‘The greater the spy, the bigger the lie.’
Wie de info van de achterflap van Argylle leest begrijpt meteen
dat het hier om een boek vol actie gaat. Een vliegtuig dat neerstort in de
jungle, een door de nazi’s geroofde buit, een verdwenen kunstschat… het gaf mij
allemaal een beetje Indiana Jones gevoel (ik vond die films heerlijk), en
inderdaad, het boek is nog het beste hiermee te vergelijken en dan in
combinatie met Mission Impossible.
We volgen de hoofdpersoon Aubrey Argylle die op zeker moment
wordt benaderd door de CIA. Vervolgens wordt hij opgeleid tot spion, toegevoegd
aan het team en op missie uitgezonden.
Het verhaal is vlot geschreven en leest erg prettig weg.
Toch blijkt al vrij snel dat het niet echt mijn boek is. Ondanks dat ik het dus
bijzonder plezierig vind weglezen, vooral door de soepele manier van schrijven
met levendige dialogen, heeft het bijzonder veel details. Op het moment dat
Argylle mee gaat doen aan de opleiding tot spion moet hij bovendien in snel
tempo het ruim 13-koppige team leren kennen. Ik, als lezer, zal dat in
hetzelfde sneltrein tempo moeten doen en al lezende klad ik weer aardig wat
blaadjes vol met namen, kenmerken en gebeurtenissen, om er vooral maar voor te
zorgen dat ik niet ineens alles door elkaar ga halen. Kortom, voor mij was het
gewoon wat te veel waardoor ik moeite had om mijn aandacht er bij te houden. Is
het dan een slecht boek, of een slecht verhaal? Nee, absoluut niet. Wie verzot
is op een hoop actie, en het heerlijk vind om van de ene cliffhanger in de
volgende te belanden, gaat echt zijn hart ophalen. Wie ook nog eens verzot is
op (niet al te realistische) spion-verhalen en avonturen á la Indiana Jones,
die kan helemaal zijn hart ophalen.
Dat het boek van de nog onbekende auteur Elly Conway direct voor
een budget van zo’n 200 miljoen werd verfilmd kon er bij mij niet echt in, en
ondertussen blijkt ook dat Elly Conway een pseudoniem is voor het schrijvers duo
Terry Hayes en Tammy Cohen. Dat verklaarde een hoop voor mij!
Kortom een boek vol razende actie dat vlot en boeiend is geschreven.
Ik geef het 3,5 kraaien.
Karin K.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten