Wat heeft Mir weer allemaal uitgespookt?

Het had afgelopen nacht gevroren. En niet zo’n beetje ook. Vanmorgen plantte ik het draakje in het autostoeltje, terwijl zij me ondertussen ook even duidelijk maakte dat ik moest krabben: ‘mama, raam vies bah!’. Het zou zomaar kunnen dat ik dat niet in de gaten had natuurlijk, het was nog voor achten. Krabben was niet het goede woord overigens, het was een kwestie van bikken. Toen ik dus nietsvermoedend (of gewoon domweg negerend, het is maar net hoe je het bekijkt) om mijn auto heen wilde lopen, gleed ik dus ongenadig uit. Ik probeerde me nog met m’n slechte arm op te vangen, maar dat mocht niet baten: ik zag de stoep van heel dichtbij. Spiegelglad. En dat is ook behoorlijk lullig opstaan kan ik je wel zeggen, zo zonder hulp. Dan ga je dus gewoon nog een keer onderuit als je jezelf zo goed en zo kwaad als het gaat half omhoog geschuifeld hebt. &^%$#$#!!!!!

Het is maar goed dat het draakje in de auto zat, want de woorden die uit mijn mond kwamen, moesten nu nog maar geen deel gaan uitmaken van haar woordenschat. Ik denk dat dat bijvoorbeeld op het kinderdagverblijf niet zo heel erg gewaardeerd zou worden.

Zo begint je dag wel lekker…maar niet heus. Bont en blauw valt wel mee, maar verdomd als het niet zeer doet.

In de lunchpauze ging ik dus maar niet naar buiten (ondanks dat het zonnetje volop scheen en er naar alle waarschijnlijkheid geen spatje ijs meer te bekennen was) en dook ik achter mijn bureau in het boek dat ik op dit moment aan het lezen ben, ‘Varkensbloed in chocolade’ van Ronald van den Broek.

Het bovenstaande schreef ik dus gisteren, dinsdag. Het valt mee met de blauwe plekken, maar een spierpijn!!!!! Laten we het er maar op houden dat de hardlooptraining van vanavond wat minder soepeltjes ging...

Er is op het blog al uitgebreid verslag gedaan van de Thrillersalon van 18 januari jl., dus ik zal daar niet al teveel meer op in gaan, maar wat was het geweldig leuk! Heerlijk gelachen en genoten van iedereen. Het verslag van de Thrillersalon wat via Twitter te volgen was, was overigens van mij. Annet de Jong gaf haar telefoon aan Ink met de vraag of ze via Twitter verslag wilde doen en Ink schoof de telefoon weer door naar mij. Ik twitter heel heel heel zelden, maar de dames De Jong waren tevreden :-)

In de Thrillerlezers! groep op Facebook hebben we sinds kort iets nieuws. Er worden zes woorden neergezet en het is de bedoeling dat er een verhaal geschreven wordt met die zes woorden erin. Wat voor verhaal, dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten, als die zes woorden er maar in voorkomen. En er worden toch leuke verhalen geschreven! Ik ga die verhalen overigens nog hier op het blog zetten (even geduld nog, komt goed).

Afgelopen zaterdag ben ik met Ann (van Books & Sushi) naar het Boekenfestijn in Rotterdam geweest. Ik vond het eerlijk gezegd een beetje tegenvallen qua aanbod. Het was ontzettend druk en je moest echt schuifelend langs de tafels. Daar werd ik al aardig kriegel van op een gegeven moment en ik niet alleen, dus dat hadden we wel snel gezien. Uiteindelijk met maar twee boeken naar huis gegaan: 'Schuilplaats' van Linda Jansma (de enige die nog ontbrak in de collectie) en 'Morten' van Anna Levander. Die NTL-stapel van mij is al groot genoeg.

Na 'Varkensbloed in chocolade' ga ik ein-de-lijk beginnen in 'De Labyrintrenner' en dan meteen door in het vervolg, 'De schroeiproeven'. 'De man in de schaduw' van Carl-Johan Vallgren ligt ook naar me te lonken en .. en .. en .. *zucht*