Thrillerlezersblog: Lunch met Marelle Boersma op de Crime Compagnie

Meet & Greet met Marelle Boersma

Op vrijdagmiddag 25 april 2014 liep ik met mijn mini muppet (lees: dochterlief Jenna) de Bruna binnen en wat ziet mijn oog? ‘Vals Alarm’ van Marelle Boersma met een wel heel leuk prijsje! Die moet mee! Daar kom ik thuis wel mee weg (‘echt schat, een kóópje, dat kan ik dan toch niet laten liggen?!?). De dame achter de kassa verzekerde mij ‘dat het een hele goeie was’, maar daar twijfelde ik niet eens aan.

Een dagje later zat ik nietsvermoedend wat rond te neuzen op Facebook (dat doe ik best wel eens namelijk) en daar zag ik bij Marelle op haar pagina een aankondiging: “Wie mogen er op 2 mei naar de ambassadeurslunch bij uitgeverij De Crime Compagnie om het verschijnen van NOBODY te vieren? Om 19:00 uur maak ik de winnaars bekend…. Sp-sp-spannund…”

Op de valreep (serieus, want het was 18:30 uur) heb ik me als ambassadeur aangemeld op haar website en om 19:00 uur verschenen daar inderdaad de namen op Facebook….. en die van mij stond daar gewoon bij!!

Rondedansje!!

Op 2 mei 2014 is het dan zo ver… oppas *check*, navigatie *check* (kom tenslotte niet elke dag in Laren), radio hard aan en ik ging op weg.

Dit hele gebeuren is voor mij een thriller op zich. Nieuwe mensen ontmoeten enzo, brrr daar ben ik altijd een beetje terughoudend in, een muts zal ik maar zeggen. Het leuke van deze meet & greet is, naast de ontmoeting/lunch met Marelle, dat ik ook mede-Thrillerlezers Patrice van Trigt en Charles Kuijpers in levende(n) lijve(n) zou gaan ontmoeten J

Het verkeer zat mee gelukkig, alleen Laren niet. Wie daar bedacht heeft om alles eenrichtingsverkeer te maken….&^*&*$&)@$*!!! Zelfs mijn navigatiesysteem gaf het op, maar na drie rondjes (waarschijnlijk wel vier) door de straatjes rondom de uitgeverij had ik het eindelijk gevonden, auto achter de heg geparkeerd en met toch enigszins knikkende knietjes naar binnen.

Die knikkende knietjes verdwenen onmiddellijk door het warme onthaal van Marelle en uitgeefster Ilse Karman. Charles en Patrice zijn er ook al (leuke binnenkomer van Patrice: “Hey je ziet er in het echt jonger uit dan op je foto op Facebook!) en een aantal andere ambassadeurs, waaronder nóg een Thrillerlezer, Yolanda. Ik schud handen, stel me voor, maar vergeet ook meteen weer een aantal namen (sorry!). De tafel is gedekt door Ilse en haar dochter (die ons ook de hele tijd van drankjes heeft voorzien, dank je wel!!) en op elk bord ligt een exemplaar van NOBODY.

Als iedereen er is, gaan we aan tafel. Tijdens de lunch zijn met name Marelle en Ilse aan het woord, maar iedereen mag vragen stellen en dat wordt zeker gedaan (o.a. door Charles, de narcist! ;-);)), alles wordt beantwoord. NOBODY wordt natuurlijk besproken. Marelle vertelt hoe zij tot het schrijven van dit boek gekomen is, waarom ze dit boek wilde schrijven. Ze schiet op een gegeven moment helemaal vol; het is zo’n heftig onderwerp en het heeft haar diep geraakt.

Maar waar het boek nu precies over gaat, dát wordt in het midden gelaten. Daar kom je alleen achter als je het boek gaat lezen.

Er wordt over van alles en nog wat gepraat; over de schrijfcursussen die Marelle geeft, over het hoe en waarom ze ooit begonnen is als schrijfster, voedingssupplementen, Toscane en druivenplukkers, woonboten en personages in boeken (Ilse in Vals Alarm is alleen qua naam gebaseerd op Ilse Karman, daar houdt elke vergelijking verder op).

Na de lunch en na een klein toespraakje van Charles werden alle boeken gesigneerd door Marelle en ze ging met iedereen op de foto. Na de groepsfoto nam iedereen afscheid (te vinden op Marelle’s facebookpagina en website) en ging een ieder zijn/haar weg.

Een ongedwongen sfeer, alles ging vanzelf. Een lach en een traan, iedereen voelde zich op zijn/haar gemak en genoot met volle teugen. Wat ik zo ontzettend gaaf vond, is dat je zo duidelijk kon zien dat Marelle net zo genoot als wij dat deden. Een heel leuk, spontaan, warm en vooral oprecht mens en ik vond het een absoluut voorrecht om dit te mogen meemaken.