Wie ‘Sterre Carron‘ zegt, zegt ‘Rani Diaz’. Of zo was het tot voor kort toch. Sinds enkele weken ligt ‘Schim in de nacht’ in de boekhandel en daarin schitteren Rani en haar team in afwezigheid. Sterre Carron schreef namelijk een standalone. Na 22 boeken met Rani Diaz kwam dit best als een verrassing.
Hallo Sterre
• Je meest recente boek heeft als
titel ‘Schim in de nacht’. Waar gaat het over?
Het antwoord is niet in
een woord samen te vatten. Vergelding? Ik denk dat het er het dichtst bij in de
buurt komt.
• Het valt onmiddellijk op: Rani en
haar team zijn in geen velden of wegen te bekennen. Wat is er gebeurd?
De idee om een boek
zonder Rani & Co te schrijven, speelde al een tijdje in mijn hoofd, maar
het bleef bij een gedachte. Toen ik ‘Doolhof van verraad’ schreef en een andere
inspecteur aan het team toevoegde, vroeg ik me af waarom ik dat deed. Het
antwoord was simpel. Rani heeft al veel watertjes doorzwommen en ik had geen
idee hoe ik haar verder kon uitdiepen. Het moet allemaal nog geloofwaardig
blijven. Na Doolhof heb ik de knoop doorgehakt, ik besloot om een standalone te
schrijven. Hoe het boek zou worden onthaald, was een probleem voor later.
• Verdwijnen Rani en haar team voor
langere tijd of zelfs voorgoed van het toneel?
Ik ben nu bezig aan een
nieuwe korte reeks. Ook heb ik een idee voor een nieuwe standalone. En Rani? Ze
verdwijnt niet voorgoed van het toneel. Het feit dat ik het niet over mijn hart
krijg om haar te laten sterven of haar naar het buitenland te sturen, betekent dat
ik diep vanbinnen weet dat ik ooit nog wat te vertellen heb over haar. Eerst
nieuwe personages, nieuwe verhalen en daarna zien we wel verder. Ik ben niet
zo’n planner.
• Hoe anders heb je het ervaren om
een boek zonder Rani te schrijven? Is het wel zo gemakkelijk om te breken met
personages die al zoveel jaren spreekwoordelijk deel zijn van de meubels?
Het was bijzonder
gemakkelijk om over andere personages te schrijven. Veel makkelijker dan ik had
verwacht. Ik kon me helemaal inleven in hun leefwereld, ik kon hun verdriet,
angst en vreugde voelen. Kortom, hoe gek het ook klinkt; ik hield van Lorie.
• Waarin verschilt het schrijven van
een standalone van het schrijven van een deel in een serie?
Persoonlijk vind ik het
schrijven van een standalone gemakkelijker dan de serie. Bij Rani moet ik
constant rekening houden met sporen, bewijzen, verhoren, enzovoort. Bij ‘Schim
in de nacht’ kon ik mijn gang gaan en hoefde in niet na te denken over ‘o, dat
nog, en dat en dat ...’
• Het had wellicht ook zo zijn
invloed op het schrijfproces, op jouw manier van schrijven?
Het schrijven ging supervlot.
• Dikwijls inspireert de rauwe
werkelijkheid jou tot het schrijven van verhalen. Waar ging je de mosterd halen
voor ‘Schim in de nacht’? Is er een specifieke gebeurtenis die aan de grondslag
van het boek ligt?
Ja, het einde of de
ontknoping. Ik las een krantenartikel en dacht: hoe kan dit? En de tweeling is
gebaseerd op inwoners van mijn dorp.
• Naast ‘misdaad’ is er één groot
ander thema dat de kern van ‘Schim in de nacht’ uitmaakt van het boek. Wil je
dat even toelichten?
Benadeeld worden of de
tweede viool spelen. Ik denk dat het in het geval van Lorie aartsmoeilijk is om
daar mee om te gaan. Ook al neemt ze een stoere houding aan, ik denk dat het
haar getekend heeft voor het leven. Ooit vertelde een vrouw die pas bevallen
was van een tweeling me dat ze een sterkere binding had met het jongetje dan
met het meisje. Ze voelde zich zeer schuldig. Het gebeurt wel vaker, maar niet
iedere moeder of vader praat er openlijk over.
• Je kruipt dan weer onder de huid
van Rik, dan weer onder die van Lorie. Schreef je de twee verhaallijnen apart
of kwamen ze zoals in het boek elkaar afwisselend op papier? Het lijkt me niet
evident?
Toch wel. Ik kon die
switch heel gemakkelijk maken en kon me in beide hoofden verplaatsen.
• De emoties laaien weer hoog op en
dan vooral aan Lorie’s kant. Hoe leef je je in in de gevoelens van een
zestienjarige? Hoe leid je dat in goede banen?
Ik heb me constant
afgevraagd hoe een zestienjarige zou reageren en vooral hoe ze zou denken en
voelen. Bij twijfels ging ik bij een zestienjarige ten rade.
• Je blijft origineel wat de plekken
betreft die van belang zijn in jouw verhalen. Wie leverde jou de ideeën voor
deze thriller? Ging je zelf op prospectie?
Een paar maanden voor ik
het verhaal schreef, kwam ik door omstandigheden in een heel enge ruimte
terecht. Toen dacht ik: dit wordt het!
• Het verhaal verlaat zelfs
Mechelen, ja, gaat zelfs de grens over. Is dat iets wat voortaan nog kan
voorkomen in jouw thrillers?
Dat weet ik nog niet.
Bij Rani was ik gebonden aan jurisdictie, bij een standalone kan je alle
richtingen uit.
• Was het na de ontknoping van
‘Schim in de nacht’ echt over en uit met de verhaallijnen? Zet je echt een punt
achter dit verhaal? Geen vervolg met Lorie en Nina?
Geen vervolg met Lorie
en Nina. 😊 Erin
daarentegen … 😉
• Jou een beetje kennende is een
volgend verhaal alweer lang in opbouw. Smaakt het schrijven van deze standalone
naar meer? Of denk je weer terug te keren naar Mechelen, naar Rani en haar
team?
Je hebt gelijk. Zoals ik
al schreef, ben ik bezig aan een nieuwe, korte serie. Voorlopig heb ik Rani
verplichte rust voorgeschreven. 😊
• Waarover zal het gaan of is dat nog top secret?
Ik wil alleen kwijt dat
het thema iets unieks is. Ik ben er trots op. Het kwam op mijn pad en ik heb
het met beide handen vastgegrepen.
Sterre, ‘uniek’ en ‘trots’, meer
hebben we niet nodig om reikhalzend uit te kijken naar meer met … Erin. 😊
Anita voor Thrillerlezers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten