Mijn intuïtie kan me nog meer vertellen

Er waren deze week weer onderwerpen genoeg waarover ik iets zou kunnen schrijven, maar wilde ik dat wel? Nope…eigenlijk niet, want mijn intuïtie zei me: ‘doe maar niet’ en die heeft het bijna nooit fout. Mijn sterrenbeeld is schorpioen en ik heb een heel erg sterke intuïtie die me godzijdank nooit in de steek laat. Nou moet ik de eerste schorpioen nog tegenkomen met een slechte of niet werkende intuïtie ;)

Intuïtie, als het goed fout voelt, dan is het heel erg vaak ook zo. Als alle alarmbellen gaan rinkelen, dan is daar een hele goede reden voor, ook al lijkt dat misschien op het eerste gezicht niet zo en ben je op dat moment de enige bij wie die bellen afgaan…geloof me…ergens langs de route vallen alle kwartjes en zal blijken dat je gelijk had.

Waar zouden alle thrillerhoofdpersonen zijn zonder hun toegeschreven intuïtie? Als de rechercheur, journalist of nieuwsgierige jonge meid niet op hun intuïtie waren afgegaan dan was de moord nooit zo snel opgelost, de dader nog lang niet gevonden. Waar zou de thrillerlezer zijn als diezelfde intuïtie er niet voor zorgde dat je halverwege het boek al een idee had wie de dader was of hoe het plot in elkaar stak? Zo lekker om dan al lezend de bevestiging te krijgen.

Er zijn ook hele stukken geschreven over de vrouwelijke intuïtie, waarbij ik me dan ook gelijk afvraag of mannen die dan helemaal niet hebben en hebben alle vrouwen het wel? Trouwens nu ik er over nadenk, volgens mij noemen mannen het hun onderbuikgevoel… their gut feeling. Toen ik de definitie van intuïtie opzocht stuitte ik hierop: ‘Intuïtie wordt wel eens gedefinieerd als ‘de directe perceptie van waarheid of feiten onafhankelijk van enig redeneerproces’. In filosofische middens wordt intuïtie gebruikt om kennis aan te duiden die niet uit eerder vergaarde kennis afgeleid kan worden.’ Pffffff, doe even lekker normaal joh ;)

Het woord intuïtie is afkomstig van het latijn en betekent letterlijk ‘innerlijk zien’. Kijk, daar kan ik wat mee…je ‘ziet’ als het ware of iets wel of niet klopt, je ziet de alarmlichten, de armen die nee, nee, nee zwaaien…of juist dat warme gevoel dat het goed zit…dat je op de goede weg bent ook al blijkt daar nu nog helemaal niks van…als het goed voelt dan is het ook goed. Zo hebben we allemaal wel eens, toen we iemand voor de eerste keer zagen, het gevoel gehad van jou mag ik of juist van jou mag ik niet.

Soms gebeurt er iets opmerkelijks en als je dan aan die persoon vraagt waarom deed je dat terwijl je dat normaal nooit doet, dan krijg je bijna altijd te horen dat het een gevoel was, om juist nu net niet in dat vliegtuig te stappen…om het juist nu geheel tegen hun natuur in anders te doen.

Natuurlijk doe ik ook wel eens iets puur op verstand (tsja daar ga je al…). Mijn ‘verstandig’ genomen beslissingen bleken achteraf allemaal fout te zijn, niet verbazingwekkend overigens want mijn gevoel had ook toen mijn verstand proberen te overschreeuwen…alleen wilde ik niet luisteren.

Mijn keuzes gemaakt op gevoel waren toch altijd precies goed geweest. Wat overigens niet betekent dat ik geen fouten maak…want daar zou ik een boek over kunnen schrijven, maar mijn intuïtie zegt dat het beter is om dat niet te doen ;)

Tot de volgende keer.

Ann