De boeken van 2021 van Karin V.

 

Mijn keuze van top- en flopboeken gelezen in 2021 in willekeurige volgorde. Ik vermeld er nog even bij dat ik specifiek gekozen heb voor stand alones, en de reeksen buiten beschouwing heb gelaten; ik vermeld ook kort het waarom

 

Beste boeken 2021: (kregen elk 4,5 kraaien van mij)

• De vrouw en de weduwe van Christian White: ok, het boek is waarschijnlijk nog net in 2020 uitgegeven, maar het was één van de eerste die ik dit jaar las. Het is een boek dat mij heeft verrast, ik omschreef het ook als verfrissend. Echt van genoten!
• Voor het donker thuis van Riley Sager: Riley Sager is zo een auteur waar ik altijd van denk 'hebben, hebben', maar omwille van melding als griezelverhaal en horror kwam ik er maar niet toe om deze te lezen, tot ik dus aan deze begon, oké, het boek is op momenten op het griezelige af, maar het wordt telkens ook zo uitgewerkt dat het mooi gedoseerd blijft, echt een geweldig goed boek, en een kentering in mijn leesgedrag wat betreft de boeken van Riley Sager
• Gegijzeld door Claire Mackintosh: net zoals de vorige boeken van deze schrijfster: een topboek!

Het valt me trouwens wel op dat ik volgens mij voor 2021 nog geen enkele 5 heb uitgedeeld, maximum score dit jaar is 4,5 kraaien. Lees ik kritischer dan vroeger? Met voorlopig nog 2 recensieboeken op de lijst, valt het af te wachten of er nog een 5 kraaien uit de bus gaat komen

 

Beste Vlaamse boek 2021: Paniek van Sandra J Paul 

 

Mindere boeken 2021:

• Een ouder boek dat ik dit jaar las: Het smelt van Lize Spit: de spijt me, ik weet dat er heel veel mensen zijn die dit boek geweldig vinden, maar het heeft mij jammer genoeg niet kunnen bekoren. Er waren teveel aspecten die me bij fysiek een afkeer bezorgden, ik heb het boek uitgelezen omdat ik zelden een boek wegleg, maar dit is jammer genoeg echt mijn ding niet.
• Recenter: De Rode Koningin van Juan Gomez Jurado: alhoewel ik recent van Spaanse thrillerauteurs ben gaan houden, was dit jammer genoeg geen boek naar mijn smaak; de personages lagen me niet, het verhaal boeide me niet, jammer, ik vrees dat het vervolg van de reeks niet aan mij besteed zal zijn.

Karin V.

 

 

De Rode Koningin van Juan Gomez Jurado

 

Wat vind ik van de cover?
Een zicht op een stad, veel roodtinten, auteursnaam in het rood, de titel in grote witte letters. De vermelding 'Antonia Scott is het beste wat de internationale thrillerwereld in jaren is overkomen'.

Als ik wat ga Googlen, valt het me op dat de cover sterk lijkt op de covers van de boeken van een andere Spaanse auteur, Eva García Saenz de Urturi; beetje vreemd vind ik dat eigenlijk wel.

Wat verwacht ik van tevoren?
Deel 1 van een trilogie die dé Spaanse thrillersensatie wordt genoemd. Nu heb ik ook al 2 delen van de Carmen Mola trilogie gelezen, die vond ik heel goed, en ook de trilogie van Eva García Saenz de Urturi staat ook klaar op de E-reader, en ook die schijnt heel erg goed te zijn. Het lijkt wel of er de laatste tijd behoorlijk wat Spaanse trilogieën voorbijkomen, terwijl dat vroeger volgens mij minder was. Ik spreek zelf behoorlijk Spaans en vind deze Spaanse golf best wel prettig, benieuwd hoe dit boek me zal bevallen.
Ik lees de aanbeveling 'Verraad de plot van de Rode Koningin aan niemand, zelfs al zal je na het lezen over niets anders willen praten.' Dat is best wel intrigerend, toch? Er wordt ook gehint naar een rollercoaster vol plottwists en verrassingen, het klinkt veelbelovend.

● Als Ezequiel vertrekt, als de stilte terugkeert, verdwijnt de tijd. Wij zijn zo aan de tijd gewend, zo ondergedompeld in onze dagelijkse realiteit van werken, eten, praten en slapen dat we hem als vanzelfsprekend beschouwen. Het natuurlijke verstrijken van de dagen, de kleine uitdagingen, de vreugden en frustraties bepalen onze hele horizon. De tijd zelf wordt een pijnstiller die ons verdoofd voor de enige onbetwistbare realiteit.

Mijn recensie:
Van bij het begin valt het onmiddellijk op dat de schrijfstijl van deze auteur anders is dan we meestal gewoon zijn in het thrillergenre. In het begin vind ik dat nog verfrissend, ik kan het af en toe cynische best wel appreciëren, er is één bepaald zinnetje dat meerdere keren terugkomt.

Ook de hoofdpersonages van dit verhaal, Antonia en Jon, zijn niet echt standaardtypes, en de interactie tussen beiden is niet zoals we het gewoon zijn in dit soort spannende boeken, dus ook dat is behoorlijk anders dan anders.

Maar, naarmate het boek vordert begin ik me toch een beetje te ergeren aan deze andere manier van schrijven, het wordt naar mijn gevoel wat chaotische, ingewikkelde mijmeringen, moeilijke en mij onbekende woorden en termen maken dat het lezen voor mij minder soepel wordt, en op die manier wordt het minder evident om het verhaal te blijven volgen op een logische en toegankelijke manier.

De ontknoping is best wel spannend opgebouwd, maar om nu te spreken over een rollercoaster vol plottwists, die heb ik dan toch wel een beetje gemist. Ook de geheimdoenerij over de plot a.u.b. zeker niet verraden, ondanks je over niets anders zou willen praten is vrees ik eerder een mooie eyecatcher en promotieslogan voor het boek, dan een realiteit. Ik voel heel weinig behoefte om hierover te gaan praten, terwijl ik dat bij een aantal andere boeken wel heel erg heb.

Dus ja, wat moet ik hier nu mee wat score betreft? Ik had ooit een leidraad voor scores genoteerd, waarbij 3 kraaien stond voor 'oké, weinig mis mee, onderscheidt zich niet'. Nu ja, weinig mis mee, daar heb ik me dan weer een keertje te veel voor geërgerd, en het boek onderscheidt zich duidelijk wel, maar niet helemaal in de positieve zin vrees ik. Ik ga dus uitkomen op 2 ½ kraaien. Ik vind 'De Rode Koningin' misschien niet echt een middelmatig boek, maar het zijn vooral de vele minpunten die me richting deze score doen neigen. Ik vrees dat ik de andere 2 delen van deze trilogie aan me ga laten voorbijgaan, maar dat is uiteraard mijn persoonlijke mening. Ik ben eigenlijk heel erg benieuwd hoe anderen die boek gaan ervaren.

2,5 Kraaien
Karin V.