Vuur is een psychologische thriller die stilaan onder mijn huid kruipt.
Wanneer Merel door haar onmenselijke partner Patrick moederziel achtergelaten wordt op een parking in Lyon lijkt dit rampzalig. Op dat moment breekt er echter iets bij haar en ze besluit te ontsnappen aan deze rotzak. Gelukkig is er de vrachtwagenchauffeur Emma die Merel bij haar en haar broer Joris een veilige haven wil bieden. Bij deze twee mensen krijgt ze de kans om op adem te komen maar stilletjes is ze doodsbang wanneer haar geweldenaar haar komt halen. Als er een inbraak gebeurt wordt haar angst misschien wel waarheid . Door deze nare ervaring komt ze immers opnieuw terecht in een drama.
Stukje bij beetje doet Viviane Gerits in deze vlot geschreven thriller uit de doeken hoe diep een trauma kan zitten. Vuur gaat niet alleen over macht en uitbuiting maar ook over hoe diepe wonden soms heel moeilijk of misschien wel nooit helen. Deze psychologische thriller is niet nagelbijtend spannend maar de kracht zit in hoe de onmacht, pijn en wraak vorm krijgen. De personages zijn goed uitgewerkt en interessant, er zijn boeiende plotwendingen en het pakkende verhaal loopt niet af zoals verwacht. De auteur geeft heftige thema's realistisch weer en toont hoe het schuldgevoel van het slachtoffer niet alleen voor angst maar ook wanhoop en afstand zorgt. Is het voor een slachtoffer mogelijk om opnieuw te beginnen is de rode draad in deze emotionele thriller.
Dit boek was mijn eerste kennismaking maar ik wil graag
nog meer ontdekken van deze auteur.
4 kraaien
Fany
