In de schaduw van de maan - Elizabeth Haynes

Titel: In de schaduw van de maan

Auteur: Elizabeth Haynes

Uitgever: De bezige bij

312 pagina's

Verschenen: februari 2015

Recensie door Lydia Buist

Elizabeth Haynes werkt als misdaadanaliste bij de Britse politie. Haynes debuteerde met ‘Waarheen je ook vlucht’ dat bekroond werd met de Amazon Best Book Award 2011 en de Crimezone Thriller Award.  ‘In de schaduw van de maan’ is haar vierde boek, haar vijfde boek is er ook al, maar is nog niet vertaald. 

Op een vroege herfstochtend wordt het team van Hoofdinspecteur Louisa Smith naar twee nieuwe zaken geroepen. Bij een boerderij in de buurt is het levenloze lichaam gevonden van een jonge vrouw, volledig onder het bloed. 

Een tweede vrouw lijkt zelfmoord te hebben gepleegd door met haar auto een ravijn in te rijden. Terwijl het team de feiten ordent en bewijzen verzamelt, ontstaat er langzaam een beeld van wat er in die fatale nacht is gebeurd en hoe het lot deze twee vrouwen heeft samengebracht. 

Na de lovende reacties op haar vorige boeken maakte ik met dit boek voor het eerst kennis met deze auteur. Misschien had ik beter kunnen beginnen met haar debuut. Haar eerdere boeken ga ik zeker lezen.

‘In de schaduw van de maan’ is me behoorlijk tegengevallen. Dat is natuurlijk mijn mening en kan voor iedereen anders zijn. Ik heb het boek uitgelezen, maar ik moest me er echt doorheen worstelen, ik was blij dat ik het uit had.

Het verhaal kwam niet op gang, er zat geen spanning in en ik vond het erg langdradig: er zit geen vaart in. In het begin van het boek krijg je een lijst van de vele personages zodat je weet wie wie is. En dat zijn er nogal wat. Op een e-reader vind ik het lastig om iedere keer naar het begin te gaan om te kijken wie welk personage was, in een boek blader je sneller en makkelijker terug. Veel personages bleven vreemden voor mij, je leert ze oppervlakkig kennen. Ik moest echt moeite doen om mijn aandacht er bij te houden. En wanneer ik het boek in handen had zat ik te wachten op de spanning en hoopte dat er iets ging gebeuren. Het gebeurt niet vaak dat ik niet in het verhaal wordt gezogen, ik vond het voorspelbaar en helaas vond ik de ontknoping matig. Het boek was anders, elke hoofdstuk is een dag, en de dag werd verdeeld in uren.

Wat apart was is dat je als lezer betrokken wordt bij het politieonderzoek: je leest de getuigenverklaringen, politierapporten, de smsjes die onderling naar elkaar gestuurd worden. Je moet er van houden om die saaie verslagen te lezen. Het is duidelijk te zien dat Elizabeth haar ervaring als politieanalist heel duidelijk heeft verwerkt in het verhaal. Aan het eind legt ze ook uit waarom.

Ondanks het feit dat ik dit geen topper vond, ga ik wel haar eerder verschenen boeken lezen en ook dan zal ik laten weten wat ik ervan vind.  

‘In de schaduw van de maan’ krijgt van mij 2 sterren.