Titel: De wolven
Auteur: Daniel Cole
Uitgeverij: Luitingh-
Sijthoff
Publicatiedatum: juni
2019
Recensie door: Tamara
Kraaien: 4,5
In De wolven van Daniel Cole, de
loeispannende climax van de Ragdoll-serie, worden Wolf, Baxter en Edmunds
geconfronteerd met een onmogelijke nieuwe zaak.
William Fawkes zelfgekozen isolement wordt doorbroken vanwege de schijnbare zelfmoord van zijn goede vriend Finley Shaw. Om zijn dood te verklaren duikt Wolf samen met Baxter en Edmunds diep in het verleden van zijn vriend. Het wordt een race tegen de klok wanneer het interne onderzoek naar Wolfs rol bij de Ragdoll-moorden steeds intenser wordt. Dan stuit Wolf ook nog op vergaande corruptie binnen het korps, en dreigt hij meer te verliezen dan alleen zijn carrière… Zullen Wolf en Baxter hun meest complexe zaak ooit overleven?
William Fawkes zelfgekozen isolement wordt doorbroken vanwege de schijnbare zelfmoord van zijn goede vriend Finley Shaw. Om zijn dood te verklaren duikt Wolf samen met Baxter en Edmunds diep in het verleden van zijn vriend. Het wordt een race tegen de klok wanneer het interne onderzoek naar Wolfs rol bij de Ragdoll-moorden steeds intenser wordt. Dan stuit Wolf ook nog op vergaande corruptie binnen het korps, en dreigt hij meer te verliezen dan alleen zijn carrière… Zullen Wolf en Baxter hun meest complexe zaak ooit overleven?
“Hij keek naar de opzijgeschoven bak
blaadjes tussen hen in. “Je plant gaat dood.” “Dat is mijn lunch!”
Ik heb nu alle 3 de delen gelezen van
de Ragdoll- serie en ik moet zeggen dat deze auteur een erg wisselende manier
heeft van schrijven. Zo vond ik deel 1 wel oké, maar deel 2 daarin tegen kreeg
ik amper uitgelezen. Daarom begon ik eigenlijk een beetje met heel veel
tegenzin aan dit boek.
Maar wat heb ik genoten van dit boek!!!
Alles zit erin. Spanning, sensatie, haat, liefde, verraad maar ook heerlijke
plottwisten die je niet van verre ziet aankomen. Door dit boek vergat ik af en
toe zelfs te ademen. Vele “ohh”'s en “aaahhh”'s vlogen door de kamer (tot ergernis van mijn man). Dit keer was er niet zo heel veel
gruwelijkheden te bekennen in het boek (tot tegenstelling van Ragdoll) maar dat
maakte dit keer niet veel uit. Ik kreeg echt het gevoel dat dit boek door een
ander geschreven was, zo anders dan de andere 2.
Steeds word je op het verkeerde been
gezet en al is het wel vrij snel duidelijk wie de corrupte agent is, maakte dat
voor mij niets uit want de manier waarop ze hem pakken is met 1 woord geweldig.
En ook al had ik behoorlijk de pest aan
Andrea ( Wolfs ex) met haar actie op het einde heeft ze heel wat bonuspunten
weten te scoren! ( Zelfs een “You go girl!” roep vanaf de bank)
Het enige minpunt wat ik kon vonden
waren 2 rare woorden in het boek. Zoals “ogen die braken” en “achenebbisj”. Ik
heb een levendige fantasie maar “ogen die braken” gingen mij toch iets te ver
haha.
Al waren voorgaande delen niet heel
geweldig, ik zal ze wel op volgorde gaan lezen. Puur omdat je dan in deel 3
veel dingen mist die in voorgaande delen aanbod zijn gekomen.
Ik hoop ook echt op een vervolg van
Wolf en Baxter. Ik ben echt van die 2 gaan houden. De magie, haat en liefde
zitten bij die 2 heel dicht bij elkaar en vullen elkaar mooi aan.
En Rouche mag zeker ook niet ontbreken;)
Spanning:
4
Psychologische
ontwikkeling personages: 3
Leesplezier:
5
Schrijfstijl:
5
Plot:
5
Spanning:
4
