Column door Ignace Dermaux

Lezen, wetenschappelijke studies, cijfers die alles bewijzen en het WK 2014!

Laatst werd ik vrolijk en keek ik mijn toekomst als schrijver met een gerust hart tegemoet naar aanleiding van een artikel in de Vlaamse geschreven pers met als opbeurende titel: “Lezen populairder bij kinderen dan internetten”. De ondertitel luidde: “Buiten spelen en het lezen van boeken is bij Vlaamse kinderen nog altijd populairder dan chatten en internetten”. De daaropvolgende tekst was gebaseerd op een studie van de universiteit van Leuven over het leesgedrag bij kinderen. Voor deze studie werd gepeild naar het leesgedrag, de vrijetijdsbesteding en het mediagebruik van kinderen tussen negen en twaalf jaar oud.

Uit de resultaten blijkt dat 75 procent van de kinderen graag strips leest, 59 procent leest graag fictie en 51 procent leest dan weer graag informatieve boeken. Kranten en tijdschriften worden verder duidelijk minder gelezen door dit jonge publiek.

Wat was ik blij bij het lezen van deze nieuwstijding! Ik prees mezelf gelukkig dat ik niet als journalist diende te overleven van schrijverij in kranten en tijdschriften. Neen, ik heb zowaar reeds twee uiterst informatieve thrillers, fictie uiteraard, geschreven over de machtsstrijd tussen ecologische en economische belangen met veel cijfer- en feitenmateriaal – zie je, uiterst informatief – en een derde boek waarvan de inhoud gerust bestempeld kan worden als compleet verzonnen en helemaal van de pot gerukt en dus in zeer hoge mate fictief. Die studie verklaart dus deels mijn succes als schrijver! Ik ga er immers van uit dat mijn volwassen leespubliek dezelfde procentresultaten zal vertonen als de kinderen in deze studie: 59 procent leest graag fictie en 51 procent leest graag informatieve boeken. Want eens kind, altijd kind! Nietwaar? Ook veronderstel ik dat Nederlandse kinderen niet echt heel verschillend zijn van Vlaamse kinderen. Het enige verschil dat ik nu kan bedenken is dat Nederlandse kinderen reeds op jonge leeftijd leren om mooi en spectaculair te duiken in en vlakbij het strafschopgebied van de tegenstander. Ook wordt een uitverkoren deel van die Nederlandse kinderen aangeleerd om een strafschop reeds te stoppen op de stip en niet op de doellijn.

Maar terug naar het leesgedrag van het jonge volkje. Bij een gelijkaardige studie zou volgens mij ook algauw blijken dat 59 procent van de Nederlandse kinderen graag fictie leest en 51 procent graag informatieve boeken. Mijn succes en mijn toekomst als schrijver in het Nederlandse taalgebied zijn bijgevolg een feit en gegarandeerd!

Ik zou hier kunnen stoppen en een punt zetten achter dit verhaal. Als een orgelpunt dat de daaropvolgende stilte zou versterken om mijn redenering nog wat extra overtuigende kracht in uw hoofd te geven. Maar dan kent u mij nog niet. Ik ben immers net iets te veel controlefreak om enkel maar op kinderen te vertrouwen voor mijn succes en mijn toekomst. Daarom heb ik een systeem bedacht – dat doe ik overigens al meer dan veertig jaar – om mijn toekomst te verzekeren. Mijn grootste plezier is namelijk om vrienden en kennissen bij een gepaste gelegenheid zoals een verjaardag of een feest een boek als cadeau te schenken. Uit ervaring weet ik ondertussen dat wanneer je dit consistent volhoudt en je steeds een boek schenkt, je op je eigen bijzondere dagen plots ook van het gros van die mensen een boek als cadeau zal ontvangen. Geweldig is dat. Een beetje zoals die kettingbrief van vroeger. Op een dag krijg je zo in één klap een twintigtal boeken. Geef toe, als je graag boeken leest, is dit een geweldig plan!

Ik kan alleen maar voordelen bedenken. Een gedrukt boek is nog steeds wat prijs betreft een zeer democratisch geschenk. Het doet niet echt pijn aan de portefeuille van de schenker en tegelijkertijd is het een geschenk van waarde voor de ontvanger. Immers, een gedrukt boek schenken, toont dat je als schenker moeite hebt gedaan. Het laat zien dat je de ontvanger kent, dat je kan inschatten welk boek bij hem of haar past. Dat je gezocht hebt naar dat ene boek waarmee je je vriend, kennis, broer of zus een groot plezier kan doen. Kortom, wanneer je elke keer opnieuw een boek als cadeau geeft, dan wint iedereen: de schrijver en bij uitbreiding alle schrijvers zijn blij, uitgevers zijn blij, de boekhandels zijn blij, de ontvanger is blij en de schenker is blij. Iedereen blij dus!

Ik kan jullie dus maar één goede raad geven en de wetenschappelijke studie bewijst dat je daar eenvoudigweg niets verkeerd mee doet. Telkens wanneer je een cadeau wil geven, ga dan naar een boekhandelaar, koop een fantastisch boek dat past bij het feestvarken, vergeet niet te controleren of de inhoud wel fictie betreft en voldoende informatief is, laat het mooi inpakken en maak al die lezende kennissen en vrienden gelukkig! Op een dag zullen zij je op hun beurt overgelukkig maken.

Ondertussen heb je ook vele uitgevers, boekhandelaars en schrijvers meer dan blij gemaakt. Word dus een redder van het boekenvak. Opgelet, dit werkt uiteraard enkel met gedrukte boeken!

Lang leve onze kinderen, lang leve de Rode Duivels, lang leve Robben, lang leve Krul, lang leve lezen en lang leve het kopen, schenken en lezen van (mijn) boeken!

Hé, niets is gratis in dit leven…

Ignace Dermaux

8 juli 2014