dinsdag 12 augustus 2014

Greenfields - Christine Bols

Het overtreft alle verwachtingen
Titel:               Greenfields
Auteur:           Christine Bols
Pagina’s:         320
Uitgeverij:       Kramat Suspense

ISBN:             978 94 624 2019 9
NUR:              305 (Literaire thriller)

Recensie door Alex Hoogendoorn.




In het onooglijke dorpje Monroe in de staat Oregon wordt het zwaar verminkte lijk gevonden van Dorothy Stewart, een vrouwelijke kinderarts. Tim Sackley en Jude McCool beginnen met het onderzoek, maar stuiten al snel op onverklaarbare zaken. Enkele dagen later staan ze voor een tweede raadsel. Aan de oever van de rivier spoelt het lichaam aan van een jong meisje dat al een aantal dagen vermist was. Moord? Zelfmoord? Een ongeval?

Een derde dode maakt de zaak complete onontwarbaar. De inspecteurs tasten in het duister en werken bijna de klok rond om de dader zo snel mogelijk te vatten.
Eén ding staat vast: de rode draad doorheen al deze verschrikkingen is de vakantieboerderij Greenfields. Midden in het onderzoek wordt Tim Sackley door zijn directe chef op non-actief gezet en moet hij werkeloos toekijken hoe Jude dit hele mysterie met een andere partner ontrafelt.

Greenfields is inmiddels al het derde boek in de Tim Sackley-reeks van de Vlaamse auteur Christine Bols. Bols heeft met dit boek een interessant, haast romantisch boek neergezet dat an sich prima te lezen is. Zo heb ik de eerste twee boeken in de reeks (Vrouwen van Corvalis en Waverly) niet gelezen. Toch ondervond ik daar nauwelijks hinder van. Enkel merk je soms dat er wat vlug op de geschiedenis wordt teruggeblikt. Maar betreft het een geschiedenis die aan bod kwam in de eerdere boeken? Of hoort het puur bij dit boek? Dat wordt niet duidelijk als je de serie niet hebt gevolgd.

Greenfields is een boek dat de lezer haast laat geloven een soort Amerikaanse country novel te lezen. De vakantieboerderij, de geheimzinnige romance, de familie die het bedrijf draaiende houdt, de schrijfstijl van Bols. Net als ze je er met haar schrijfstijl van overtuigd heeft een roman te lezen, komt ze met een gruwelijk goed geschreven passage op de proppen die je eraan herinnert toch echt een thriller te lezen. Is het gewoon haar schrijfstijl of heeft ze die dusdanig aangepast dat die spannende scènes des te meer uit de toom vallen? Ik gok het eerste, maar hoop het tweede.

In het begin van het boek zet Bols enkele verhaallijnen uit en naar mate het verhaal zich ontrolt, komen er meer bij. Die vele verhaallijnen maken het boek in het begin vooral erg verwarrend. Voor de doorzetter betekent het wel dat diegene meemaakt hoe moeiteloos al die verhaallijnen samenkomen, als een kristal waarop licht valt, dat wordt verdeeld in verschillende stralen. Maar dan omgedraaid.

Het is knap geschreven, origineel en overtreft alle verwachtingen.

4 sterren

Plot                 4
Spanning         4
Leesplezier      3,5
Schrijfstijl       4
Originaliteit    4


Psychologie    4


Geen opmerkingen:

Een reactie posten