Posts tonen met het label Felicita Vos. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Felicita Vos. Alle posts tonen

zondag 4 augustus 2019

Buiten haar boekje met Felicita Vos


Felicita Vos bracht in mei het boek Ravage uit. Maar wat leest zij zelf graag of juist niet?


*Wat lees je momenteel?

Ik lees op dit moment Verzamelde werken van Stefan Zweig.

*Welk boek heb je  niet uitgelezen?

Knielen op een bed violen van Jan Siebelink. Het heeft niets met de kwaliteit van zijn boek te maken, maar met mijn belevingswereld. Het calvinistische, ik trek het simpelweg niet. Ik heb verschillende pogingen gedaan om het boek te lezen, maar kom er niet doorheen.

*Welk boek geef je graag kado?

Dat hangt heel erg van de persoon in kwestie en zijn of haar smaak af, al vind ik dat je de grenzen daarvan ook best mag opzoeken. Lezen vergroot je wereld, dus ik daag mensen ook weleens uit. Maar ik heb dus niet een specifiek boek dat ik graag cadeau geef. Mijn eigen boeken geef ik eigenlijk nooit cadeau, tenzij er specifiek om gevraagd wordt. Het voelt voor mij op de een of andere manier voor mij een beetje onbeschaamd om mijn eigen boek ongevraagd cadeau te geven. Voor een winactie geef ik mijn boeken wel graag weg, dat is op de een of andere manier toch anders omdat alleen mensen meedoen met zo’n actie die het boek echt graag willen lezen.

*Welk boek had je graag zelf geschreven willen hebben?

Met stip Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel Garcia Marquez! Wat een boek, geweldig! Het magisch realisme sluit huidnauw aan bij mijn eigen belevingswereld. Maar ook Het woord van de verteller van Mario Vargas Llosa had ik graag geschreven. Hij wist me te betoveren toen hij schreef dat zijn personage naar Florence was gekomen om Peru en de Peruanen even te vergeten. Dat wat hij ontvluchtte, vond hem in Florence, in de Santa Margheritasteeg en juist dat schuren, het in de war schoppen van plannen die bij hem een klein innerlijk bloedbad tot stand brachten en zijn leven weer eens op zijn kop zette, vind ik zo mooi.
Ik zoek dat ook in mijn werk. Het schuren, culturen die haaks op elkaar staan, die wankelen.
Je merkt het, ik kan moeilijk kiezen, ik zou zo nog een aantal boeken kunnen noemen die ik zelf graag geschreven had.

*Welk boek lees je graag voor aan je kinderen vroeger of nu?

Ik heb zelf geen kinderen, maar lees mijn neefjes sinds kort wel voor. Zij beginnen net met lezen en het gaat dan om kleine verhaaltjes met plaatjes. Zelf vind ik De Gruffallo van Julia Donaldsen erg leuk omdat het avontuurlijk is, humorvol, maar ook laat zien dat angst relatief kan zijn en dat kan voor kinderen heel geruststellend zijn. Ik maak van het voorlezen graag een spannend avontuur en hoop ze daardoor enthousiast voor lezen te maken.

*Welk boek las je vroeger stuk?

Ik heb Madamme Bovary van Flaubert stukgelezen, maar ook de De donkere kamer van Damocles van Willem Frederiks Hermans en De gedaanteverwisseling van Kafka. Deze laatste las en herlees ik nog regelmatig in het Duits en ik ben iedere keer weer tot tranen toe geroerd. Het is zo’n mooi en knap geschreven verhaal dat ook vandaag de dag nog zo actueel is.
Wat thrillers betreft lees ik graag Michael Berg, Deon Meyer, maar ook boeken van bijvoorbeeld Loes den Hollander en Simone van der Vlugt vind ik bijvoorbeeld fijn om te lezen.


*Wat is jouw quilty pleasure op leesgebied?

Ha ha ha. Daar kan ik kort over zijn. Ik heb geen guilty pleasure op leesgebied, althans als je boeken bedoelt. Maar misschien telt dit ook: de boeken van Rosamunde Pilcher heb ik nooit gelezen, maar ik kijk wel de verfilmingen ervan als ik mijn hoofd even leeg wil maken. Heerlijk! Het verhaal speelt zich  altijd in een mooie omgeving af, loopt goed af en eigenlijk is het een soort van “uitknop” voor me waardoor ik mij kan ontspannen.

*Welk boek las je ivm een hype en vond je tegenvallen?

Dat was De ontdekking van de hemel van Harry Mulish. Ik werd compleet depressief van het boek  met zijn vergezochte en geforceerde vergelijkingen.

vrijdag 17 mei 2019

Ravage van Felicita Vos

Titel: Ravage
Auteur: Felicita Vos
Publicatiedatum: maart 2019
Uitgeverij: De Kring



Achterflap
Om haar zwangere zus te ontlasten én om het gemis aan kinderen te compenseren, neemt Charlotte Zwanenburg de hond van haar zus in huis. Direct na aankomst neemt de hond de benen. Het is het startsein van een koortsachtige zoektocht. Gaandeweg zoekt de hele familie mee. De tocht maakt pijnlijk duidelijk hoe er werkelijk over elkaar gedacht wordt. De verhoudingen komen onder hoogspanning te staan, irritaties worden ruzies en verzwegen waarheden komen aan het licht. Voor Charlotte hebben die verstrekkende gevolgen.

Ravage is een spannende, hartverscheurende roman over de vraag: hoe goed ken je je naasten?


Mening:
Vanaf de eerste bladzijde is de stijl van Felicita duidelijk: mooie zinnen en een prettige schrijfstijl. Genieten dus van deze zinnen in een verhaal dat sec gaat over het zoeken van een hond die naar Nederland gevlogen wordt en al snel bij het nieuwe adres de benen neemt.

Toch is deze hond niet het belangrijkste hoofdpersonage, maar eerder een symboliek om de problemen tussen alle personages bloot te gaan leggen. De personages zoeken allen hun eigen weg in het leven blijkt tijdens deze zoektocht naar Ramirez. Het gaat over de zussen, hun moeder en hun partners, over verloren kinderen, zwangerschap, haat, liefde en het gewenst voelen.

Jij als lezer leeft het ene moment met de ene persoon mee, waar je even later weer enige weerstand kan voelen. De auteur duwt je alle hoeken van emoties in, die plaatsvinden bij de personages, maar ook die bij jou opgeroepen worden.

Het boek lijkt op een gegeven moment wat door te kabbelen met de zoektocht: elke keer wordt de hond gezien maar kan niet gepakt worden. Ik had wel even van hop, nu even de versnelling. Toch haakte ik niet af. De reden daarvoor zijn de schitterende dialogen die op papier gezet zijn. En om die reden blijf je gewoon nieuwsgierig met wat er nog meer naar boven zal gaan komen.

Ravage vindt letterlijk plaats in alle relaties die in dit boek voorkomen. Geheimen worden naast alle ingewikkelde relaties tegen het einde naar boven gebracht. Het boek heeft dan ook een twist die ik niet aan zag komen. Lange tijd krijg je wel bepaalde hints, maar die drijven je naar een andere gedachte en je zit toch even een klets om de oren als het verhaal duidelijk wordt.


Conclusie:
Het is een roman, maar met wat spanning. Vooral de psychologie in dit boek is supergaaf neergezet. Zelden zoveel zien gebeuren tussen de personen in een boek. Het verhaal wordt langzaam ontrafeld tot het grootste geheim wat al die jaren speelde. Charlotte ziet haar wereld in elkaar vallen.

Zoals in het begin van het boek gezegd wordt: In dit leven is niets zeker, behalve het hier en nu, en zelfs dat kan bedrieglijk zijn.


Psychologische ontwikkeling    5
Originaliteit                              4
Leesplezier                             4
Schrijfstijl                                4,5
Spanning                               3
Plot                                        4


Een dikke 4 voor deze roman met spannende twist


maandag 13 mei 2019

Felicita Vos op de thee


Felicita schreef meerder boeken, maar onlangs kwam Ravage uit. Waar gaat haar boek over?


Om haar zwangere zus te ontlasten én om het gemis aan kinderen te compenseren, neemt Charlotte Zwanenburg de hond van haar zus in huis. Direct na aankomst neemt de hond de benen. Het is het startsein van een koortsachtige zoektocht. Gaandeweg zoekt de hele familie mee. De tocht maakt pijnlijk duidelijk hoe er werkelijk over elkaar gedacht wordt. De verhoudingen komen onder hoogspanning te staan, irritaties worden ruzies en verzwegen waarheden komen aan het licht. Voor Charlotte hebben die verstrekkende gevolgen.

Deze week is Felicita bij ons Op de thee en beantwoordt de vijf vragen.
*In welke eeuw had je graag willen leven?

Goh dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat ik in de juiste eeuw geboren ben. Als vrouw heb je in deze eeuw toch duidelijk een betere positie dan zelfs in de vorige eeuw. In vorige eeuwen was het schrijverschap voor vrouwen ook niet zo vanzelfsprekend weggelegd als heden ten dage. Als je dit buiten beschouwing zou laten en je kijkt naar de mooie kant van bijvoorbeeld de 19e eeuw, dan spreekt de tijd waarin de Brontë zusters schreven en leefden mij aan, maar ook de twintiger jaren van de vorige eeuw. Je merkt het, kiezen is niet mijn sterkste kant.


*Met welke beroemdheid zou jij een kopje thee willen drinken?

Ha ha ha. Dit is een makkie. Idris Elba!


*Waar zou je het liefst 10 minuten gratis winkelen?

In een winkel waar ze bontvrije en diervriendelijke mode verkopen van hedendaagse modeontwerpers.

*Wat is de mooiste plek die je ooit hebt bezocht?

Met stip Capri in Zuid Italië. Wie weet vraag ik ooit een beurs aan om in het huis van Axel Munthe te kunnen werken aan een roman. Voorwaarde is dan wel dat mijn honden met mij mee mogen.

En mijn wens is ooit nog eens naar Lapland te gaan en daar het noorderlicht te zien.

*Wat is jouw favoriete sprookje?

De sprookjes van Oscar Wilde vind ik geweldig. Ze raken mij stuk voor stuk. Het is dan ook moeilijk kiezen. Ik ga voor De Gelukkige prins. Dat sprookje ontroert mij nog steeds ten diepste.