Boekpresentatie 'Vergeten grond' - Anne Nicolai

Op vrijdagavond was in Oosterhout bij boekhandel Anderland de boekpresentatie van ‘Vergeten grond’, het tweede boek van auteur Anne Nicolai. Ik heb eerst even wat over de auteur opgezocht voor ik naar de boekpresentatie vertrok.

Anne is geboren in 1972, ze schreef voor de schoolkrant en later ook als journalist en tekstschrijver. Met enkele van haar verhalen deed ze mee aan wedstrijden waarmee ze in de prijzen viel. Ze won de Viva-verhalenwedstrijd en bij de Dark Romance wedstrijd kwam ze in de top 10. Anne heeft een bijzondere interesse in het bovennatuurlijke wat je vaak in haar verhalen kunt terug lezen. Met deze informatie ging ik op weg naar de voor mij onbekende auteur Anne Nicolai.

Het was zo'n 40 minuutjes rijden vanaf Goeree Overflakkee dus om iets over half 7 ging ik onder weg. Na aankomst in Oosterhout zette ik de auto in de parkeergarage en toen dacht ik  ‘Ja welke kant uit?’ Ik heb een echte ‘geografische knobbel’, dus natuurlijk liep ik de verkeerde kant op. Om iets over half 8 had ik boekhandel eindelijk gevonden en was de presentatie net begonnen. Achter in de gezellige boekhandel stond Anne achter een tafel  met koffie, wijn en sapjes en een schaal koekjes. Haar zoontje kon niet van de koekjes afblijven en deelde ze aan bekenden rond en nadat dat was gebeurd en Anne zei dat ‘wie er nog een koekje wilde hebben snel moest zijn’, kon ze iets uit haar boek voor lezen. Ze las het eerste hoofdstuk voor en dat was het. Jammer genoeg werd er niets door de uitgever gezegd over het boek.

Na het boek te hebben aangeschaft in de boekhandel sloot ik in de rij aan tot ik aan de beurt was. Anne stond op en vroeg,’hebben wij elkaar al eens ontmoet?’ Ik zei ‘nee’ en dat ik haar nog niet kende, maar veel lees. Ik vertelde dat ik van het eiland kwam en goede recensies over dit boek en haar debuut ‘Sprakeloos’ had gelezen en ik dit zelf dus wilde lezen. Ze  signeerde mijn boek en ging snel met de volgende verder, want het was best druk. Ik durfde niet te vragen of ze met me op de foto wilde, maar had dat wel kunnen doen want de volgende vroeg dat wel. Met mijn boek onder mijn arm vond ik in 1x mijn auto en reed terug naar Den Bommel. Weer een gesigneerd boek rijker en heel benieuwd naar het verhaal.

Caroline Kuiper