woensdag 24 december 2014

De beste boeken van 2014 volgens Linda Jansma

marelle boersma en linda jansma
En jawel, toen was het mijn beurt om een lijstje te fabriceren. Eigenlijk ben ik niet zo van de lijstjes. Boodschappenlijstjes, verlanglijstjes, toplijstjes, schilderijlijstjes, het is niet aan mij besteed. Maar ja, als iemand je erom vraagt, wat moet je dan? Toch maar aan de slag dus. Dit keer gaat het om een lijstje met de top drie van door mij in 2014 gelezen boeken.
Tja.
Niet gemakkelijk.
Ik ben wat dat aangaat een heel tevreden lezer. Ik vind een boek al gauw leuk, gaaf, fijn, vermakelijk of gewoon goed. Slechte boeken ken ik eigenlijk niet; wel boeken die mijn smaak niet zijn. Hoewel ik moet zeggen dat ik tegenwoordig steeds vaker fouten tegenkom in boeken. Dat dat gebeurt bij eigenbeheer-uitgaven (een reden waarom ik zulke boeken ook zelden lees) is niet vreemd, maar bij boeken van grote, soms zelfs gerenommeerde uitgeverijen, nee, dat vind ik niet kunnen. Een of twee foutjes die erdoorheen glippen, alla, daar zul je mij niet over horen, maar een hele waslijst (hé, weer een lijstje!) is niet de bedoeling.

Afijn, het moest een top drie lijstje worden en geen klaagzang. Dit zijn mijn favoriete boeken van 2014:

Met stip op één… Ik ben pelgrim [Terry Hayes]. Een boek dat mij enorm verrast heeft, niet alleen door schrijfstijl en onderwerp, maar ook door de opbouw en Hayes’ vermogen om op het eerste gezicht onbelangrijke details later weer terug te halen omdat ze toch niet zo onbelangrijk waren. Zou willen dat ík zo kon schrijven.








Nummer twee: Meisje van glas [Frank Gunning].
Een onbekend boekje van een onbekende schrijver, maar zó groots! Prachtig geschreven verhaal, mooi verteld met een symboliek die je af en toe doet huiveren. Het is ook een apart verhaal, soms zelfs een beetje banaal, maar nooit té. De uiteindelijk afloop verbaasde me, maar was wel heel tekenend voor het geheel. Verwacht nooit het meest voor de hand liggende.






Dan nummertje drie: na lang denken kwam ik uit op een Young Adult: Boy Nobody [Allen Zadoff].
Ik heb het boek pas uitgelezen en wat ik niet vaak heb met een boek: ik bleef een beetje verloren achter toen ik het uit had. Het was nogal laat toen ik het dichtsloeg, rond een uurtje of halftwee ’s nachts, en eigenlijk heb ik er daarna wakker van gelegen. Niet zo zeer om wat ik gelezen had, maar om het gevoel dat het verhaal me had gegeven. Een gevoel van eenzaamheid, dat zich vanaf het hoofdpersonage, een jongen van nog maar zestien jaar oud, op mij leek te projecteren. O, ik was zo graag dat verhaal in gekropen om die jongen in mijn armen te nemen, te troosten, hem wat warmte te geven!
Afijn. Kuch. Let maar niet op mij. Zal wel door de kersttijd komen ;-)

Dat waren er dus drie. Wel een beetje weinig, vind ik. Het is Advent, dus ik gooi er nog twee tegenaan:

Op vier: En toen schiep God Kevin [Bart Debbaut]. Een hilarisch, cynisch en messcherp boekje over hoe het de wereld zou vergaan als God zou besluiten zijn Zoon opnieuw naar de aarde te sturen, maar deze weigert te gaan. 





Tot slot op vijf: De interne jury [Michael Connelly]. Ik ben niet zo’n grote fan van legal thrillers, maar deze is geweldig. Samen met De afperser [John Grisham] staat deze voor mij toch wel aan de top. Een geweldig verhaal met advocaat Mickey Haller – The Lincoln Lawyer, omdat hij zijn zaken grotendeels achter in een grote Lincoln behandelt. Een heerlijk verhaal met een briljante finale in – natuurlijk – de rechtszaal.

Goed, tot zover dan mijn lijstje. Het kostte wat moeite, maar dan heb je ook wat.



O ja, ik kreeg ook nog het verzoek om kort vooruit te blikken op mijn plannen in 2015. Ach, die zijn simpel: schrijven, schrijven en, o ja, schrijven. In mei komt mijn nieuwste thriller uit en inmiddels heb ik alweer vergevorderde plannen voor de volgende. Wie weet komt die wel in het najaar uit.
Verder zit ik in de jury van de Schaduwprijs, waarvoor ik nog een flink stapeltje boeken moet lezen. Geen straf voor mij, kan ik zeggen. Ik vermaak me wel in 2015 J

Maar afijn, om niet eindeloos te blijven doorratelen over boeken en lezen en schrijven heb ik nog een tip voor jullie. Ik was een van de gelukkigen die alvast het tweede boek van Ad van de Lisdonk mocht lezen. Jullie weten wel, hij schreef Het Amazoneverbond dat in 2013 uitkwam. Zijn nieuwste boek, Het Amazoneoffensief, is daar het vervolg op en mèn, dat is een gaaf boek! Dus ik zou zeggen: zodra het in de winkels ligt: kopen dat boek!
Sluit ik af met een wens voor het nieuwe jaar: vrede en verdraagzaamheid! En natuurlijk veel spannende boeken om te lezen. Heel, heel, héél veel!






1 opmerking: