Wat verwachtingen doen
met een verhaal…
Titel: Dansen in de Hemel
Auteur: Michael
Pilarczyk
Pagina’s: 248
Uitgeverij: Invictus
Datum van uitgave: 15 mei 2014
ISBN: 978 90 796 7920 8
Genre: ontwikkelingsroman
Recensie door Alex Hoogendoorn.
Michael
Pilarczyk. De man is bekend als VJ bij TMF, DJ bij Radio 538 en presentator bij
RTL. Hij verdween uit het showbizzwereldje
om zijn heil te zoeken in de rust op zijn zeilboot ver weg van de glamour. Hij
sloeg een nieuwe weg in met zijn leven. Afgelopen juni kwam hij met een boek, Dansen in de hemel, dat zijn debuut is.
Hij richtte zijn eigen uitgeverij op, Invictus
Publishing, om zijn roman eerder te kunnen uitgeven en zette zijn
connecties uit zijn “vorige leven” in om zijn boek in de spotlights te zetten. Aangezien
hij zich inmiddels geprofileerd heeft als spiritueel en filosofisch man waren de
verwachtingen hoog gespannen. Maar heeft hij die waargemaakt?
Mishka Kamadev is een
romanticus met een te groot verlangen naar passie, roem en rijkdom. Voor de
buitenwereld leidt hij een glamourbestaan, maar zijn innerlijk raakt
verscheurd. Het ene moment is hij The
God of House Music in het nachtleven, het
andere moment is hij verzorger van zijn ongeneeslijk zieke vrouw. Mishka zoekt
vergetelheid in drank en pillen, stort zich in een affaire met de hartsvriendin
van zijn vrouw, en op de beurs verliest hij zijn fortuin. En dan overvalt zijn
oude jeugdliefde hem met een verbijsterende mededeling. Hoe legt hij alles uit
aan zijn stervende vrouw?
Het
boek is opgedeeld in twee delen: het eerste zwaar teleurstellend en het tweede
zeer bevredigend. Huh? Hoe kan zo een inspirerend man zo’n boek vol clichés
schrijven? Het was niet te bevatten.. Niet. te. bevatten. Op het omslag staat
dat het “een actuele roman” is, maar hij heeft het over de ontdekking van “een
Franse gozer, Guetta of zo”. Nu heeft die zijn naam al enige tijd gevestigd als
beroemd en behendig diskjockey. Hoezo actueel? Maar niet alleen dat was opvallend.
In de roman wordt ook gesproken over een soort
Netflix-gecombineerd-met-Spotify-achtig bedrijf. Hoezo actueel? In de roman is
het een ware revolutie en uitermate origineel, vernieuwend. Dat is het toch
zeker niet. Daarbij speelt deel één zich af in het tijdbestek 1992-1999…
Alles
moet een betekenis hebben, citeerde Michael zijn schrijfcoach eens. Wat is dan de betekenis? En dan komt de
betekenis. In deel twee werden mijn vermoedens bevestigd. Op dat moment werd
duidelijk dat het eerste deel zó vol clichés zat dat het niet anders dan
ironisch kon zijn. Het speelt zich nu af tussen 1992 en 2007 en halverwege deel
twee gaat Pilarczyk ineens over van de verleden op de tegenwoordige tijd. In de
laatste twintig pagina’s merkte ik dat ik doorlas en doorlas met een brok in
mijn keel, ontroerd. Het boek schommelde heen en weer synchroon met mijn veel te
hard kloppende hart. Het einde is zo aangrijpend dat het eerste gedeelte ineens
een stuk minder vervelend lijkt.
Maar
maakt dat het een razend goed boek? Nee, zeker niet. Het einde is mooi,
inspirerend, ontroerend, literair. Het eerste deel lijkt geschreven door een
kind. Het verhaal is zwak, de schrijfstijl simpel. Het leest makkelijk, maar
het verhaal was dusdanig irritant dat een geluk bij een ongeluk leek. Hij kán
het dus wel, maar kiest ervoor pas te laten zien dat hij kan schrijven in de
allerlaatste pagina’s en dat is jammer.
3,5
ster
Plot 3,5
Leesplezier 3
Schrijfstijl 3,5
Originaliteit 3
Psychologie 4
Zelf lezen? Klik hier om het boek te bestellen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten