
Titel: Sprakeloos
Auteur: Anne Nicolai
De Crime Compagnie
250 pagina's
ISBN: 978 946 1090 614
recensie door Moon Kager
Cover
De
cover van Sprakeloos spreekt mij persoonlijk niet heel erg aan, Ik zou hem niet
heel snel op pakken in de winkel misschien omdat het een beetje te hoog roman
gehalte heeft? Ik kan er niet precies de vinger op leggen. Op zich is hij mooi
donker en het heeft wel iets met die rode lippen van de mevrouw op de omslag,
maar ik vind de mevrouw toch iets te lief denk ik?
De tekst op de cover is wel mooi ‘spreken is zilver, zwijgen is goud’, dat heeft wel iets wat me intrigeert. Wat is er gebeurd dat niet besproken mag worden?
Het verhaal
Chloe
is journaliste en woont samen met haar vriend Alex, met wie ze een relatie
zonder praten onderhoudt. Ze converseren via post-it’s. Want haar vriend vindt
dat ‘taal de bron is van elke leugen.
Zonder woorden kun je niet liegen ook.’ Ze loopt samen met haar collega
Hilde op een vlooienmarkt en koopt daar een oude fotocamera. Als ze die openen,
blijkt er nog een filmpje in te zitten. Chloe besluit hem te laten ontwikkelen.
Dan krijgt ze de schrik van haar leven: er staat op één van de foto’s een
vermoord meisje, dan volgen er onverklaarbare gebeurtenissen. Chloe wil dit
mysterie op lossen. Hoe komen die foto`s op haar fototoestel? Wie kan ze nog
vertrouwen?
Mijn mening:
Het
boek neemt je mee in het leven van Chloe, je leert haar rustig aan kennen, haar
leven haar vrienden en haar werkomgeving. Heel langzaam wordt je meegezogen in
haar wereld van stilte en vooral van vragen. Het boek is lekker geschreven, je
leest het vlot door en je raakt al meer nieuwsgierig naar wat er nu gebeurd kan
zijn. Halverwege het boek zijn er al meerdere plots door mijn hoofd gegaan. Zou
zij het gedaan hebben? Zou hij er achter zitten? De spanning is goed opgebouwd,
je hebt niet zoiets van ‘ooohh het zit zo’. Chloe`s personage is goed
beschreven, je snapt haar onrust, de wens om het te snappen, ook haar
onzekerheid. Na dat ik de cover had gezien had ik dit er dus niet achter
gezocht, nu snap ik de cover wel beter. Doordat ik de achterflap niet had
gelezen, wist ik totaal niet wat ik kon verwachten, maar tijdens het lezen
raakte ik steeds meer in het verhaal.
Het
plot is tot het einde verrassend, ik had inderdaad wel een keer die kant op
gedacht maar toch weer niet zo. Er zit niet een heel hoog spanningsgehalte in,
maar ik zeg een mooi boekje voor tussendoor, eentje die lekker weg leest. Er
zit wel een goed opgebouwd verhaal in en is niet saai.
Plot:4
Leesplezier: 3,5
Spanning: 3
Schrijfstijl: 4
conclusie:
3,5 ster

Geen opmerkingen:
Een reactie posten