Titel: Schijndood
Auteur: Thomas Enger
Vertalers: Lucy Pijttersen & Kim
Snoeijing
Pagina’s: 334
Serie: Henning Juul #1
Uitgeverij Q
ISBN: 978 90 214 4190 0
Jaar
van uitgave: 2012
Recensie
door Alex Hoogendoorn.
Schijndood:
toestand waarbij de levensfuncties zo sterk zijn afgenomen dat de patiënt lijkt
te zijn overleden. Deze toestand is zeldzaam en als de patiënt geen adequate
behandeling krijgt (kunstmatige ademhaling, opwarming van het lichaam,
hartmassage) zal de dood intreden.
Schijndood
is het eerste deel in
de zesluik met in de hoofdrol misdaadverslaggever Henning Juul. Als gevolg van
een huisbrand twee jaar terug heeft hij zijn zoon verloren. Als zijn zoon die
dag niet bij hem was, maar bij Hennings ex-vrouw, dan was de jongen nog in
leven geweest. Die gedachte spookte in het hoofd van de journalist. De
gebeurtenis liet hem mentaal en fysiek beschadigd achter, zodat hij een pauze
moest inlassen. Nu, twee jaar later, gaat hij weer aan de slag, hoewel hij nog
altijd kampt met de psychologische gevolgen van die traumatische gebeurtenis.
Hij
had zo gehoopt op een rustige start, maar zijn wens wordt niet ingewilligd. De
redactie is drastisch veranderd, zowel in samenstelling als qua gebruik van
technologie. Hij is nog niet eens gewend aan de elektronische medewerkerspasjes
en het feit dat een voormalig protegé nu zijn meerdere is of hij wordt al op
een schokkende zaak gezet. Er is namelijk een gestenigde vrouw gevonden. Wat
wil de dader hiermee te zeggen? Juul duikt in de zaak, achtervolgd door spoken
in zijn hoofd. Een bijna-doodervaring nabij is hij vastbesloten de zaak op te
lossen en is hij wederom de politie te slim af – iets waar hij om bekend stond.
Thomas Enger heeft een knap boek geschreven dat de
lezer van begin tot eind nieuwsgierig houdt. De persoonlijke problemen van Henning Juul die hem op stang jagen, al
wil hij het niet laten blijken, zorgen voor een extra, spannende dimensie. Hij
stort zich volledig op de zaak, maar houdt alles voor zichzelf. De vraag is
dan: Houdt hij het vol of knapt hij? Of beter gezegd: Wanneer knapt hij? Hij is nog niet over zijn ex-vrouw heen, kan
zichzelf niet vergeven voor zijn falen als vader…
Er
is heel zorgvuldig een aantal lijntjes uitgezet: het traumatische verleden van
Henning en zijn ex-vrouw, zijn ex-vrouw die nu een nieuwe relatie heeft,
Hennings verleden met rechercheur Bjarne Brogeland, de seksueel gefrustreerde
Bjarne Brogeland die niet onopvallend geilt op zijn vrouwelijk collega,
Hennings informant op het politiebureau met wie hij contact heeft via chat en
de wisselende machtsverhoudingen tussen Henning Juul en zijn voormalige
protegé, die nu zijn chef is. Al deze elementen houden het verhaal interessant
en spannend. Het dwingt de lezer te denken aan wat er is gebeurd en aan wat er
komen zal. Enger is dus in zijn opzet geslaagd een boek te schrijven dat zowel apart
als als onderdeel van een serie te lezen is en de lezer impliciet dwingt het
vervolg te willen lezen.
Het verhaal volgen we door de ogen van
zowel misdaadjournalist Henning Juul als rechercheur Bjarne Brogeland, verteld
in hij-vorm, maar centraal staat toch zeker de journalist. Verfrissend is dat
diens gesprekken met zijn informant op het politiebureau niet worden
beschreven, maar zoals ze plaatsvonden via de chat gepresenteerd. Niet alleen
zorgt dit voor een welkome afwisseling, belangrijker nog zorgt dit voor de
beeldvorming van de informant. De lezer kan aan de hand van zijn schrijfstijl
zelf een beeld vormen van wie diegene moge zijn.
Erg prettig is het om het boek te
lezen: de schrijfstijl is niet te simpel, maar ook niet lastig. Zo is kun je je
als lezer goed op het verhaal focussen en op de hints die de schrijver erin
heeft verstopt. De plot is niet bijzonder origineel, maar wel goed uitgewerkt.
Je speurt mee en leeft mee met Juul en wordt verrast tegen het einde.
4
sterren
Plot 4
Leesplezier 4
Spanning 4
Schrijfstijl 4
Originaliteit 3,5
Psychologie 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten