In gesprek met Dennis Biesma

 

Hoi Dennis, wat leuk dat we jou wat vragen mogen stellen voor Thrillerlezers! Zou jij jezelf kort kunnen voorstellen aan onze leden?

Ik ben dus Dennis Biesma, 48 jaar oud en ik woon samen met mijn vrouw in Amsterdam. De afgelopen 20 jaar werk ik in de IT in rollen als Business Analist, Product Owner, Solution Designer en nu recent als freelance Solution Architect bij Dura Vermeer.

 

Een eigen boek schrijven is altijd mijn droom geweest, al sinds dat ik nog een tiener was. Toen COVID startte ben ik die droom wat serieuzer gaan nemen. Ik volgde de opleiding Creatief Schrijven aan de Schrijversacademie en daarna de thrillerspecialisatie. Volledig Verknipt is mijn tweede boek, daarvoor schreef ik ‘De regen kwam van binnen’, een autobiografie over opgroeien binnen de Jehovah’s Getuigen.

 

Het schrijven heeft inmiddels een warm plekje in mijn hart gekregen. Ik geniet optimaal als ik verhaallijnen kan bedenken en zinconstructies kan formuleren waarmee ik lezers kan raken. De boeken die ik schreef en waarschijnlijk nog ga schrijven, moeten een beleving zijn die je zelfs na de laatste bladzijde niet loslaten.

 

Hoe ontstond voor jou het idee om een verhaal te maken over DNA-ontwikkelingen in combinatie met o.a. de goden uit het oude Egypte en enkele andere historische personen?

In het begin van mijn creatieve proces had ik alleen maar de mythe over Lilith als eerste vrouw van Adam en Lara als hoofdpersoon in onze huidige tijd. Lara groeide op met een stem in haar hoofd en terwijl dat voornamelijk zorgde voor problemen in haar leven, wilde ik dat ‘haar afwijking’ juist een speciaal iets was. Toen ik in de verhaallijn Lilith en Lara gekoppeld had, leek het vreemd dat er in al die jaren nooit een ander speciaal iemand zou zijn geweest. Wanneer of hoe ik de vrouwelijke Farao’s uit Egypte hiertussen heb geplaatst weet ik niet meer precies, maar het past perfect in het verhaal. Er hangt toch een bepaalde magie rondom personen zoals Nefertiti, Hatsjepsoet en Cleopatra. Ze waren misschien wel de meest invloedrijke vrouwen in onze geschiedenis. Dat hint natuurlijk heel mooi naar de potentie die Lara mogelijk zou kunnen hebben in deze wereld.

 

En wat kunnen wij op dit moment te weten komen over personen die duizenden jaren geleden hebben geleefd? Er zijn verhalen en muurtekeningen, maar keiharde DNA-resultaten liegen niet. Ik wilde dat de vergelijking tussen Lara en die Egyptische Farao’s meetbaar kon zijn.

 

Was het voor jou als man moeilijk om je te verplaatsen in het leven, bezigheden, gevoelens en emoties van Lara en om haar prille liefdesrelatie met Lotte te verwoorden?

Lara Jade

Niet zozeer moeilijk, maar wel vaak intens. Ik had er veel over nagedacht en kwam tot de conclusie dat liefde een universele emotie is. De liefde die ik voelde toen ik net aan het begin van een relatie stond, zal niet veel anders zijn dan wat Lara voelt tijdens haar verliefdheid.

 

Het grootste verschil zit erin dat ik een man ben en Lara een vrouw. Door Lara iets stoerder te maken en een wat ruwe gedachtegang te geven, kwam ze al iets meer mijn kant op. Ik moest me nog wel verplaatsen in zachte aanrakingen, details waar vrouwen iets meer op letten en bepaalde handelingen die ik zelf nooit hoef te doen, zoals je haar in een knot of make-up opdoen.

 

En qua persoon lijkt Lara best veel op mij, of andersom. Haar emoties en gedachten heb ik alleen wat heftiger gemaakt. Hogere pieken en diepere dalen.

 

Met het personage van Lara-Jade heb je een andere werkelijkheid gecreëerd die best heel ver gaat. Kan je daar iets meer over vertellen? Zit er veel van jezelf in of van mensen om je heen? En hoe lang is Lara al een onderdeel van jezelf?

 

Initieel had ik het idee om Lara ook de auteur van dit boek te laten zijn. Dat zou dan een extra mindfuck zijn waar lezers over na gingen denken. Bestaat Lara echt of is alles fictie? Om die twijfel groter te maken, leek het mij leuk om haar ook een eigen website en socials te geven. Zie www.larajade.nl. Omdat ik mijn autobiografie onder mijn eigen naam heb uitgegeven, heb ik de keuze gemaakt om ook deze thriller onder mijn eigen naam uit te geven.

 

Momenteel positioneert Lara zichzelf in het echte leven als Ghostwriter, dus misschien heeft ze mij wel geholpen met dit boek? Ze geeft aan zelf mee te spelen in de boektrailer voor dit verhaal en werkt zelfs mee aan interviews voor bladen. Puur op basis van wat de lezer ziet, zou Lara zomaar echt kunnen zijn. Ik hou ervan om wat magie in deze wereld te creëren.

 

De basis voor dit verhaal is zo’n zeventien jaar geleden ontstaan. Zo lang zit ze al in mijn hoofd. Ik heb het inleven in dit personage ook heel serieus genomen. Als ik bijvoorbeeld een nieuwe stad bezoek en een bezienswaardigheid bezoek, dan kan ik switchen tussen hoe ik dat beleef en hoe Lara het ervaart. Bij elke handeling die ik uitvoer zoals douchen, kleding aantrekken of deelnemen aan een gesprek, kan ik me inbeelden hoe Lara dat zou doen.

 

Zonder te veel spoilers weg te geven kan je toch wel stellen dat Lara, door de stem die zij hoort, soms het gevoel heeft uit twee te bestaan. Is dit iets wat herkenbaar is voor jou?

 

Die vraag had ik wel verwacht. Ik vond het zelf wel speciaal en apart, dat ik door het schrijven over een vrouw met een stem in haar hoofd, uiteindelijk zo ver ging dat Lara zichzelf op een bepaalde manier in mijn hoofd nestelde. Bij Lara, in het boek, wordt er verwezen naar een religieus trauma als veroorzakende factor. Dat is niet helemaal uit te lucht gegrepen, want zelf groeide ik op in een sekte en heb ik veel pijn en verlies meegemaakt toen ik daarmee stopte.

 Ik denk dat het mijn kracht is als schrijver, om bestaande emoties en gebeurtenissen te gebruiken en de realiteit om te buigen naar een fictieve variant. Door echt in de huid van Lara te kruipen, voelde het alsof ik authentieke emoties en ervaringen op papier zette. En op een bepaalde manier was dat natuurlijk ook zo, ze waren alleen een beetje aangepast.

 Heb ik echt een tweede persoonlijkheid? Lara zegt van niet 😊

 

Is de band die jij hebt met Lara vergelijkbaar met de band die Lara heeft met Jade?

 Ik grapte er net over, maar Lara is geen tweede persoonlijkheid van mij. Doordat ik zoveel tijd en energie heb gestopt om haar te visualiseren en haar emoties en gedachtegang eigen te maken, kan ik wel zeggen dat ik Lara beter ken dan bijvoorbeeld een gemiddelde vriend.

 En dan kom je op een heel leuk onderwerp. Hoe bouw je een herinnering op? Door iets mee te maken dat indruk op je maakt. Tijdens het schrijven probeerde ik echt in de huid van Lara te kruipen en te voelen hoe zij bepaalde situaties ervaarde. Het klinkt misschien vreemd, maar wat Lara fictief heeft meegemaakt voelt voor mij bijna aan als een authentieke herinnering. Ik was daar. Ik voelde het.

Er roken nogal wat mensen in Volledig Verknipt en het nuttigen van alcohol wordt ook niet echt geschuwd. Is dit een bewuste (autobiografische?) keuze of heel toevallig?

 

Toen ik uit de religie van de Jehovah’s Getuigen stapte, kon en mocht ik ineens dingen doen die ik daarvoor nooit mocht. Ik denk dat ik me op een bepaalde manier afzette tegen mijn vorige leven door te gaan roken en wat meer te gaan drinken. In dit boek heeft Lara een soortgelijke hel meegemaakt in haar verleden en als schrijver put je toch ook vaak uit je eigen herinneringen.

 Dus ja, dit is autobiografisch en tijdens het schrijven van dit boek zat ik dan ook geregeld met een flink glas wodka op tafel. Ik heb zelfs wel eens schrijfvrienden gehad die op bezoek kwamen, en die namen dan een fles wodka mee met een briefje erbij: Voor Lara.

 Op een bepaalde manier hielp die alcohol mij misschien ook wel om nog beter in haar huid te kruipen. Ik heb wel een paar maanden geleden een bewuste keuze gemaakt om voorlopig even te stoppen met drinken. Momenteel zit ik op bijna 100 dagen zonder.

 

Sinds wanneer ben je bezig met het schrijven van verhalen/boeken? Was het voor jou al vroeg duidelijk dat je dit graag wilde doen?

 

Als tiener schreef ik soms korte verhalen. Dan moet je denken aan enkele bladzijden. Vaak flarden van emoties of een bepaalde scène. In die periode heb ik wel besloten dat ik ooit een keer een boek wilde schrijven. Helaas kwam ik er keer op keer achter dat het mij aan de technische kennis ontbrak. Ik was nooit trots op wat ik had geschreven.

 

Het leek mij een fantastisch mooi gevoel om ooit een boek in je handen te hebben waar je eigen naam op staat. Deze thriller is mijn tweede boek en ik kan je nu vertellen dat het een heel bijzonder moment is als je die doos openmaakt. Emotioneel ook. Er zit zo veel tijd en energie in het schrijven van een boek.

 

Hoe ziet bij jou een dag eruit als je bezig bent met het schrijven van een nieuw boek? Trek je je terug of zoek je juist de drukte op, schrijf je het liefst thuis of ga je liever op vakantie of naar een hutje op de heide?

 

Helaas ben ik nog geen broodschrijver, dus ik moet het combineren met mijn werk. Ik ben getrouwd, dus als ik rond 18:30 thuiskom van werk, dan proberen we eerst wat tijd met elkaar door te brengen. Koken, de keuken opruimen en even kletsen of een serie kijken.

 Daarna zit mijn vrouw vaak op de bank in de woonkamer met haar Kindle en zit ik achter de eetkamertafel met mijn laptop. Heel soms verplaats ik mezelf naar het kantoor op de eerste verdieping, maar vrijwel alleen als ze een film wil kijken waar veel afleidende geluiden inzitten. Ik werk het liefst met muziek op de achtergrond die past bij de sfeer die ik op papier wil zetten.

 Onlangs ben ik twee maanden naar Bali gegaan. Daar vond je mij geregeld met een kokosnoot naast mijn laptop, het strand op de achtergrond en het geluid van de zee. Echt heerlijk om zo te kunnen schrijven. Het is mijn droom om voor zo’n 6-8 maanden per jaar op Bali te gaan wonen en momenteel werk ik er hard aan om die droom te verwezenlijken.

 

Zijn er onderwerpen die voor jou taboe zijn om over te schrijven?

 Interessante vraag. Ik denk dat ik het liefst schrijf over onderwerpen waarin ik me kan verplaatsen. Dan denk ik aan het niet jezelf kunnen zijn in een bepaalde fase van je leven of onderwerpen als pijn en verlies, maar ook het ontsnappen daaraan. Verliefdheid en trots zijn op de vrijheid die je hebt verkregen door daar keihard voor te knokken.

 Zou ik ooit over bijvoorbeeld seksueel misbruik van kinderen kunnen schrijven? Ik denk niet vanuit het moment zelf, maar misschien wel als een emotie die een personage heeft gevormd tot wie hij of zij nu is. Ik geniet ervan om complexe personages te bedenken en die hebben altijd een geschiedenis. Je kan niet zomaar een personage bedenken dat bijvoorbeeld heel wantrouwig in het leven staat. Daar moet een verhaal achter zitten, zoals een partner die vreemdging, ouders die hem of haar in de steek hebben gelaten of een goede vriend of vriendin die iets verschrikkelijks heeft gedaan.

 Persoonlijk sta ik graag voor gelijkheid tussen man en vrouw. Ik haat discriminatie en steun graag de queer-gemeenschap. Door mijn geschiedenis krijg ik bij het onderwerp religie altijd een vieze smaak in mijn mond. Hoe reflecteert dat in mijn schrijven? Door juist dit soort tegenpolen te creëren t.o.v. mijn hoofdpersoon. De oneerlijkheid die daaruit ontstaat is weer een emotie die ik persoonlijk kan voelen, waardoor ik er makkelijker over kan schrijven.

 

Welke genres lees je zelf graag, en zijn er auteurs die je bewondert?

 Vroeger las ik veel fantasy, maar momenteel het liefst thrillers en soms een roman. Zo vond ik ’t Jagthuys van Merijn de Boer verrassend goed. Een zondag aan het zwembad van Kigali, van Gil Courtemanche heeft heel veel indruk op me gemaakt. Daar was ik dagen stil van. Heel knap geschreven.

 Teerbemind van Gillian Flynn is denk ik mijn grootste inspiratie geweest voor Volledig Verknipt. Een complex hoofdpersonage met een zware geschiedenis. Het is een hele typerende schrijfstijl, waarbij je langzaam de protagonist leert kennen. Je proeft echt karakter in de zinnen die gevormd worden, die perfect bij dat personage passen. Gillian Flynn is dan ook de auteur die ik het meest bewonder, al vond ik haar andere boeken iets minder goed. Teerbemind heeft een enorme indruk achtergelaten.

 En ik moet hier ook eerlijk bij vermelden, dat ik geen schrijver ben die zelf tientallen boeken per jaar leest. Als ik heel diep in mijn eigen schrijfproces zit, wil ik me niet laten afleiden door de schrijfstijl van iemand anders. Ik merk dat ik daar onbewust toch iets van meeneem. Daarom lees ik graag als ik buiten mijn creatieve proces zit. Op een vakantie lees ik trouwens veel meer. Heerlijk.

 

Op welk boek uit jouw boekenkast ben je het meest trots/is je het meest dierbaar en waarom?

 Ja, dan kom ik toch weer op Teerbemind van Gillian Flynn. Ik heb dat boek echt binnenstebuiten gekeerd en bestudeerd.

 

Schrijf je alweer aan een nieuw boek, en gaan we Lara dan weer terugzien?

 Ik ben momenteel de verhaallijn van een volgend boek in mijn hoofd aan het vormen. Dat gaat bijna vanzelf, als ik bijvoorbeeld naar de supermarkt loop, op mijn motor zit naar werk of andere korte breaks waarin ik even mijn gedachten los kan laten. Het gaat inderdaad een vervolg worden op Volledig Verknipt, dus jullie gaan Lara weer terugzien.

 Ik denk dat ik over zes tot acht weken begin met het echte schrijven. Op dit moment geef ik voorrang aan het promoten en verkopen van mijn thriller. Ook dat is belangrijk, want uiteindelijk schrijf ik om een zo groot mogelijk publiek te bereiken.

 

Jouw ‘persoonlijke noot’ aan het einde van Volledig Verknipt geeft de lezer een klein beetje een beeld van de persoon Dennis. Het antwoord op een deel van deze vragen zijn daarin ook terug te  vinden maar we willen juist de lezers bereiken die jouw boek nog niet hebben gelezen. Kan je in een paar zinnen vertellen waarom onze leden beslist jouw boek moeten lezen?

 In die persoonlijke noot beschrijf ik o.a. dat ik rond mijn dertigste door een heel diep dal ging. Doordat ik afstand nam van mijn religie, verloor ik vrijwel alles in mijn leven. De relatie met mijn ouders, het contact met vrienden en ook een groot deel van mijn eigen identiteit. Mijn hele bestaan was opgebouwd binnen die religie, dus naar buitenstappen voelde aan als een resetknop.

 Rond diezelfde periode is de basis voor dit verhaal ontstaan. Gedachten die ik vroeger niet mocht uitspreken werden in dit boek de stem die Lara letterlijk in haar hoofd hoort. De relatie met haar ouders heeft veel overeenkomsten met hoe ik ben opgegroeid. Het is een fictief boek, maar wel met authentieke emoties. Als ik uitga van de eerste recensies, dan merkt en voelt de lezer dat heel goed.

 De reis die Lara meemaakt in het boek, is fascinerend, bijna niet voor te stellen, maar toch heel mooi om mee te maken. Het brengt wat magie in onze wereld. Een boek waarover je na blijft denken, ook na de laatste bladzijde.

 Als je voornamelijk een fan bent van oppervlakkige thrillerverhalen waarin veel bloed of seks in voorkomt, dan is dit niet jouw boek. Hou je van een indrukwekkende mindfuck die intens geschreven is, dan moet je dit boek zeker een kans geven. Het is een alsof je in een achtbaan stapt waarin je tijdens de eerste helft van het boek steeds verder naar boven kruipt, om vervolgens keihard naar beneden te denderen.

 

Dennis, namens Thrillerlezers! heel erg bedankt voor het beantwoorden van onze vragen. Heel veel succes met Volledig Verknipt en uiteraard met je volgende boeken.

 

Groeten Karin Knol, namens Thrillerlezers!