Een quote die
vaak gebruikt wordt om aan te geven dat de inhoud/binnenkant belangrijker is
dan de buitenkant. Tegenwoordig ook prima toepasbaar op menig issue, maar ik
wilde het toch maar eens over die boekencovers hebben.
Hoe belangrijk
is de buitenkant van een boek? Lees je een boek wel of niet als de cover je
niet aanstaat? Krijgt het boek bij voorbaat al een ster minder als de cover
niet bij het verhaal past?
Allemaal
vragen waar ik zo 1, 2, 3 ook geen antwoord op weet…ik schreef al eerder dat ik
een aantal boeken geërfd heb van mijn oma, daartussen zit een hele collectie
boeken van Émile Zola…met een blauwe kaft en in gouden letters ‘Zola’s Werken’,
de hele serie hetzelfde. Niks geen plaatjes/foto’s als verwijzing naar de
inhoud, alleen een goudkleurig kader met de titel van het boek er in. Strak en
simpel, toen kon dat nog. Al heb ik ook boeken met prachtige Art Deco versierde
omslagen…misschien door oma zelfs wel gekocht voor de prachtige buitenkant, ik
kan het haar niet meer vragen.
Vaak bepaalt
de uitgever en een marketingteam hoe de cover van een boek er uit gaat zien, al
dan niet in samenspraak met de schrijver (denk ik). Hoe komt de keuze tot stand
vraag ik me weleens af, leest de uitgever het manuscript en zoekt hij/zij daar
dan een passende foto bij uit een fotodatabank? Wordt er speciaal een foto
gemaakt voor het boek? Ik ben er eigenlijk wel benieuwd naar, ik zou best
weleens willen meeluisteren/kijken bij zo’n beslissing.
Zelf ben ik
iemand die denkt in plaatjes, een beelddenker…bij het woord boom zie ik een
flinke boom met heel veel bladeren en vol met appels…een woorddenker ziet
slechts 4 letters. Je kan dus wel zeggen dat ik redelijk visueel ben ingesteld,
maar ik hou niet zo van drukke kaften…persoonlijk vind ik een vrij rustige,
simpele cover het mooist. Zoals Dick Bruna die kon maken voor de boeken van
Havank, geweldig.
Nou begrijp ik
ook wel dat de cover van een bouquetreeksboekje er anders uit moet zien dan een
boek met poëzie…het is misschien wat vreemd als mijn favoriete gedicht, Ajalon
van Gerrit Achterberg, ineens in een boekje zou staan met 2 bijna naakte mensen
op de cover. Soms zie ik echter thrillers met een cover die lijkt op een
streekroman of een roman met een cover die een thriller niet zou misstaan. Laat
ik het boek daarom liggen? Hm, lastig.
Persoonlijk
vind ik de titel van een boek ook heel belangrijk en dat deze in harmonie is
met de cover. Neem het boek ‘Het’ (of ‘It’) van Stephen King met die akelige
enge clown op de cover, de toon is gelijk gezet…brrrr, griezelig…dat zou heel
anders zijn als dat boek een cover had met een landschapsfoto, wuivend riet en
een zonnetje. Of ‘De IJsprinses’ van Camilla Läckberg met een foto van een
flamencodanseres in een rode jurk. De
inhoud niet minder spannend, maar ik zou het boek niet zo snel oppakken.
Eigenlijk klopt die quote van het begin dus niet…want in eerste instantie
beoordelen we wel degelijk een boek aan de hand van de omslag, dan pakken we
hem op en lezen op de achterkant waar het boek over gaat…en pas dan doet de
cover er niet meer toe. Want zeg nou zelf, zodra het boek in je kast staat of
op je boekenplank ligt dan zie je toch helemaal niks meer van die omslag ;)
Tot de volgende keer.
Liefs,
Ann
Afgelopen woensdag was ik een ochtend bij uitgeverij De Geus als snuffelstage en daar werd mij verteld dat ze in Frankrijk ook heel minimaal gebruik maken van afbeeldingen op boeken. Eigenlijk de boeken van vroeger hier, dan ietsjes moderner (maar niet te veel). Grappig hè? Ik ben er ook achter gekomen dat de (bureau)redactie zich mengt in het overleg over de cover, zij heeft het boek immers gelezen en de marketeers en freelance ontwerpers meestal niet.
BeantwoordenVerwijderenIkzelf kan soms heel oppervlakkige keuzes maken als het op boeken aankomt. In een boekhandel heb ik, in tegenstelling tot vele lezers, simpelweg geen zin om uren te snuffelen en beschrijvingen en eerste pagina's te lezen van boeken met kaften niet me niet aanspreken. Dan maak ik dus de keuze voor een boek te gaan met een mooie kaft, waar ik met plezier naar kijk – niet geheel onbelangrijk, het staat toch in je huisje. Het is als het ware de voorselectie die ik doe, zoals je zelf ook zegt. En inderdaad, als je veel boeken hebt, dan zie je de covers niet meer. Toch vind ik het een stukje specialer als ik weet dat er zo'n mooie kaft tussen staat.
Om je vraag te beantwoorden: het hangt van de uitgever en het budget af hoe de cover tot stand komt. Een grote uitgever heeft meer financiële ruimte om een team erop te zetten en een speciale foto te laten maken, dan een kleintje. Die moet zich al sneller beroepen op stock foto's. Kan overigens ook een heel mooi resultaat opleveren :)
BeantwoordenVerwijderenSoms komt de auteur met een suggestie en foto's als hij een concreet beeld in zijn hoofd heeft van hoe het moet worden. Soms gaat de uitgever daarmee verder, soms ook niet. Maar altijd in samenspraak met de auteur. Die moet zich wel in de uiteindelijke cover vinden.