Auteur: Svea
Ersson
286 pagina’s
De Crime
Compagnie
ISBN 9789461091215
Recensie door
Miriam Bakker
Rosalin
de Graaf kan niet wachten om een gezin te stichten met haar vriend Jochem. Dat
is haar grootste wens. Ze wonen wat aan de kleine kant in Amsterdam, maar als
Jochem op een dag belt met de mededeling dat hij een huis gevonden heeft, lijkt
een droom uit te komen. Een vrijstaand huis met een grote tuin, perfecter kan
haast niet. Er is echter één maar….het huis staat niet bepaald in de buurt van
Amsterdam, maar in Haarwoude, een dorpje in de streek waar Jochem vandaan komt.
Als ze het huis gaan bekijken, besluiten Rosalin en Jochem vrijwel meteen het
te kopen. Na een fikse verbouwing nemen ze hun intrek in het huis. Dan komt
Rosalin erachter dat de vorige bewoonster zelfmoord heeft gepleegd in de vijver
in de tuin. Als zij dit geweten had, dan had zij nooit het huis willen kopen.
En dan blijkt ook nog de ex van Jochem, Suzan, in een dorpje verderop te wonen.
Rosalin
probeert zwanger te raken, maar tot haar grote verdriet lukt dat niet zo snel
als zij en Jochem zouden willen. Zij duikt in het verleden van het huis, wat is
er in godsnaam gebeurd waardoor de vorige bewoonster zichzelf van het leven
heeft beroofd? Wie bedreigt Rosalin terwijl ze op onderzoek uitgaat? Suzan
blijkt zwanger te zijn, maar wie is de vader? Wat heeft Jochem met alles te
maken?
En
wie is Melanie?
“Het
is niet goed om alles op te rakelen. Wat begraven is, moet bedekt blijven.”
Het
verhaal speelt zich af in 2013 en wordt verteld vanuit Rosalin. Een tweede
verhaallijn speelt zich af in het verleden, 1999 en er is nog iemand aanwezig,
zijn verhaal wordt verteld in een ander lettertype en (evenals de verhaallijn
van Rosalin) in de ik-vorm.
Hoofdpersoon
Rosalin is verpleegkundige en na de verhuizing naar Haarwoude vindt ze een
nieuwe baan als doktersassistente in Middelberg, een dorpje wat dicht bij
Haarwoude ligt en waar Jochems ex-vriendin Suzan woont. Rosalin is een pittige
tante die zich niet snel uit het veld laat slaan en doorgaat tot de onderste
steen boven is. Ze is uiterst geloofwaardig neergezet, net als de overige
personages overigens. Ik miste wel de diepgang in de relatie tussen Rosalin en
Jochem. Ja, ze houden van elkaar, willen samen een gezin stichten, maar toch
miste ik iets.
De
spanning in het verhaal is vanaf het begin aanwezig, soms iets meer op de
achtergrond, maar het verdwijnt nergens. Een goed opgebouwd verhaal met goed
uitgedachte verhaallijnen, maar waarbij je toch af en toe weer op het verkeerde
been wordt gezet. Wie probeert Rosalin te weerhouden de waarheid te ontdekken?
Wie zit er achter de bedreigingen? En net als je denkt te weten hoe het plot in
elkaar steekt…
Toen
ik de naam ‘Svea Ersson’ voor het eerst hoorde, dacht ik dat het een Scandinavische
schrijfster was en met mij vele anderen denk ik. Niets is minder waar, ze is net
zo Nederlands als ik. Haar achternaam dankt ze aan haar Zweedse opa die met een
Nederlands meisje trouwde. ‘Na Melanie’ is haar vierde boek en ik ga zeker haar
drie andere boeken ook lezen. Ik heb ‘Na Melanie’ met veel plezier gelezen!
¶¶¶½
Mooie recensie...is inderdaad een prachtig boek waarvan ik proeflezer mocht zijn...mijn complimenten aan Svea die het verhaal zo goed en spannend heeft neergezet!
BeantwoordenVerwijderen