Achterkant boek:Sorry? ’ Zoë onderbreekt me. ‘Sorry?’
Ze proeft het woord in haar mond en besluit dat het het walgelijkste is wat ze ooit heeft gegeten. Zoete broodjes. Een laffe hap. Op dat moment weet ik dat ik een fout heb gemaakt. Mijn sorry betekent niets voor haar. In haar gedachten heeft ze me al duizend keer sorry horen zeggen: te midden van een volle klas, vastgebonden aan een stoel en met een pistool tegen mijn hoofd. De sorry die ik nu wil zeggen maakt totaal geen indruk op haar. Haar stem hapert kort. ‘Je dacht toch niet dat ik ook maar één seconde vergeten was?’
Jade heeft haar verleden als pester diep weggestopt in haar geheugen. Maar dat verandert als Zoë na jaren van afwezigheid weer terug op school is. Jade wil niets liever dan sorry zeggen en alles vergeten, maar daar denkt Zoe heel anders over. Dan vindt Jade een vervelend anoniem briefje in haar kluis. En nog een. En nog een....
Wat als sorry zeggen niet genoeg is?
Mijn mening:
Wat worden YA boeken toch mooi uitgebracht: hardcover met een mooi ontwerp voorop en achterop. Wat je gelijk opvalt zijn de gekleurde echte briefjes die in het boek zitten. Er staan zinnen op als: “Wat als iedereen je uitlacht?”
Op de bladzijde voor het verhaal begint, staat de mooie tekst:
What doesn’t kill you, makes you stronger
Het boek start met de eerste schooldag van Jade. Zoals zij het zelf omschrijft, breekt ze nog liever een been dan een eerste schooldag. De zomervakantie was waardeloos voor Jade: haar moeder stelde opeens nieuwe regels, haar vriendje had het uitgemaakt en haar vader was vreemdgegaan.
Dan belandt ze ook nog eens bij Zoë in de klas.
Herinneringen zijn filmpjes waarvan we zelf de regisseur zijn. we zijn zelf de enigen die ze terug kunnen halen, ook als we de ergste daarvan hebben weggestopt in de allerdiepste spelonken van onze hersenen. We hopen dat ze in het afvoerputje van ons brein terechtkomen en sussen ons liever met valse herinneringen.
Alle herinneringen komen langzaam weer terug. Ze heeft sommige dingen ver weg gestopt (en terecht als je de gebeurtenissen leest wat ze allemaal uitgespookt heeft). Elke keer als ze een anoniem briefje krijgt, komen er herinneringen boven. De anonieme briefjes zijn de echte briefjes in het boek. De herinnering van Jade wordt dan beschreven door terug in de tijd te gaan en het weer plaats te laten vinden in het boek.
Waarom doen Jade en haar twee vriendinnen deze wrede acties tegen Zoë? Omdat het kan? Omdat Zoë niks terug doet? Maar wat ik nog veel belangrijker vind is waarom een hele klas zijn ogen sluit. Het is een bekend gegeven dat je altijd vele meelopers hebt.
Mensen die zich zo stil mogelijk houden om zelf maar niet de klos te worden. iedereen is in de puberteit doodsbang buiten een groep te vallen. Maar wat zou er toch gebeuren als een hele klas zich zou keren tegen de drie pesters? Wat is dat, dat nooit gebeurd?
Jade wordt vier jaar nadat zij de pester was opeens degene die gepest wordt! In het boek loopt daarover een draad die ontzettend spannend wordt.
Ik begon 's avonds laat in dit boek en baalde ontzettend dat ik niet in een keer door kon lezen. Het eerste wat ik de volgende ochtend deed, was het boek uitlezen.
Dit YA boek is een voorbeeld wat niet alleen door jongeren gelezen zou moeten worden. Volwassenen kunnen dit boek prima lezen. Volwassenen en hun eigen kroost, volwassenen en al hun neefjes en nichtjes. Maar ook elke docent moet dit boek eens tot zich nemen. Dit boek kan uitstekend gebruikt worden bij antipestprojecten Wat als is geen belerend boek met wijzende vingertjes. Je gaat er van nadenken en terugkijken op jouw schooltijd. Nee ik was geen pester en ben ook niet gigantisch gepest gelukkig! Als je dit verhaal leest, snap je waarom kinderen kiezen voor de dood of andere zelfbeschadiging.
Lees dit boek en geef het als tip door aan de mentor van je kind.
VIJF dikke sterren voor deze schrijfster met dit boek!
Inkie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten