De Tweede Wereldoorlog en boeken.

2015, het is 70 jaar geleden dat Nederland bevrijd werd. Ik ben een kind van ouders die vlak na de oorlog geboren zijn, zij kunnen mij er dus niets over vertellen. Als kind las ik al veel boeken die zich afspeelden in de oorlog. Alleen de dagboeken van Anne Frank las ik nooit uit. Ik vond het veel te langdradig en bovendien wist ik het gruwelijke einde al.

Ongeveer 15 jaar geleden las ik de serie ‘De Jonge Geuzen’ van U.G. de Jong. Ik las deze serie met veel plezier en was altijd blij dat ik in de bieb het volgende deel vond. Mijn schoonvader zag mij in het zoveelste deel lezen en zei: ‘Hé lees jij die serie ook?’ Hij las ze, als man ergens in de 70, dus ook. Vanaf die tijd spraken we over die boeken en wisselden de opgespoorde biebboeken uit. Vrede werd het in die boeken volgens mij niet. De serie zal niet lang genoeg geworden zijn.

Een paar jaar geleden vond ik in de bieb een boek met voorop een jongetje in een gestreept pakje. Ik las de achterkant en het boek intrigeerde mij. Het was het boek ‘Het jongetje in de gestreepte pyjama’ van John Boyne. Ik wist op het moment dat ik het boek las niet dat het zo'n bekend boek was of zou worden. En wat vond ik het een ontzettend goed boek. Ik zou het boek zeker 5 sterren gegeven hebben, maar die 5 zijn veel te weinig voor al de in de oorlog onschuldig gestorven mensen...Ik vond het zo erg dat het jongetje op die gruwelijke wijze aan zijn einde kwam. Ik voel het nog in mijn hele lichaam. En dan komt ook het gevoel van het dubbele gevoel bovendrijven... De dood van al die anderen is net zo erg...

Renée Snijder