Kort geding met We hebben een geheimpje van Mariska Noordeloos

 

1 boek

6 lezers

6 meningen

Eindcijfer 2,75

Hilona:

Voor de leesclub Kort Geding van Thrillerlezers! hebben we het boek We hebben een geheimpje van Mariska Noorderloos gelezen. In dit boek wordt een zwaarbeladen thema, namelijk kindermisbruik/pedofilie beschreven.

Mariska heeft een vlotte schrijfstijl en het verhaal wordt in een langzame opbouw vanuit verschillende gezichtspunten verteld. Ook krijg je een inzicht in het verleden, wat helpt om het verhaal beter te begrijpen. Ik voel tijdens het lezen dat er heftige emoties bij mij opkomen en ik wil vooral in het begin Marianne regelmatig wakker schudden en een schop onder haar kont geven. Verdriet, walging en woede wisselen zich af. Na ongeveer 2/3e deel krijgt het verhaal een stroomversnelling en in korte tijd gebeurt er ontzettend veel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit niet altijd helemaal kan volgen. Ik had liever ook hier wat meer inleiding gezien, zoals in het eerste 2/3e deel. Nu oogt dit vind ik wat rommelig en chaotisch. Ook mis ik een beetje de psychologische diepgang.

Wij hebben een geheimpje van Mariska Noorderloos is een vlot geschreven aangrijpend verhaal met een gedurfd thema. Het krijgt van mij 3 inktpotjes.

 

Karin:

Mariska Noordeloos heeft een snel weg lezende manier van schrijven en gebruikt hierbij gangbare (straat)taal. Het boek is geschreven in de ik-vorm en bezien vanuit verschillende personages. Bovendien lees je ook stukjes over vroeger waardoor het hier en nu verklaarbaarder wordt. Het heeft op zich een sterk en vooral heftig plot, maar ik denk dat er iets meer in had kunnen zitten.

Ik miste de echte psychologische diepgang. Ondanks dat de dingen die ik las echt verschrikkelijk waren, kon ik ze niet echt onderhuids voelen.

De climax van het verhaal vond ik helaas ook wat ‘over the top’ en er zaten voor mij wat (te) veel onwaarschijnlijkheden in. Om die reden zie ik het minder als een psychologische thriller maar meer als een drama of roman met spanning.

Niet een boek dat mij echt wist te raken, daardoor kom ik helaas uit op: 2,5 kraaien.

 

Tamara:

Om te beginnen is het een heel heftig boek. Ik raad het de tere zieltjes ook niet aan om het op te pakken.

In het begin komt het boek langzaam op gang (wat goed is). Je maakt kennis met Remon en Marianne. Hoe Remon zich vergrijpt aan kleine kinderen en wat dat voor gevolgen heeft. Maar ook hoe het voor Marianne is. Hoelang blijft ze geloven in de onschuld van haar man?

Na de helft komt er ineens vaart in het boek, dan gebeuren er ineens heel veel dingen tegelijk en dat maakt het voor mij af toe wat verwarrend. Het einde is ook echt meteen het einde, dat had voor mij beter uitgewerkt mogen worden. Niet nagelbijtend spannend of een "wauw" gevoel.

Mariska Noordeloos heeft een fijne manier van schrijven en blijft je triggeren om door te lezen.

Ik geef dit boek 3 kraaien.

 

Jolanda:

Ik vond dit verhaal over pedofilie erg heftig. Het verhaal, vanuit verschillende perspectieven verteld is soms wat lastig te volgen maar tot op 2/3 e van het boek is de verhaallijn nog wel duidelijk. Daarna is niets meer wat het lijkt en lijkt het verhaal een beetje op hol te slaan. Verrassend is het wel, maar van mij had er wel wat minder mogen gebeuren. Aan het einde van het boek, waarin ik hoopte op wat gerechtigheid, bleek alles nog eens veel erger dan ik van tevoren had kunnen bedenken. Meer is in dit geval niet beter.

Het boek heeft mijn verwachtingen helaas niet waar kunnen maken. Het is meer een verschrikkelijk drama wat nog eens verschrikkelijker afloopt dan dat het bij mij spanning opriep.

2,5 kraai

 

Jantsje:

Wij hebben een geheimpje is een boek wat vlot leest. Door de beschrijvingen van wat te dader deed is gelukkig niet tot in de kleine details weer gegeven, maar toch net genoeg om het niet vlak te maken. Ik wilde het boek verder lezen maar eigenlijk wilde ik het ook aan de kant gooien. Omdat ik zelf kinderen en kleinkinderen heb had ik soms moeite om het verder te lezen. Sommige dingen maakten me echt kwaad en kon ik wel janken toen ik over de kinderen las.

Door de sprongetjes in de tijd leerde je de personen goed kennen, maar daarom nog niet begrijpen. Je moet wel goed in je vel zitten om over dit moeilijke onderwerp te lezen en is daardoor niet voor iedereen weggelegd.

Aan het eind van het boek gebeurde veel dingen tegelijk. Met een niet verwachte uitkomst. Toch vind ik het boek 3 kraaien waard.

 

Wendy:

Wij hebben een Geheimpje is vlot geschreven. In ieder hoofdstuk gebeurt veel. Verschillende personages vertellen vanuit de ik-vorm. Aan het begin van het hoofdstuk staat vermeld welk personage dit is. Desondanks merkte ik dat het toch op bepaalde momenten voor wat verwarring zorgde en ik even terug moest bladeren om e.e.a. duidelijk te krijgen.

De personages hadden wat mij betreft veel meer uitgediept mogen worden. Wat extra emoties, gedachtegangen en meer dialogen hadden de spanning nog wat verder op kunnen voeren. Verder wil ik graag als tip aandragen dat kortere zinnen prettiger lezen als hele lange. Het plot ontwikkelt zich naast verassend helaas ook zeer ongeloofwaardig.

Dit alles maakt dat ik Wij hebben een Geheimpje met 2.5 kraai heb beoordeeld.