maandag 30 december 2013

Ellen Gerretzen - Schaduwspel

Oud-hoofdcommissaris van politie Wolfgang verhuist na de niet-opgeloste moord op zijn vrouw Claudia van Berlijn naar Extremadura, een streek in Spanje waar de schrijfster van "Schaduwspel" ook een deel van het jaar woont. 
Daar is de intrigerende mooie Julia ten tonele verschenen, met wie Wolfgang een relatie hoopt te kunnen aangaan. Zij houdt hem echter soms op een afstand. Dan wordt Francisco, een van hun Spaanse kennissen, in Berlijn doodgeschoten. Wolfgang besluit deel te gaan nemen aan het onderzoek en gaat met Julia naar Berlijn. Via een aanwijzing bij de vondst van het lijk van Francisco krijgt Wolfgang het vermoeden dat er in Berlijn een seriemoordenaar aan het werk is, ook al zit er geen herkenbaar patroon in de moorden. Het onderzoek verloopt moeizaam, en er is nog meer onheil. Er ontwikkelt zich een boeiend verhaal dat de aandacht van de lezer steeds vasthoudt. De ontknoping is verrassend en komt op een mooie wijze op.

In het begin van het boek is even sprake van enigszins krampachtig taalgebruik o.a. in de vorm van enkele extreem lange zinnen. Maar dat was gelukkig snel voorbij, en daarna overheerste een vlotte makkelijk leesbare stijl. 
Opvallend is dat (vrijwel) geen karakter in het boek een achternaam heeft, eenieder wordt aangeduid met zijn of haar voornaam.

Twee kritische noten: ik kwam in het boek (tenminste) drie keer tegen dat iemand "gepreoccupeerd" was. Ofschoon een dergelijk woord voor een latinist of een hooggeschoolde geen probleem is, komt het mij voor dat voor dit woord voldoende synoniemen of omschrijvingen bestaan die hadden kunnen worden gebruikt. De tweede noot is dat vooral in het eerste deel van het boek in de tekst zelve nogal wat Spaanse en Duitse woorden en uitdrukkingen worden gebezigd, voorzien van een voetnoot waarin aan het eind van het hoofdstuk de betekenis wordt aangegeven, hetgeen deels weer overbodig was omdat de betekenis klip en klaar was. 
Persoonlijk vond ik dat een beetje storend, temeer omdat vele van die Nederlandse betekenissen gewoon hadden kunnen worden gebruikt in het verhaal. Dat zou de sfeer niet minder Berlijns hebben gemaakt.


Al met al een goed boek, dat zeker het lezen waard is. 

Charles

Geen opmerkingen:

Een reactie posten