De
jonge schrijfster Katherine Ewell heeft een snoeiharde thriller geschreven: De
perfecte moordenaar. Londen wordt geteisterd door een seriemoordenaar. De
moordenaar gaat uiterst professioneel te werk, laat geen sporen achter en heeft
geen duidelijk motief. Kit Ward, een zeventienjarige scholiere, is van kleins
af aan in de leer geweest bij haar moeder en is nu de perfecte moordenaar. Ze
probeert zonder oordeel aan de verzoeken te voldoen, haar morele kompas wordt
geleid door de gedachte dat er geen goed en geen kwaad is. Maar ze komt in de
problemen als een vriendschap haar hele filosofie op de kop zet.
De
negentienjarige Katherine Ewell heeft met 'De perfecte moordenaar' een
snoeihard verhaal neergezet. Ewells talent als schrijfster blijkt uit de
diepere, onderliggende thema's over goed en kwaad, en de relevantie van
rechtvaardigheid.
Lezers; Renée Snijder, Nancy de Brucker, Patrice van Trigt
Gelezen; juni 2014
Cover;
Renée; De cover ziet er goed uit. Mooi van kleur. De
afbeelding past bij de inhoud van het boek.
Nancy; ik vind de cover knap met die blauwe
kleur en ook de foto is eigenlijk wel griezelig en heeft iets mystieks. Ik geef
deze cover een 8
Patrice; Een heldere opvallende cover. Mooi
van kleur en afbeelding. Een 8.
Samenvatting
van het verhaal;
Renée; Het boek speelt zich af in Londen. De moeder van
de 17 jarige Kit was vroeger moordenares op bestelling. Niemand wist en weet
wie ze was. Toch was ze bang dat ze ontmaskerd zou worden, daarom stopte ze om
zichzelf te beschermen. Ze had haar man nauwkeurig uitgezocht. Een emotioneel
afstandelijke man met een drukke baan.
Patrice; Gedreven door de overtuiging dat er geen goed en
geen kwaad is vermoord Kit het ene na het andere slachtoffer. Ze is geen
stereotype moordenaar want ze is nog heel jong, zit op school en heeft geen
vrienden of hobby´s, tenminste als je mensen op verzoek vermoorden daar niet
onder rekent. Haar grote voorbeeld, haar moeder, is overtuigd moordenaar en
leert haar dochter al van jongs af aan de kneepjes van het vak. Trainen,
selecteren en het uiteindelijke doden worden Kit met de paplepel ingegoten.
Renée; Het verlangen naar moord bleef aan haar knagen en
daarom trainde ze haar dochter al op jonge leeftijd om haar werk over te nemen.
Kit krijgt de moordaanvragen via een "brievenbus" in een restaurant,
in het toilet, in een gat achter een tegel. Voor Kit is de belangrijkste
richtlijn om te moorden: Niets is goed en niets is fout. Iets kan door de ene
persoon als goed en door de andere als fout worden gezien. Het is slechts een
mening.
Nancy; Kit is in het dagelijkse leven een
gewone scholiere aan de Ivy High School en ze raakt bevriend met Maggie Bauer,
een meisje dat is uitgesloten uit een vriendenkring. Dan hebben we ook nog de
mysterieuze Michael waar ze de haat in zijn ogen kan zien en waar ze zelf van
huivert. Als er een incident ontstaat in de kantine van de school laat ze hem
al eens voelen dat hij beter uitkijkt als hij haar bedreigt. In de les
filosofie is ze eerst in haar nopjes tot op een bepaald moment Mevrouw Marcell
haar begint te doorzien.
Patrice; Ze ontgroeit haar moeder qua expertise en ze
heeft inmiddels de reputatie van ‘De perfecte moordenaar’. Iedereen is op zoek
naar deze meedogenloze moordmachine met de unieke ‘handtekening’. Kit
selecteert haar slachtoffers naar aanleiding van schriftelijke verzoeken die ze
via een merkwaardig postadres krijgt toegespeeld. Ex-vriendjes, klasgenoten,
collega´s en familieleden verzoeken tot het doden van die ene persoon. Kit
oordeelt niet, Kit vermoordt mensen. Heel simpel, heel clean.
Nancy; Na een incident op school begint Kit te twijfelen
met wat ze bezig is en hoe ze worstelt met haar gevoelens, haar moeder echter
dringt haar aan om voorzichtiger te zijn. Ze moeten moorden omdat er geen
gerechtigheid is en zonder hen is de wereld verloren. Hun kaartenhuisje dat
haar moeder zo zorgvuldig heeft opgebouwd mag niet in elkaar stuiken. Toch
worstelt Kit enorm met haar geweten en op een bepaald moment beseft ze ook wat
een monster ze is. Haar moeder echter houdt niet op met haar te beïnvloeden en
ze zwicht terug voor haar moeders overtuiging. Door dit alles verbreekt ze op
een bepaalde manier haar band met haar moeder. Ze heeft immers haar steun niet
meer nodig, Kit krijgt haar zelfvertrouwen terug en is nu zelfstandiger en nog
meer vastberaden om door te gaan met moorden. Ze denkt dat ze oppermachtig is!
Patrice; Kit is goed in wat ze doet en dat weet ze. Haar unieke
manier van handelen is een doorn in het oog van politie en justitie. Zij zijn
radeloos en weten niet waar te zoeken. Zelfs wanneer Kit heel direct in
aanraking komt met een lid van het onderzoeksteam weet ze heel behendig de
aandacht te verleggen zodat ze zelf niet in de gaten loopt.
Renée; Als handelsmerk laat Kit iets achter bij de
vermoorde. De politie kan er de vinger niet opleggen wie de moordenaar is. Ze
kunnen geen aanwijzingen vinden en geven de onbekende moordenaar dan ook de
naam "De perfecte moordenaar". Na Jack de Ripper is er niet zo'n
grote onbekende moordenaar geweest.
Nancy; Met haar vader heeft ze eigenlijk geen
band, hij is zakenman en bij hem gaat zijn carrière en aanzien voorop, zelfs
zijn gezin, dus weet hij eigenlijk niet wie zijn vrouw is en vooral niet wie
Kit is die al meer dan 50 moorden heeft gepleegd.
Patrice; Totdat ze het verzoek krijgt iemand te
vermoorden waardoor ze met haar geweten in conflict komt en alles nóg
moeilijker wordt. Blijkt Kit in staat om vriendschappen aan te gaan én tevens
te blijven doen wat ze doet? Is ze in staat om de schijn op te houden zonder
zichzelf te verraden? Is ze mentaal opgewassen tegen de omstandigheden die het
haar nu zo moeilijk maken?
Renée; Door een moordaanvraag die nogal dicht bij komt,
en waardoor ze een moord pleegt zonder opdracht, en de contacten met een jonge
agent veranderd er een en ander in de perfectie.
Nancy; Ze beschrijft haarfijn hoe haar moeder haar heeft
leren moorden en ook de wijze waarop zodat ze zo min mogelijk bewijsmateriaal
achterlaten. Wat ook eigenaardig is om te lezen is ook hoe haar moeder haar ook
gewone dingen leert terwijl de focus toch altijd op het moorden is gericht.
Haar moeder is dan ook heel trots op haar en de dingen die ze doet! Haar moeder
traint haar, met fysieke oefeningen zodat ze veel kracht krijgt in armen en
benen. Ook leert ze haar dingen zoals tegen alles in te gaan, zich niet te
laten afschepen want dat zijn belangrijke lessen.
Conclusie;
Renée; Het is een boek wat geschreven is in de ik-vorm en
leest zeer prettig. Duidelijk taalgebruik, zinnen van een prettige lengte. Een
boek wat je niet aan kant wilt leggen.
Patrice; De titel en cover spreken me enorm aan. Het feit
dat dit boek is geschreven door een 19 -jarige auteur maakt het nog eens extra
bijzonder. Er was al enige ruchtbaarheid gegeven aan het feit dat er een boek
uitkwam over een vrouwelijke seriemoordenaar, iets waar niet vaak een boek over
geschreven wordt. Dus vol nieuwsgierigheid ben ik aan het boek begonnen.
Renée; Je leeft je echt in de hoofdpersoon in en kunt
sympathie vinden voor haar motivatie om te moorden. Je wilt ook echt dat ze uit
handen van de politie blijft. Dit geeft naar mijn idee aan dat het boek goed
geschreven is.
Patrice; En al meteen trekt het verhaal je het boek in,
letterlijk want wegleggen ging maar moeilijk. Waar mijn aandacht tijdens het
lezen meteen naar uitgaat, is de opbouw van het verhaal, de spanningsboog en de
realiteitszin van het verhaal. De eerste twee zitten bij dit boek goed, niks
van te zeggen. Het leest lekker, vlot en niet moeilijk. Je wilt vooral
doorlezen want het verhaal boeit enorm. De personages worden goed neergezet,
zijn qua persoonlijkheid geloofwaardig en krijgen volop de ruimte in het
geheel.
Renée; Katherine Ewell heeft ook veel aandacht besteed
aan de emoties van de hoofdpersoon. Goed gedaan, vooral als je bedenkt dat de
schrijfster nog maar 19 jaar oud is.
Nancy; Dit boek is geschreven vanuit het standpunt van
Kit en ze legt in het begin uitgebreid uit wat haar regels en motivatie is om
te moorden en dit al op zeer jonge leeftijd. Haar moeder heeft haar opgeleid om
te kunnen moorden. Ze trainde haar kind want voor haar was moorden een echt
verlangen en dat bleef aan haar knagen nu ze het zelf niet meer kon doen. Op
die manier heeft ze Kit het moorden aangeleerd bij wijze van nalatenschap. Kit
haar voornaamste regel is: “Niets is goed en niets is fout”. En zo zijn er nog
een paar die ze moet aanhouden.
Renée; Helaas zijn er ook een paar dingen die wat vaag
zijn. Hoe kan het dat de meest uiteenlopende Londenaren weten dat er een specifieke
manier is waarop ze een moordaanvraag kunnen doen en dat niemand van de politie
daar van weet? De schrijfster had dit natuurlijk nodig voor het handelsmerk van
de moordenares.
Patrice; De bijzondere relatie tussen moeder en dochter
wordt krachtig neergezet, de rol van vader echter is wat ongeloofwaardig, het
is maar moeilijk voor te stellen. Ook het feit dat een wel heel jong meisje
gaat moorden vanwege een filosofische overtuiging, totaal geen tegenstand
ondervindt bij haar slachtoffers –waaronder volwassenen-, zich op plaatsen en
tijden begeeft waar ze als jong meisje toch zou moeten opvallen en dat ze zich
zonder problemen als volwassene kan voordoen is voor mij persoonlijk net een
beetje té ver gezocht……. Oké, het is fictie en dan kan en mag natuurlijk alles.
Maar ik houd er van als een verhaal de realiteit benadert en ook zo bij je als
lezer overkomt.
Nancy; Wat ik niet realistisch en storend
vind is het volgende: Alex, de brigadier bij Scotland Yard laat haar binnen op
een plaats delict, dit gaat erover moet ik eerlijk toegeven, de politie laat geen
enkele burger binnen op een plaats delict laat staan een 17 jarige scholiere en
dat hij dan ook nog met haar informatie deelt over het lichaam en andere aanwijzingen!!
Dit kan niet voor mij!
Renée; Waarom legt haar moeder nou juist contact met de
jonge agent?
Patrice; “De perfecte moordenaar” leest vlot, is goed
opgebouwd en ook zo in elkaar gezet. De schrijfstijl is niet onnodig moeilijk
of gecompliceerd waardoor het nagenoeg wel voor iedere thrillerliefhebber een
lekker boek zal zijn.
Nancy; Ik heb voor dit boek gekozen omdat boeken over
seriemoordenaars echt mijn ding is en als kers op de taart gaat het nog over
een vrouwelijke moordenares. Iets dat je ook niet vlug vindt onder de thrillers
behalve dan bij de boeken van Chelsea Cain (Gretchen Lowell).
Patrice; De fantasie van de lezer wordt volop geprikkeld,
het is vernieuwend en kent absoluut spannende stukken die je op het verkeerde
been zetten. De plot zag ik niet aankomen, ook omdat deze een beetje een
anticlimax was, dat had ik niet verwacht! Een beetje jammer, dat wel.
Nancy; Het boek is vlotjes geschreven en naarmate het
einde nadert wil je absoluut weten hoe het eindigt. Er zijn prachtige stukken
in beschreven vanuit een filosofisch standpunt maar voor mij is het een
teleurstelling omdat ik het plot anders had verwacht en ook omdat het door
onbenullige informatie zo afloopt. De auteur gaat hier de mist in terwijl er
voorheen al andere aanwijzingen waren om Kit te ontmaskeren.
Renée; Ik geef het boek 4 sterren.
Patrice; Het verhaal heeft absoluut de ingrediënten om
een knaller te zijn, het is een vernieuwende kijk op het fenomeen
seriemoordenaar. Het is een lekker boek wat veel lezers zal aanspreken. Ik kan
het, ondanks kleine puntjes van kritiek, echt aanraden. 3 ½ ster.
Nancy; Ik vind het knap dat een meisje van 19 jaar al zo
een boek kan schrijven maar ik vind dat ze haar op sommige punten echt attent
hadden moeten maken. Ik zou andere mensen het wel aanraden om eens te lezen
maar niet in die mate dat het bovenaan mijn ntl (nog te lezen) stapel moet liggen.
Ik geef het een score van 3 sterren mede door de dingen die mij storen en niet
realistisch zijn.
Groepsbeoordeling;
Cover; 8 punten (
1-10)
Conclusie; *** (*) 3,5 ster
(1 = slecht, 2=
matig, 3= voldoende, 4= goed, 5= uitstekend)
ISBN 978 90 414 2478 5
Paperback & E-Book
€19,99 / €14,99
Mooie recensie dames!
BeantwoordenVerwijderen