- Startpagina
- 2021 teamboeken
- Archief
- Andersdananders
- Bekentenissen van een boekhandelaar
- Boekenfeestjes
- Boekenduel
- Boekvonnis
- Boekenkasten
- Buiten zijn boekje
- Cheffies special
- Contact
- Columns
- Leesclubs
- Getiteld
- Gouwe ouwes
- Kort geding
- Nieuws
- Ondervraagd
- Spotlight
- Uitgebroed
- Thrillerdate
- Uit mijn eigen kast
- Verwacht
- Verfilmd
- Winacties
- Privacy
- Algemeen
- Wij
- Tot op het bot
- Homepage
- Op de thee
- Recensies
dinsdag 11 februari 2014
"Palm Village" - Marjolein van der Gaag
Een weekendje naar de jungle eindigt voor een groep Nederlandse expats in een drama. Midden in het Surinaamse oerwoud verdwijnt een van de vrouwen spoorloos. Verslagen keert de rest terug naar hun villa's in Palm Village, vlakbij Paramaribo. Iedereen gaat ervan uit dat Manon is verongelukt en dat haar lichaam is meegevoerd door de kolkende rivier. Verontrustende ontwikkelingen zorgen er echter voor dat vriendin Katja de vermissing van Manon niet kan loslaten. Met behulp van de Surinaamse journalist Marciano graaft Katja zo diep tot uiteindelijk de waarheid boven water komt.
Vier nederlandse stellen raken bevriend metelkaar in de enclave waar ze wonen. Tijdens een weekend in de jungle raakt zo goed als iedereen flink dronken. De volgende ochtend blijkt een van hun ,Manon, verdwenen. Ze wordt helaas niet teruggevonden. De rest van de vriendengroep moet terug naar Palm Village. Het dagelijkse leven vangt daar weer aan. Katja kan het niet uit haar hoofd krijgen.
De verwende expats vervelen zich en om de tijd te doden wordt er o.a. naar het casino gegaan en veelvuldig vreemdgegaan( zoals ik las bij iemand: ze nemen het niet zo nauw met de huwelijkse trouw). Wat ik eigenlijk dan heel goed vind is dat die beschrijvingen irritatie bij mij op gaan roepen tov de personen in het boek. Ik heb gewoon niks met mensen die te veel geld krijgen en hun huishoudelijke werk door arme mensen laten lopen doen en zich vervelen en dan alle grenen van fatsoen vergeten. Ja een hele persoonlijke mening. Maar dan heb je dus als schrijfster die levens heel goed beeldend neergezet.
Marjolein heeft een zeer vlotte, makkelijk leesbare schrijfstijl, waardoor je door het boek heen vliegt . Aanlokkelijke beelden van een Suriname zet ze zo neer, dat je bijna zin krijgt om daar ook eens te gaan kijken. De voorkant van het boek is natuurlijk al zeer aanlokkelijk. Het uiteindelijke plot vond ik verrassend. Ik zag de uiteindelijke dader niet aankomen en was goed op het verkeerde been gezet door de verschillende wendingen in het verhaal.
Ik vermoed dat dit boek door veel vrouwen zeer gewaardeerd zal worden. Ik noem dit soort thrillers altijd chicklitthrillers: veel aandacht voor relaties en mooie mensen die de hoofdrol spelen. Niet een enge thriller maar gewoon een ontspannende thriller. Mijn nagels konden even doorgroeien.
drie sterren met een halve
Inkie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nou,die ga ik ook lezen. Eens kijken of ik als "echte chick" :-) het met je eens ben.
BeantwoordenVerwijderen