2014.
Ik heb dit jaar – tot mijn spijt – niet zo heel veel
kunnen lezen: de wedstrijd (‘Insomnia’), ‘Memento Mori’ en de verhuizing (en
daar tussendoor nog wat heftige persoonlijke gebeurtenissen) slokten vrijwel al
mijn tijd op. Aan lezen ben ik dan ook te weinig toegekomen.
Toch zijn er drie boeken door mijn handen gegleden, tussen
alle bedrijvigheid door. Oudjes al, maar die zo veel indruk op me hebben
gemaakt dat ik ze blijf lezen. Zo ook dit jaar.
Misschien wisten jullie het nog niet, maar ik ben fan van
Stephen King. Ik heb – met uitzondering van de Donkere Torencyclus, die me, na
vier delen te hebben gelezen, gewoonweg niet kon boeien - alle boeken van deze schrijver. Al in mijn
puberteit verslond ik zijn spannende, griezelige verhalen. Het knappe van dit verhaal vind ik het beklemmede in
eigenlijk maar één ruimte: het huis van Anne Wilkes. Dat vind ik sterk. Er
wordt maar weinig ‘naar buiten’ gegaan en toch blijft het tandenknarsend
spannend. Het boek is ook verfilmd. Hoewel ik meestal met argusogen naar een
verfilming van een boek kijk, is dit geweldig gedaan. De spanning van het verhaal
is perfect overgebracht.
En geef toe: een verhaal over een schrijver die na een ongeval gevonden wordt door zijn grootste fan… dat trekt.
Het boek voelt als een warme deken, hoe wrang en pijnlijk
de gebeurtenissen ook zijn. Maar Connie schrijft zo beeldend over haar liefde
voor Hans (van Mierlo). De brok in mijn keel is steeds aanwezig, bij elke
letter die ik lees, haar rouw, verdriet en liefde voor deze man die ze aan het
verliezen is, treft mij als een vlijmscherp mes.
In deze setting, met dit soort persoonlijke verhalen vind
ik haar op haar sterkst.
Het schrijnende verhaal over Maarten Klein, die door
dementie langzaam zijn grip op het dagelijkse leven verliest, is op zo’n
indringende wijze geschreven dat ik bepaalde stukken meerdere keren herlees. Het
zijn hartverscheurende passages, sommige zelfs herkenbaar, van een man die eens
intelligent was en nu niet meer weet wat voor dag het van de week is. Vera,
zijn vrouw, wordt er wanhopig van, vooral als hij begint weg te lopen. Het is
een bijzonder integer verhaal over een kwetsbaar onderwerp, dat veel herkenbare
situaties te lezen geeft.
Een aanrader!
En wat te lezen in 2015?
In het nieuwe jaar komen er weer enkele boeken bij
LetterRijn uit, waaronder ‘Niets te verbergen’ van Aglaia Bouma. Een
intrigerend sf-verhaal dit keer.
Natuurlijk brengt LetterRijn ook datzelfde jaar weer een
verzamelbundel uit, waaraan een wedstrijd gekoppeld is. Dat is zo langzamerhand
een mooie traditie aan het worden!!
Als Stephen
Kingfan ben ik natuurlijk erg benieuwd naar zijn ‘Finders Keepers’, die ergens
aan het einde van 2015 zal verschijnen. Hij is amper bij te benen, zo
productief is die man nog. En van mij mag hij!!!
Jolka.
December 2014.
Hersenschimmen... zo mooi!
BeantwoordenVerwijderen.. ik ben het boek alwéér aan het lezen..
Verwijderen