Schaduwdochter - Anita Larkens

Titel: Schaduwdochter

Auteur: Anita Larkens

De Crime Compagnie
ISBN: 978 9461091 482
recensie door Corina Nieuwenhuis

"Wat als de waarheid erger is dan de leugen?"  

Het verhaal begint in 1999 als de hoofdpersoon na een lange tijd weer op haar werk verschijnt, na een lange herstelperiode van de inzinking die ze kreeg na haar scheiding. Ze mag van haar baas Oz beginnen, maar rustig aan met één dossier! 

Het is het dossier van Chantal die via de reclassering bij hun is beland om een psychologische analyse te krijgen.

Bij hun eerste ontmoeting heeft Chantal haar baby Dasha bij zich. Dit stuit de hoofdpersoon tegen de borst en ze meldt ook dat bij een volgend bezoek de baby niet mee mag komen.

Dit gebeurt ook niet, maar als aan Chantal word gevraagd waar de baby dan is antwoordt ze: 'buiten' …. 

Na een flinke ruzie krijgt Chantal een klap en neemt de hoofdpersoon de baby mee de praktijk in. Dit is het begin van een vreemde situatie, want ze besluit gezamenlijk met Oz en Eveline de baby te houden tot Chantal eventueel terug komt.

Dit gebeurt echter niet.

Het verhaal word in korte eenvoudige hoofdstukken geschreven met verspringingen van 1999 naar 2013 en zo heen en weer. Dit is echter totaal niet storend. 

In het eerste gedeelte van 2013 ontmoeten we Leon waar de hoofdpersoon sinds 4 jaar een relatie mee heeft. Ze wonen samen met haar dochter Suus (dus de eigenlijke dochter van Chantal) en in de hoofdstukken die in 2013 afspelen begin je te zien dat de hoofdpersoon een beetje paranoïde begint te worden. Overal ziet zij Chantal en is ze bang dat die Suus van haar terug wil pakken of erger.

De verhaallijn is bij tijd en wijle simpel geschreven, al voel je wel de angst van de hoofdpersoon over datgene wat ze gedaan heeft. Toch blijft er het gevoel dat er iets niet klopt in het verhaal. Wat ik trouwens heel storend vond, is dat je pas halverwege (!) het boek er achter komt hoe de hoofdpersoon heet: Mare.

Als ze er op haar trouwdag vandoor gaat gebeurt er een ongeluk waardoor opeens het verhaal een hele andere wending krijgt. Want wie is Mare en wie is Chantal?? Hoe erg kan je in de war zijn? Dat je echt de waarheid niet meer ziet? Leven in een illusie, is dat echt de enige manier om nog een beetje bij verstand te blijven??

Het plot had ik niet op deze manier zien aankomen en vond ik goed bedacht, alleen jammer dat het (in mijn ogen) een beetje afgeraffeld wordt. Dit had mijn inziens wel wat meer diepgang mogen hebben. Desalniettemin knap bedacht.

De terugblikken op haar jeugd en het uitwerken van de personages was wel heel goed gedaan en op het eind heb je echt medelijden met Mare.

schrijfstijl : 2.5

leesplezier: 3

spanning: 3

plot : 3

originaliteit: 2.5

Gemiddeld: 3 sterren