Leesclub met Mijn Monster van Hanco Naninck

Annabel (21) gaat na haar mislukte huwelijk alleen wonen in een louche buurt die de bouwvalligheid van haar aangetaste geest onderstreept. Ze bekijkt de haar omringende wereld voortdurend door het gaatje in haar deur en gaat alleen, uit levensbehoud, naar de Super. Ze wordt opgemerkt door enkele bewoners van de flat die duidelijk laten merken dat ze voer is voor hun geslachtsdeel, het Monster. Twee Marokkanen en haar buurman randen haar inderdaad aan maar ze krijgt hulp van een aan drugs verslaafde jongen, James.
Annabel vindt door hem een baantje bij een sportwinkel. De bedrijfsleider is eveneens bezeten van haar lichaam. Ze wordt echter al heel snel ontslagen omdat er te weinig omzet is. Daarna begint ze voor zichzelf en opent, samen met James, een bordeel onder de naam Annadel. Als haar eerste klant verschijnt en zich laat vastbinden, doodt ze hem op gruwelijke wijze. Ze heeft nu bloed geproefd en gaat in het illegale circuit op zoek naar moordwapens om nog meer mannen om te brengen. Na gelukte aanslagen op haar buurman en een mysterieuze man die ze in een sekswinkel leert kennen, mislukt haar wraakpoging jegens de twee Marokkaanse jongens. Ze komt nu zelf in levensgevaar!

Hanco Naninck bood het boek aan voor de Boekenwormenleesclub. Daar ik niks met erotische boeken heb, sloeg ik zelf over. Ik nam wel plaats in de leeschat die we altijd bij een boek hebben. Het ontplofte binnen een paar uur met reacties van walging, boosheid en verdriet. Ik schrok er gewoon van. De reacties waren ongewoon fel en mensen weigerden verder te lezen. Een persoon las het boek uit en schreef een recensie die ik dan ook hieronder zal publiceren. Ook vroeg ik de mensen te schrijven waarom zij stopten.
Ik wil even nadrukkelijk benoemen dat Hanco zelf vroeg om toch een groepsrecensie te plaatsen. Negeren vindt hij erger dan elke mening ook. Ik had hem juist willen beschermen. Maar voor elk boek geldt: zoveel mensen zoveel meningen. Zoals hanco zelf nadrukkelijk vermeldde: op Bol.com staat een mooie recensie.

Lezer nummer 1:
Waarom heb ik het boek niet uitgelezen?

Als ik had geweten dat het incest-porno zou zijn, zou ik me sowieso niet aangemeld hebben, dat ten eerste.

Het seksueel misbruik wordt behoorlijk expliciet beschreven. Nou is incest vanzelf al weerzinwekkend, maar zo beschreven maakt het naast weerzinwekkend het ook misselijkmakend. Ik kon letterlijk niet verder lezen.

Daarnaast is het ook niet altijd even geloofwaardig. Als je net door je vader gepakt ben ga je niet direct daarna jezelf bevredigen! Dat kan je dan niet! ( Weet ik zeker!).
Lezer nummer 2:
Ik wilde het wel uitlezen, maar het was te heftig, te weerzinwekkend, te ongeloofwaardig...

Ik ben inmiddels gestopt met lezen. Ik weet niet bij welke bladzijde aangezien ik het .doc bestand heb omgezet naar .epub en daardoor de bladzijdenormering is weggevallen.

Het boek had naar mijn idee niets te maken met porno of een thriller. Ik kan best wat hebben qua grof taalgebruik etc., maar incest en verkrachting op deze expliciete manier met alle ranzige details was gewoon weerzinwekkend.

Daarbij vond ik het ook nog een ongeloofwaardig en slecht geschreven. Ik geloof niet dat een vrouw die deze vreselijke dingen heeft meegemaakt dat op deze manier zou verwoorden. Daarbij werden er vreemde sprongen gemaakt in het verhaal wat het nog ongeloofwaardiger maakte.

Ik las op FB dat dit boek daadwerkelijk uitgegeven is. Ik snap werkelijk niet wat deze uitgever bezielde. Of was het misschien in eigen beheer?

Lezer nummer 3:

Ik ben tot ongeveer halverwege gekomen in het boek, in de hoop dat er meer verhaal in zou komen maar het is een vrouwonvriendelijk boek en dan zeg ik het nog netjes.
Qua grofheid vond ik het allemaal wel meevallen. Ze noemen het bij de naam van het beestje, maar het gaat van de ene verkrachting over in de andere binnen huiselijke kring.
Walgelijk.
Ik heb duivelskind gelezen wat ook over incest gaat, maar dat was lang niet zo weerzinwekkend als dit

Lezer nummer 4:
 ik heb het boek na 3 hoofdstukken vluchtig doorgelezen en ik vond t vooral schokkend en walgelijk. Ook hoe de zinsopbouw was gedaan en dergelijke kon mij niet bekoren, maar vooral het thema was voor mij toch echt een stap te ver 

Lezer nummer 5

Zoals je weet ben ik gestopt met lezen, ergens op blz 82/83. Dit boek maakte me kwaad en verdrietig. Als iemand die zelf incest heeft meegemaakt (sorry ik weiger me te allen tijde slachtoffer te noemen) is dit boek te heftig. Niet eens zo zeer dat het over incest gaat, daar kan ik wel tegen, maar meer de manier waarop het beschreven is. Zo schrijft iemand die het heeft meegemaakt het niet op. Tijdens het lezen had ik al een idee dat het door een man geschreven moest zijn en dat klopt dus. Ik had tijdens het lezen de hele tijd het beeld van een man die zich zat te verkneukelen. Maar goed, dit is uiteraard mijn mening, misschien is er nog iemand te vinden die het een goed boek vindt ;-)

Lezer nummer 6

Recensie van Monique

Mijn Monster

Cover:

Mijn mening over de cover is niet nodig; deze zat niet bij het bestand wat ik gekregen had, al gaat mijn fantasie wel spelen over hoe hij er zou moeten zien.

Ook ben ik benieuwd naar de schrijver/ster. Wie heeft dit boek geschreven? Is het een bekende of nog een geheel onbekende schrijver/schrijfster en is dit zijn of haar debuut?

Nadat ik het boek heb gelezen, denk ik dat het door een vrouw geschreven is.

Al hoewel de grofheid in het verhaal is meer de stijl van een man, maar de pijn die je proeft tussen de regels door.......dan ga ik voor een vrouw

Korte Samenvatting:

Wat gebeurt er allemaal vlak voor je dood gaat, het laatste heldere moment, bladeren in je verleden. Vanaf je vierde jaar, vroeger telt niet.

We gaan mee terug in het leven van Annabel, naar haar vroegste herinnering: haar 4^e jaar, toen ze ontsnapte naar de tuin van haar buren met hun vroegrijpe zoon Victor van 8 jaar. Hij laat haar zijn boomhut zien, wat doet hij met het potlood, en waarom is papa zo boos als zij ontsteld uit de boomhut ontsnapt? ”Als iemand ooit nog aan je zit dan breek ik allebei zijn poten” zegt papa. Ze is papa`s meisje. De verhoudingen zitten vreemd in elkaar in Huize “Sanssoucie”. Met feestjes wordt niet zo nauw gekeken met de echtelijke trouw, en dat in de 'goede kringen', papa Pierre heeft zijn geld verdiend met de handel in obligaties en mama is model geweest in Milaan en New York.

Op haar 5^e verjaardag begint het pas echt en papa`s aandacht voor Annabel groeit met de dag, haar ouders kregen steeds meer ruzie en zeker 1 keer per week vond papa troost in het kinderbed. Elke keer als papa en mama ruzie hadden, dan moest Annabel voor de lieve vrede zorgen. Als Annabel nu lief was voor papa dan zou papa zorgen dat mama terug kwam beloofde papa nadat mama naar een ruzie weg was gegaan en papa weer bij Annabel in bed kroop. Op haar 12^e krijgt Annabel seksuele voorlichting: het wordt een praktijkles van de verkeerde leraar.

Zo is Annabel haar leven getekend en dit is niet het laatste wat er gebeurt. Elke keer komen er monsters in haar leven. Meerdere jongens en mannen horen bij de Club van de Machtige Monsters.

Maar op een gegeven moment is het genoeg en gaat er een knop om: het is nu tijd om te straffen….

Het verhaal - mijn mening

Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Daar heb ik op zich niet zo`n moeite mee, maar je komt er best laat achter hoe het personage heet. Annabel is een zwaar beschadigd meisje waar je eigenlijk vrijwel direct mee te doen krijgt.

Het verhaal is goed geschreven, dat zeker, maar naar mijn mening erg grof, en ik ben echt niet preuts aangelegd maar de details zijn erg aanwezig, en geven mij echt af en toe een rilling door mijn lijf en laat me walgen. Ik weet eigenlijk niet wat ik echt van het boek vind.

Het is goed geschreven en neemt je mee in het leven en in het gevoel van Annabel, maar moet het zo grof? Mij heeft vooral het begin van het boek wel de rillingen over mijn lijf bezorgd. Wat gebeurt er allemaal achter gesloten deuren bij gezinnen zonder dat wij er erg in hebben? Het zet je aan het denken.

Pas bij pagina 149 van de 189 heb ik het gevoel Yes, nu begint het, en dan trekt het je ook wel mee om dan eigenlijk op pagina 189 te laten zitten met een hoop vragen. Het is niet af, ik mis van alles.

Van mij mocht het in het begin best ff minder, minder langdradig en een mindere aanloop tijd tot het plot, wat Annabel overkomt is eigenlijk net even teveel.

Oké haar vader, oké Pedro, maar dan ook de buurman en die twee Marokkanen en haar baas Peter en dan op het einde ook nog Karel  … iets te veel, te vaak en te uitbundig misbruik, maar ja ik ben een thriller fan, en had bij de 3^e keer misbruik al actie willen zien.

Annabel haar gevoelens en belevenissen zijn wel goed beschreven, je weet waarom ze reageert zo als ze reageert, daar is weinig inbeeldingsvermogen voor nodig.

En van de andere personages daar krijg je echt moordneigingen van.

Al met al geen slecht boek, maar mij iets te, het duurt te lang voor het plot komt en dan mis ik echt een heel stuk daar had ik heel graag meer over willen lezen, wat gaat ze doen aan Pedro en aan haar vader… en waar is in godsnaam de politie met hun onderzoek?

Dat mis ik echt.

Ben ik nu een te grote thriller fan ?

Ik hou echt wel van erotiek en wat geiligheid maar ………………………………….. Dit weet ik niet. Ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik niet maar een klein beetje van wat Annabel is overkomen heb meegemaakt, maar heb je dit wel dan kun je het boek misschien beter NIET lezen

Ik geef Mijn Monster 2,5 ster, omdat het me wel trok, maar soms werd het echt te.

Toch nog de Cover

Het boek was uit, de recensie geschreven en toen kreeg ik de cover te zien.

Tja, wat ga ik daar over zeggen, Ik vind de cover echt totaal niet passen bij de inhoud, het lijkt zo meer op een kinderboek qua buitenkant en ik denk niet dat ik het zal pakken om de achterkant te lezen als ik in een boekwinkel sta. Mijn ideeën waren al helemaal op de loop gegaan met gedachte over de hoofdpersoon. Annabel was een bloedmooi getint meisje, maar op de cover staat helemaal geen bloedmooi getint meisje. Jammer.

Ik geef de cover dan ook echt maar 1 punt





.