dinsdag 23 december 2014

Het Cadeau - diverse verhalen (deel 3)

Titel: Het cadeau – alle verhalen
Auteur: Carla de Jong, Marelle Boersma, Linda Samplonius, Tupla M. 
& Els Ruiters
Uitgeverij De Crime Compagnie
ISBN: 978 94 6109 159 8
Jaar van uitgave: 2014
Recensie door Alex Hoogendoorn.

Dertien kleine cadeautjes. Laat je verrassen door de bizarre, vreemde of juist angstaanjagende verhalen van deze Ladies of Crime!


Carla de Jong – Wie geeft zal ontvangen

“Hij die nam zal geven
Zij die gaf zal nemen
Zij die ontnam zal met giften ontnomen worden”

Miray van Beek doet een promotieonderzoek naar geschenktradities bij primitieve volkeren. Als haar begeleider haar seksueel intimideert en probeert seks met haar te hebben, is de maat vol. Ze stapt naar de decaan om het ongepaste gedrag te melden, maar die moet niets van haar insinuaties hebben. Ze gaat zelf op onderzoek uit… en dan ontvangt ze het eerste cadeau.

Poëzie, wetenschappers, gruwelijkheden en insinuaties – dat zijn de steekwoorden van dit verhaal. Hoewel het verhaal veel weg heeft van een thriller, blijft de spanning een beetje uit en eindigt het enigszins teleurstellend. De beeldende, verhalende schrijfstijl van Carla de Jong met de sarcastische ondertoon maakt dat het verhaal meer weg heeft van een roman.

3 sterren | 22 pagina’s


Marelle Boersma – Vlinder

“Een glas glibbert weg tussen mijn vingers. Wanneer ik de scherven probeer te pakken, schiet een scherpe punt in mijn wijsvinger. Het water kleurt in een mum van tijd rood. De pijn die ik voel is ondergeschikt aan het gevoel dat mijn binnenste in zijn greep houdt.”

Anna wordt vastgehouden in haar huis. Ze woont samen met een man, maar wie is het? Hij houdt haar niet zomaar vast, nee, als hij het huis verlaat, laat hij haar vastgeketend achter. Anna doet er alles aan te ontsnappen.

Vlinder is een prachtige psychologische thriller die tot in de puntjes is uitgewerkt. . Het korte verhaal is goed geschreven, geen woord te veel of te weinig. Met metaforen weet Marelle in vijftien pagina’s niet één, maar meerdere verhalen te vertellen. Naarmate het einde nadert, begint bij de lezer het een en ander duidelijk te worden, puzzelstukjes vallen op hun plaats. Het is te hopen dat dit korte verhaal niet ook op een waargebeurd verhaal is gebaseerd.

4 sterren | 15 pagina’s


Linda Samplonius – Harteloos

“Ik haalde diep adem. ‘Hoe kan mijn zusje overlijden tijdens een routineoperatie? Wat is er verkeerd gegaan? Ze was pas vijfentwintig.’ En snik klonk door in mijn stem. Ik dacht aan de operatie, aan haar overlijden, aan de obductie en aan het hart dat niet meer in haar lichaam zat.”

Linda heeft een fijne schrijfstijl en weet in vijftien pagina’s een volwaardig verhaal te vertellen. Het is goed uitgewerkt, verrassend, leest fijn en smaakt naar meer.

4 sterren | 15 pagina’s


Tupla M. – Mevrouw Liliane

“Behalve het geluid van het mes op het hakblok, het gehoest van het kind en zo nu en dan een verschuivend blok hout in de haard was er niets te horen geweest. Net als wanneer ze alleen zou zijn. Dus misschien was ze wel alleen.”

Mevrouw Liliane ontvangt een kaart, maar wie de afzenders zijn, is voor haar niet duidelijk. Niks is eigenlijk nog duidelijk voor de oude dame. Wie zijn die mensen – dat gezin – die bij haar aanbellen?

Tupla M. (pseudoniem van Wendela de Vos en Atie Vogelenzang) heeft een fijne schrijfstijl. Het verhaal, echter, gaat nergens over. Het is te kort, werkt nergens echt naartoe. Verwarring alom.

2 sterren | 7 pagina’s


Els Ruiters – De vrienden

“Groot licht! Je hebt je groot licht nog aan! Wat doe je, halve gare? Blijf rechts, idioot! Rechts! Réchts! Simone flitste een paar keer driftig met haar koplampen. Idioot! Doet dat licht uit! Ga naar rechts!”

Simone wordt van de weg gereden door een stel dronken jongeren. Ze werkt in het ziekenhuis en als ze de dag na de bewuste nacht op haar werk aankomt, heeft ze een nieuwe patiënt. Het is een van de jongeren. Blijkbaar hebben ze diezelfde avond nog een auto-ongeluk gehad. Tegelijkertijd volgen we de moeder van een van de inzittenden en hoofdagente Broks.

Het verhaal leest erg fijn, maar is erg verwarrend. Er worden te veel personages geïntroduceerd die de lezer volgt vanuit hun perspectief. In zo’n korte tekst werkt dat eerder verwarrend dan verhelderend. De acties van de personen komen daarbij erg vergezocht over. Het is duidelijk dat Els aan negentien pagina’s niet voldoende had om de nodige karakteropbouw te bewerkstelligen.


2,5 ster | 19 pagina’s

2 opmerkingen: