Moord op Methusalem - Hanco Naninck

Moord op Methusalem

Auteur: Hanco Naninck

Cover:

De cover, ik moest er erg aan wennen, hij is luguber en ook een beetje afschrikwekkend. Zou je hem pakken in de winkel? Nee, sorry ik niet. Hij is net even té. Het lijkt meer een of ander trollenverhaal van de buitenkant. Als ik een cijfer moest geven, komt het echt niet hoger dan 1,5 ster.

Quote:

‘De scootmobiel kantelt, als een gedode olifant. De bejaarde inhoud tuimelt schokkend op de rijweg. Een blauwe bestelbus kon haar niet meer ontwijken en rijdt over haar hoofd. Het knakken van haar hersenpan is tot op de zolder te horen.’

‘Er is een dichte mist voorspeld, dan moeten we extra fit zijn om onze dagelijkse portie van 3 bejaarden neer te knallen te behalen.’

Hier begint het verhaal mee, het geeft een goede insteek over hoe het verhaal verder gaat, luguber en corrupt maar vooral hard, keihard en meedogenloos.

Het verhaal:

We leven anno 2020 en hebben te maken met een flinke vergrijzing. Zo ook bij het ENP, het  Eerste Nederlandse Pensioenfonds, waar Vincent Aznavour bestuursvoorzitter van is. Het gaat bergafwaarts met het bedrijf: de schuld van het stijgende aantal bejaarden en pensioengerechtigden, zij dreigen de beroepsbevolking te domineren en op termijn te vermorzelen.

Bij Vincent ontluikt een project, project ‘Moord op Methusalem’: hij is op zoek naar 20 man die nergens hun hand voor omdraaien. IJskoude geesten, topfit, niet ouder dan 40, gewend om met mensenlevens om te gaan als een slager met varkens. Zij krijgen de opdracht om bejaarden om te brengen. Het liefst als het donker is, gewoon op straat achter hun rollator neerknallen.

Ook vanuit de overheid is een plan opgestaan om 60-plussers een contract te bieden door de ouderen € 250.000,00 belastingvrij te geven en dan 3 jaar lang mogen ze leven als een god in Nederland. In de kleine lettertjes staat dat men zich op hun 63^e verjaardag moet melden bij loket Exit 63 in de gemeente waar ze wonen. Daar nemen ze dan afscheid. Henk Wolters is één van de uitverkorenen. Hij kiest ervoor om 3 jaar lang te gaan leven en neemt afscheid: de wurggreep van dertig jaar huwelijk met Gerda inclusief schoonmoeder; hij gaat voor de ruim duizend dagen vol seks, drugs en rock ’n roll.

Mijn mening:

Jeetje, dan moet ik hier een mening over geven. Allereerst zou ik het boek nooit zelf gekozen hebben. Niet als ik het boek moest beoordelen op de cover en ook niet als ik de achterflap zou hebben gelezen. Maar ik heb het gedaan en ik heb hem gelezen, al dan niet met een beetje tegenzin.

Maar beloofd is beloofd. Ik vind het een boek weerzinwekkend, vooral degenererend tegenover de ouderen in Nederland alsmede tegenover vrouwen. Prima dat je iets wil doen aan de toenemende vergrijzing, maar hallo om de bejaarden dan gewoon neer te knallen vanuit het zolderraam en ook 3 per dag anders kom je niet aan je target, gaat mij echt iets te ver. Maar ondanks alle weerzinwekkende ideeën over bejaarden afknallen, zat er wel een verhaallijn in die soms best boeiend was en waar spanning in zat. Het verhaal achter het bejaarden afknallen was best interessant en las lekker weg, maar ik had liever gezien dat er wat minder grof gepraat werd over het neerknallen en in plaats daarvan het achterliggende verhaal wat meer was uitgewerkt. Ook het einde vond ik jammer met toch nog een grappige twist.

Al met al het is geen favoriet, maar heb toch lekker gelezen tussen de knallen door.

plot 2

schrijfstijl 2

originaliteit 3

spanning 3

leesplezier 3

Cover 1,5

2,5  ster

Monique Kager