maandag 18 augustus 2014

De Al-Qaedaconnectie - Rolf Osterberg

Waarom ik ‘De Al-Qaedaconnectie Deel 1’ van Rolf Österberg weglegde

De Al-Qaedaconnectie Deel 1, waar gaat het over? Op de flap staat de volgende beschrijving:

De Engelse Fahjeed Rashwan is in het geheim fanatiek aanhanger van Al Qaeda. Hij reist af naar Afghanistan om de opvolger van Osama Bin Laden een sluw plan voor te leggen. De uitwerking ervan brengt hem allereerst naar Beiroet en Amman waar hij twee belangrijke pionnen voor zijn duistere spel ronselt. Cas van Daelen is analist bij het bureau Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding. Net als hij de opdracht krijgt om uit te zoeken of de islamisering in Nederland toeneemt, leert hij de knappe Rejhana kennen, een Nederlandse die zich tot de islam heeft bekeerd.

Tijdens een lezing over fundamentalisme in Nederland ontmoet Cas voormalig hoofdinspecteur Hans Buurman. Als later verspreid over de wereld drie onverklaarbare ongelukken tegelijkertijd plaatsvinden, vertelt Hans' instinct hem dat Al Qaeda erachter zit. Ondanks zijn twijfels onderzoekt Cas samen met Hans de theorie.

Het eerste hoofdstuk heb ik gelezen en al gauw merkte ik dat het boek niets voor mij was. Eerlijk is eerlijk: ik heb niets met de wereld van de islam en het extremisme. Daarmee bedoel ik natuurlijk niet dat alle islamieten zo zijn, want het is een kleine groep die het imago voor de grote groep verpest. Dat gezegd hebbende: in het eerste hoofdstuk werd ik meteen in de wereld gezogen van het moslimextremisme, doordat de schrijver best een goed beeld weet te scheppen van hoe het daaraan toe gaat. Als je in een wereld gezogen wordt waarin je niet bijster geïnteresseerd bent en je er al helemaal niet in wilt verplaatsen, dan zijn de eerste pagina’s al een hele inspanning.

Ik ben zelf geen moslim, christen, boeddhist of aanhanger van een ander geloof of andere religie. Ik geloof dat “God” in iedereen zit, alsook de “Duivel”. Iedereen heeft een hemelse en een duivelse kant en die houden elkaar in evenwicht, om het maar extreem te benoemen. Ik pak her en der uitspraken op die ik als wijsheden bestempel en inspirerend vind en wil me niet vastleggen aan enkel één stroming. In De Al-Qaedaconnectie volgen we onder andere Fahjeed Rashwan die zich heeft bekeerd tot het christendom maar diep van binnen moslimextremist is. Hij noemt zijn bekeren een grootst opoffering en zijn mede-terrorist is vol lof om zijn grote offer. Zo’n beetje daar stopte het voor mij.

Nee, eigenlijk op het moment dat hij zei de grootste moeite te hebben zijn Ware Ik verborgen te moeten houden voor eigen gezin en liever zag dat zijn vrouwtje schoonmaakte, af en toe haar benen spreidde en een orgasme fakete, kookte en vooral verder geen leven had. Om over zijn zoon maar niet te spreken. Dit is ook allemaal niet zo letterlijk benoemd, maar dat is het beeld dat het bij mij opriep.

Eigenlijk is het een compliment aan de schrijver, want, Rolf, wat doe je het goed. Je weet mij zover te krijgen dat ik het boek wegleg omdat je een te realistisch beeld hebt geschapen.

Alex




1 opmerking: