Thrillerlezersblog

Ze zeiden dat haar dochter dood was, maar dat bleek een leugen…

Titel: Sluit mijn ogen

 

Oorspronkelijke titel: Close My Eyes
Auteur: Sophie McKenzie                                          
Vertaling: Jolanda te Lindert
ISBN10: 9400502532
ISBN13: 9789400502536
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers, Utrecht
344 bladzijden
Jaar: maart 2014

Samenvatting:
Acht jaar geleden verloor Geniver Loxley haar dochter Beth tijdens de geboorte. Sinds die dag worstelt Gen met haar eigen leven. Terwijl haar echtgenoot Art hun leven probeert voort te zetten en aan zijn carrière en inkomsten werkt, kan zij Beth nog steeds niet loslaten. Totdat op een dag alles verandert…
Een onbekende vrouw staat op hun stoep en beweert dat Beth nog in leven is. Dat is krankzinnig. Waarom zou iemand dat verzinnen? Maar het zaadje voor hoop is geplant bij Gen. Ondanks de waarschuwingen van haar echtgenoot en vrienden en hun bezorgdheid voor haar welzijn, gaat Gen op zoek. Ze kan haar ogen niet meer voor de waarheid sluiten. Totdat haar hoop in angst en paranoia omslaat. Wie kan ze nog vertrouwen? Waarom ontmoedigt Art haar de dood van hun dochter te onderzoeken? Om haar, zoals hij zegt, voor nog meer pijn te behoeden? Of is er meer aan de hand?

Met ‘Sluit mijn ogen’ heeft Sophie McKenzie haar eerste thriller voor volwassenen geschreven. Het is een thriller geschreven vanuit een ik-figuur nl. Geniver (Gen). Ik had moeite om in het verhaal te komen, maar na ongeveer een derde van het boek ging het verhaal in een razendsnel tempo verder en wilde ik alleen nog maar lezen. Ik zat echt met ingehouden adem op het puntje van mijn stoel.

Gen en Art zijn 8 jaar geleden hun kindje kwijt geraakt bij de geboorte. Sinds die tijd heeft Gen het erg moeilijk en kan ze het verlies van haar dochtertje maar moeilijk verwerken. Art daarentegen lijkt het verlies verwerkt te hebben en werkt volop aan zijn carrière. Hij pusht Gen steeds om weer een IVF-behandeling te ondergaan, terwijl zij dat eigenlijk helemaal niet wil.
Op een dag staat er een vrouw aan de deur die Geniver vertelt dat haar dochtertje nog leeft. Hierdoor komt Gen nog meer in de knoop en wordt heen en weer geslingerd tussen twijfels en hoop. Haar omgeving denkt dat ze depressief en labiel is en dat ze zich allerlei dingen in het hoofd haalt. Op een feest ontmoet ze een oude vriend van Art genaamd Lorcan die haar wel gelooft en die samen met haar op onderzoek uitgaat. Maar wie kan ze nog vertrouwen en wie niet?

Het boek begint in schuingedrukte tekst met het verhaal van een kind. Deze stukjes schuingedrukte tekst kom je regelmatig tegen en de verhalen van dit kind en Geniver komen gaandeweg dichter bij elkaar. Wie dit kind is wordt verderop in het boek pas bekend.
De lezer wordt steeds weer op het verkeerde been gezet en je bent onafgebroken bezig om uit te vinden wat er allemaal gebeurt en om welke redenen.

Deze quote is me heel erg bijgebleven: ‘Hij krijgt jullie wel,’ fluistert ze. ‘Daar heb ik voor gezorgd. Hij krijgt jullie wel, allebei.’ Heel even is ze er nog, kijkt ze me nog aan – kwaad en koel – en dan verliezen haar ogen hun focus en uitdrukking, en daarna is ze niet langer in haar eigen lichaam. Dood.

Het einde verraste me volledig, hier was ik nog niet opgekomen. Het overdonderde me. De laatste bladzijden van het boek zorgen ervoor dat de spanning blijft, en je vraagt je angstig af hoe het nu verder gaat, en of er nog een vervolg op gaat komen.
Al met al een heel sterk plot met verschillende wendingen en een verrassende uitkomst!

Als ik dit boek moet beoordelen op een schaal van 1 t/m 5 krijgt hij van mij een 4,5. Ik zou het boek zeker aanbevelen bij mijn vriendenkring.
Ik wacht met spanning op haar volgende thriller.

Silvia van Elzelingen