Roz Nay ondervraagd

Credits Lisa Seyfried

 De debuutroman van Roz Nay,  Our Little Secret , was een nationale bestseller, won de Douglas Kennedy-prijs voor beste buitenlandse thriller in Frankrijk en werd genomineerd voor de Kobo Emerging Writer Prize for Mystery en de Arthur Ellis Best First Novel Award. Roz heeft gewoond en gewerkt in Afrika, Australië, de VS en het VK. Ze woont nu in British Columbia, Canada, met haar man en twee kinderen.

Zou je jezelf kunnen omschrijven in vijf verschillende termen of woorden?

Avontuurlijk, plezierig, makkelijk in de omgang, druk, moe.

In Mijn allerliefste zusje, je laatste boek, werkt een van de zussen bij de kinderbescherming. Je hebt dat werk zelf gedaan. Waarom had je voor dit beroep gekozen? Wat was het mooie aan dit werk? En wat was het moeilijkste eraan?

 Ik werk nog steeds bij de kinderbescherming, en het is zelden een vrolijk verhaal.  Het was geen specifieke beroepskeuze voor mij - meer dat ik in Canada geen les kon geven op een middelbare school zonder me om te scholen, dus moest ik op zoek naar een andere baan. De beste dagen in mijn werk zijn wanneer je weet dat een kind geliefd en gesteund zal worden in een nieuw adoptiegezin. De slechtste dagen zijn wanneer je weet dat datzelfde kind zo in de war zal zijn omdat het überhaupt verhuisd is. Dus de beste en de slechtste dagen zijn meestal met elkaar verweven. Het is een zeer gecompliceerde baan.

Daarvoor was je een leraar. Wat was je specialiteit? Wat voor soort leraar was je? 

Ik heb acht jaar Engelse les gegeven op een middelbare school in het Verenigd Koninkrijk (waar ik ben opgegroeid) en in Australië (waar ik vijf jaar heb gewoond, ben getrouwd en een zoontje heb gekregen). Ik denk dat ik een leuke lerares was? Ik genoot van het gekheid met de kinderen, en de wetenschap dat elke dag anders zou zijn.

Met je debuut won je de Douglas Kennedy Award. Hoe trots was je en hoe heb je het gevierd?

 Dat was het mooiste ooit! Mijn uitgever in Parijs (Hugo Editions) vloog me daarheen en ik was 7 dagen alleen in Parijs, waar ik als een bijzonder iemand werd behandeld. Ik at het lekkerste eten van mijn leven en hing rond met de meest geweldige mensen. Het was een supercoole manier om een schrijfcarrière te beginnen, en ik voelde me erg gelukkig...

Heeft die prijs extra druk op je gelegd tijdens het schrijven van je tweede boek? 

Ik denk dat tweede boeken sowieso moeilijk zijn. Er is zeker meer druk - mensen wachten, je kunt niet zomaar op je gemak aan het verhaal prutsen, en ik merkte dat het feit dat ik één boek had geschreven niet betekende dat ik wist hoe ik het nog een keer moest doen. HURRY HOME kostte me een lange tijd en veel bloed, zweet en tranen. Ik heb het gevoel dat ik daar als schrijver ben opgegroeid. Mijn derde boek (THE HUNTED, deze zomer uit in Noord-Amerika) kwam veel makkelijker uit de bus.

Wat voor soort schrijver ben jij: werk je het hele verhaal van tevoren uit, zodat je het alleen nog maar hoeft te schrijven? 

Ik was altijd iemand die maar wat deed zonder echt een planning. Maar met THE HUNTED (nieuw boek, binnenkort uit), heb ik het nauwgezet gepland en ontdekte dat het een veel efficiëntere manier was om dingen te doen. 

Of ben jij het type schrijver waarbij het verhaal vorm krijgt tijdens het schrijven?

 Ik denk dat, ook al plot ik nu, er delen van het verhaal zijn die zich aandienen terwijl ik bezig ben en dan heb ik zoiets van 'oh, leuk, ga je gang en doe dat dan' wanneer personages weten wie ze zijn en bewegingen maken die zelfs mij verrassen. Dat is het spannende aan het schrijven van een verhaal: op een gegeven moment vertel je het eigenlijk alleen nog maar aan jezelf.

Bent je een lezer?

 Ja, heel veel zelfs. Ik ben opgegroeid met zoveel mogelijk te lezen, heb daarna Engels gestudeerd en ben daarna Engelse les gaan geven, dus lezen heeft altijd deel uitgemaakt van wie ik ben. Tegenwoordig lees ik meer misdaadgenres dan vroeger, maar ik moet zien wat al die genieën doen :)

Welk boek dat je in het verleden hebt gelezen, zou je anderen aanraden?

 Favoriete boeken ooit zouden zijn ELEANOR OLYPHANT IS COMPLETELY FINE, STATION ELEVEN, NOTES ON A SCANDAL. Recentere hits voor mij waren THEN SHE WAS GONE, THE GIRLS en THE TESTAMENTS.

Je bent Canadees. Iedereen heeft een bepaald beeld van de mensen die in andere landen wonen. Hoe zou jij Canadezen omschrijven?

 Dappere, buitenmensen, super beleefd, behulpzaam tot het punt dat ze op zebrapaden lopen zodat ze het verkeer niet ophouden.

Wat is jouw visie op Nederlanders? (Houd je niet in!) 

Ik ging naar Nederland toen ik 20 was als lid van een varsity basketbalteam. Ik had nog nooit een wedstrijd gespeeld. Ik vond het geweldig daar! De Nederlanders die ik ontmoette waren vriendelijk, openhartig, veerkrachtig, en echt beschaafd. Grote drinkers, hoewel, of misschien was dat gewoon omdat iedereen 20 was... Ik herinner me dat ze bierproeverijen deden in bars voordat dat soort dingen trendy was...

Was je ooit in Nederland? 

Zie vorig antwoord! Ik was in Rotterdam en Amsterdam met mijn universiteitsbasketbalteam, hoewel ik geen idee heb hoe, want ik was een tennisser. Ik zou graag nog eens teruggaan. Ik herinner me dat ik verbaasd was in het Van Gogh museum.

Hoe kwam je aan de naam Willem? 

Ik wilde Pim, en kwam erachter dat het een afkorting was voor Willem. Ik had Van Ness al vanaf de eerste dag als achternaam, hoewel ik niet echt kan zeggen waarom. Het was wel leuk om wat Nederlands erfgoed in de familie te krijgen.

Chase is een behoorlijk (te behoorlijk) egocentrisch model. Hoe lang kun je met zo iemand samenleven? 

Aaaah Chase.

 In het begin was het de bedoeling dat hij gewoon een beetje een leeghoofd zou zijn, geen partij voor de zussen. Maar toen ik begon te schrijven, begon ik van hem te houden. Ik denk dat hij zich ontwikkelt - tegen het einde van de scène in het busdepot, heeft hij zich in mijn hart gewerkt :) Mijn man denkt dat ik zijn uiterlijk en algemene fysieke perfectie op hem gebaseerd heb. Laten we het hem maar niet vertellen.

Heb je een kopie van al je boeken, zoals de Nederlandse versie?

 Ik heb een exemplaar van Niet verder vertellen en ik denk dat ze me Mijn allerliefste zusje zullen sturen. Mijn uitgever, Xander, doet fantastisch werk met covers en heeft me altijd erg gesteund. Zij waren de eerste overzeese uitgever ooit die mij tekenden! Ze zijn momenteel mijn volgende boek aan het lezen (THE HUNTED), dus we zullen zien of dat ook in het Nederlands uitkomt.

Kun je wat meer vertellen over je volgende roman? 

THE HUNTED gaat over een Amerikaans echtpaar dat een overzeese baan aanneemt in Afrika op een afgelegen eiland. Ze ontmoeten en raken bevriend met een ander stel en vormen al snel een viertal - zoals je dat doet als je op reis bent - om er vervolgens achter te komen dat hun nieuwe beste vrienden helemaal niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Het wordt verteld in twee stemmen, het meisje van koppel A en de jongen

van koppel B. Het is een griezelige reis thriller, met thema's van duistere geheimhouding, obsessieve liefde, en stalking....

Roz Nay questioned

Credits Lisa Seyfried

 Roz Nay’s debut novel, Our Little Secret, was a national bestseller, won the Douglas Kennedy Prize for best foreign thriller in France, and was nominated for the Kobo Emerging Writer Prize for Mystery and the Arthur Ellis Best First Novel Award. Roz has lived and worked in Africa, Australia, the US, and the UK. She now lives in British Columbia, Canada, with her husband and two children.

Could you describe yourself in five different terms or words? 

Adventurous, fun-loving, easygoing, busy, tired

In Hurry Home, your latest book, one of the sisters works at child protective services. You did that work yourself. Why did you choose this profession? What was the beauty of this job? And what was the hardest thing about it? 

I continue to have a day job in Child Protection, and it's rarely a happy story. I do their admin, so it wasn't a specific career choice for me--more that I couldn't teach high school in Canada without retraining, so I needed to look for a different job. The best days in my job are when you know a child will be loved and supported in a new adoptive home. The worst days are when you know that same child is going to be so confused by being moved in the first place. So the best days and the worst days are usually intertwined. It's a very complicated job.

Before that, you were a teacher. What was your specialty? What kind of teacher were you?

I taught high school English for eight years in the UK (where I grew up) and in Australia (where I lived for 5 years, got married, and had a baby boy). I think I was a fun teacher? I really enjoyed the banter with the kids, and knowing that every day would be different.

With your debut, you won the Douglas Kennedy Award. How proud were you and how did you celebrate? 

That was the best thing ever! My publisher in Paris (Hugo Editions) flew me out there and I had 7 days in Paris on my own, being treated like somebody special. I ate the nicest food of my life and hung out with the most awesome people. It was a super cool way to start a writing career, and I felt very lucky...

Did that award put extra pressure on you while writing your second book?

 I think second books are notoriously difficult anyway. Definitely there's more pressure--people are waiting, you can't just fiddle about with the story at your leisure, and I found that just because I wrote one book didn't really mean I knew how to do it all over again. HURRY HOME took me a long time and a lot of blood, sweat and tears. I feel like it was kind of where I grew up as a writer. My third book (THE HUNTED, out in North America this summer) came out so much easier.

What kind of writer are you: are you working out the whole story beforehand so that you just have to write it? 

I used to be what people call a 'pantser' - flying by the seat of my pants, winging it. But with THE HUNTED (new book, out soon), I planned it meticulously and found that it was a much more efficient way of doing things. So I'm naturally a pantser but have forced myself to become a plotter :)

Or are you the type of writer where the story takes shape during writing?

 I think that, even though I do plot now, there are parts of the story that emerge as I go and I'm like 'oh, nice, go ahead and do that, then' when characters know who they are and make moves that surprise even me. That's the exciting thing about drafting a story, though: at some point, you're really just telling it to yourself.

Are you a reader? 

Yes, very much so. I grew up reading as much as possible, then did an English degree, then taught English, so reading has always been part of who I am. These days, I read more crime genre than I used to, but I need to see what all the geniuses are doing :) 

What book that you've read in the past would you recommend to others?

 Favorite books ever would include ELEANOR OLYPHANT IS COMPLETELY FINE, STATION ELEVEN, NOTES ON A SCANDAL. More recent hits for me have been THEN SHE WAS GONE, THE GIRLS and THE TESTAMENTS.

You're Canadian. Everyone has a certain idea of the people that live in other countries. How would you describe Canadians?

 Burly, outdoorsy, super polite, helpful to the point of running on crosswalks so they don't hold up any traffic.

What is your vision of Dutch people? (Don't hold back!)

 I went to Holland when I was 20 as part of a varsity basketball team. I'd never played a single game. I loved it there! The Dutch people I met were friendly, quite frank, resilient, and really cultured. Big drinkers, though, or perhaps that was just because everyone was 20... I remember them doing flights of beer in bars before that kind of thing was trendy...

Were you ever in Holland? 

See previous answer! I was in Rotterdam and Amsterdam with my university basketball team, although I've no idea how because I was a tennis player. I'd love to go back. I remember being amazed in the Van Gogh museum.

Van Gogh museum

How did you find the name Willem?

I wanted Pim, and found out that it was a shortener for Willem. I had Van Ness as a last name right from the first day, although I can't really say why. It was fun getting some Dutch heritage into the family, though.

Chase is a pretty (too pretty) self-centered model. How long could you live together with someone like that? 

Aaaah Chase. At the start, he was meant to just be a bit of an airhead, no match for the sisters. But as I started writing, I began to grow quite fond of him. I think he develops - by the bus depot scene quite near the end, he's worked his way into my heart :) My husband thinks I based his looks and general physical perfection on him. Let's not tell him.

Do you have a copy of all your books, like the Dutch version?

 I have a copy of OUR LITTLE SECRET (NIET VERDER VERTELLEN) and I think they'll send me HURRY HOME (MIJN ALLER LIEFSTE ZUSJE). My publisher, Xander, does a fantastic job with covers and has always been very supportive of me. They were the first overseas publisher ever to sign me! They're currently reading my next book (THE HUNTED), so we'll see if that one comes out in Dutch, too.

Can you shed some light on your next novel? 

THE HUNTED is about an American couple who take a job overseas in Africa on a secluded island. They meet and befriend another couple, quickly teaming up into a foursome - like you do when you're traveling - only to figure out that their new best friends are not at all who they say they are. It's told in two voices, the girl from couple A and the boy from couple B. It's a creepy travel thriller, with themes of dark secrecy, obsessive love, and stalking....

Win Mijn allerliefste zusje van Roz Nay Gesloten

 Alexandra heeft het perfecte leven. Ze woont samen met haar knappe vriend in een idyllisch stadje in de Rocky Mountains en heeft haar droombaan bij de kinderbescherming. Dat verandert allemaal als haar zusje Ruth plotseling voor de deur staat en zegt dat ze in de problemen zit. Ruth is altijd al de onruststoker geweest en trok Alexandra mee in haar ellende. Alexandra belooft haar te helpen, op één voorwaarde: ze praten nooit meer over het verleden. Maar als een klein jongetje uit de buurt gevaar loopt, blijkt dat sommige geheimen altijd uitkomen, hoe hard je ook je best doet om ze weg te stoppen… Mijn allerliefste zusje is een vlijmscherpe psychologische thriller voor fans van Het meisje in de trein en laat je nadenken over de vraag: hoever ga je voor je familie?

Even een leutige vraag dit keer: welke bekende Nederlander of Vlaming zou jij niet graag als zusje willen hebben en waarom niet?

Stuur jouw antwoord naar Thrillerlezersblog@gmail.com ovv Zusje

winnaar Nancy Elferink

Mijn allerliefste zusje van Roz Nay

 

Titel: Mijn allerliefste zusje

Auteur: Roz Nay

Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.

Publicatiedatum: december 2020

Recensie door: Tamara

Kraaien: 3,5

 

Alexandra heeft het perfecte leven. Ze woont samen met haar knappe vriend in een idyllisch stadje in de Rocky Mountains en heeft haar droombaan bij de kinderbescherming. Dat verandert allemaal als haar zusje Ruth plotseling voor de deur staat en zegt dat ze in de problemen zit. Ruth is altijd al de onruststoker geweest en trok Alexandra mee in haar ellende. Alexandra belooft haar te helpen, op één voorwaarde: ze praten nooit meer over het verleden. Maar als een klein jongetje uit de buurt gevaar loopt, blijkt dat sommige geheimen altijd uitkomen, hoe hard je ook je best doet om ze weg te stoppen… ‘Mijn allerliefste zusje’ is een vlijmscherpe psychologische thriller voor fans van ‘Het meisje in de trein’ en laat je nadenken over de vraag: hoever ga je voor je familie?

 

“Ik denk aan Will, zijn kleine handjes om de waardeloze wasknijper.”

 

Dit boek begint met een vrouw die voor het raam staat met een pasgeboren baby. Pas later lees je wie deze persoon is.

Het verhaal wisselt af met Alexandra die een rustig leventje leidt met haar vriend Chase. Zij is werkzaam bij de kinderbescherming en op een dag staat haar zus Ruth voor de deur. Zwanger, berooid en nog steeds vol problemen. Vroeger was haar zus altijd diegene die zwaar in de problemen zat en niet vies was van drank en drugs. Tegen beter weten in laat ze haar zus in huis, maar dan beginnen de problemen pas echt.

Maar je leest ook de kant van Ruth. En dat staat haaks op het verhaal van Alexandra.  Wie moet je geloven en wie is er nog veilig aan het eind van het verhaal?

 

Het verhaal is goed in elkaar gezet. Ook al is het niet spannend, je blijft toch doorlezen. Ik vind het wel jammer dat de ontknoping niet heel lang op zich laat wachten, waardoor het verhaal verder een beetje voorspelbaar verloopt. Op een gegeven moment ga je zelf twijfelen wie je nu moet geloven... De oprechte eerlijke Alexandra of de zus met een zwaar verleden.

Op het moment dat Ruth gaat bevallen, gaat alles in een snel tempo en dan verliest het verhaal iets van lof voor mij.

 

Maar toch heb ik dit boek een 3,5 gegeven. Vooral omdat het boek mij bleef boeien en je zelf niet meer weet wie je moet geloven. Ik vond het leuk te lezen hoe beide zusjes dachten, deden en handelden. Je las echt een wereld van verschil in beide en tot de ontknoping was het echt gokken wie er nu de waarheid sprak en wie niet.

 

Een boek om lekker van te genieten op een gure avond!

 

Spanning: 3

Originaliteit: 3

Psychologische ontwikkeling personages: 5

Leesplezier: 4

Schrijfstijl: 4

Plot: 4

Binnenkort

 Op 2 december komt uit:

Alexandra heeft het perfecte leven. Ze woont samen met haar knappe vriend in een idyllisch stadje in de Rocky Mountains en heeft haar droombaan bij de kinderbescherming. Dat verandert allemaal als haar zusje Ruth plotseling voor de deur staat en zegt dat ze in de problemen zit. Ruth is altijd al de onruststoker geweest en trok Alexandra mee in haar ellende. Alexandra belooft haar te helpen, op één voorwaarde: ze praten nooit meer over het verleden. Maar als een klein jongetje uit de buurt gevaar loopt, blijkt dat sommige geheimen altijd uitkomen, hoe hard je ook je best doet om ze weg te stoppen… Mijn allerliefste zusje is een vlijmscherpe psychologische thriller voor fans van Het meisje in de trein en laat je nadenken over de vraag: hoever ga je voor je familie?

Niet verder vertellen van Roz Nay

Titel: Niet verder vertellen

Auteur: Roz Nay

Publicatiedatum: September 2018

Uitgeverij: Xander

Recensie door Annemarie

Waardering: 3 kraaien

Het is de debuutthriller van deze schrijfster en volgens de achterflap met lovende kritieken ontvangen. Het wordt omschreven als een indringende, manipulatieve en dreigende pageturner, waarmee Roz Nay meteen een plaats veroverd in de top van psychologische thrillers.

Het verhaal. Vanaf bladzij 1 zit je er midden in, dat is echt een pluspunt van het boek. Angela zit in een verhoor en het boek vertelt alles door haar ogen. Ze wordt ondervraagd over de verdwijning van Saskia. Op dat moment heb je als lezer geen enkel idee wie Saskia is en ook of er een relatie tussen Angela en Saskia is. Angela is al net zo verbaasd. Hoewel zij aangeeft niets met de verdwijning te maken te hebben is commissaris Novak overtuigd van het tegendeel. Onder druk van Novak begint Angela te vertellen over haar leven.

Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat er wel degelijk een relatie tussen Angela en Saskia is. Ze vertelt over het ontstaan van een liefdesrelatie  met HP (mooi beschreven maar heeft weinig van doen met een thriller) die uiteindelijk eindigt, waarna HP een relatie aangaat met Saskia , met haar trouwt en een kind krijgt.

Roy Naz probeert met haar boek de lezer aan het twijfelen te krijgen over de verhalen die Angela vertelt. Is ze een leugenaar, een doorgedraaide jaloerse ex die Angela heeft laten verdwijnen (vermoord?)? Handelt ze in opdracht van iemand anders? Weet ze meer maar zegt ze het niet en beschermt ze iemand?

Op zich vond ik het een mooi idee voor een thriller en aanvakelijk had het ook wel iets weg van een pageturner en wilde ik doorlezen. Naarmate het einde van het boek in zicht kwam vond ik de afwerking steeds slordiger en af en toe niet geloofwaardig. De kracht van het boek is dat je alleen vanuit de ogen van Angela leest en je niet weet hoe psychisch in orde ze nu eigenlijk is. Is het verhaal bij vlagen ongeloofwaardig of is dat de zieke psyche van Angela?

Het is een dun boek (op de ereader 200 pagina’s), je leest het vlot uit. De schrijfster heeft een soepele pen. Toch miste ik echte psychologische diepgang, miste ik uitwerking van het personages en werd het einde van het boek enigszins afgeraffeld. Voor de debuut zeker niet slecht; als Roz Nay een nieuw boek uitbrengt zet ik het wel op mijn te lezen lijstje.

3 kraaien