Het vrijstaande huis in de geboortestreek van haar vriend Jochem leek perfect. De grote tuin maakte het uitstekend geschikt voor een gezin met kinderen, Rosalins grootste wens. Eenmaal in Haarwoude aangekomen, vervaagt Rosalins geluksgevoel snel. De vorige bewoonster blijkt zichzelf van het leven te hebben beroofd en Jochems ex, Suzan, woont op nog geen vijf kilometer afstand. Terwijl Rosalin wanhopig probeert zwanger te worden, dringt het verleden zich aan haar op. Wat heeft zich vroeger in het huis afgespeeld? Waarom wordt Rosalin bedreigd als ze daar achter probeert te komen? Welke rol speelt Jochem? En wie is de vader van de baby van Suzan?
Mijn mening:
Bijzonder dat deze auteur steeds vrouwennamen in combinatie met voorzetsels in haar titels heeft.
Svea Ersson heeft een hele prettige schrijfstijl en het boek leest dan ook vlot. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personen maar de hoofdpersoon is toch wel Rosalin. Rosalin vertelt in de ik-vorm, anderen niet en bovendien is dat gedeelte in een ander lettertype. Ook speelt het zowel in het heden als het verleden. Dit is allemaal niet verwarrend want de jaartallen staan er boven wanneer het wisselt.
Het duurt lang voordat het motief van de dader(ik wist al wel vrij snel wie het was) boven water komt. Langzaam aan wordt er naar een climax toegewerkt en dat heeft de auteur heel knap gedaan.
Het was niet nagelbijtend spannend maar je wilt wel doorlezen.
Bijzonder dat deze auteur steeds vrouwennamen in combinatie met voorzetsels in haar titels heeft.
Svea Ersson heeft een hele prettige schrijfstijl en het boek leest dan ook vlot. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personen maar de hoofdpersoon is toch wel Rosalin. Rosalin vertelt in de ik-vorm, anderen niet en bovendien is dat gedeelte in een ander lettertype. Ook speelt het zowel in het heden als het verleden. Dit is allemaal niet verwarrend want de jaartallen staan er boven wanneer het wisselt.
Het duurt lang voordat het motief van de dader(ik wist al wel vrij snel wie het was) boven water komt. Langzaam aan wordt er naar een climax toegewerkt en dat heeft de auteur heel knap gedaan.
Het was niet nagelbijtend spannend maar je wilt wel doorlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten