Gunnar Barbarotti krijgt te maken met vreemde gebeurtenissen in de schrijverswereld als hij een onvoltooid manuscript in handen krijgt van een auteur die plotseling verdwenen is…
Dolblij was ik, toen
ik bij Thrillerlezers! Het buitenkansje kreeg dit boek te mogen lezen en
recenseren ruim voordat het in de winkel zou liggen. Ik ben een groot fan van Håkan
Nesser, heb al zijn boeken gelezen en hij heeft mij maar slechts een enkele
keer teleurgesteld. De verwachtingen zijn dan ook hoog en de vraag is of hij
daaraan gaat voldoen?
Het boek gaat veelbelovend van start met het al eerder
genoemde manuscript, maar direct raak ik er ook van doordrongen dat dit een
boek wordt waar je heel goed je aandacht bij moet houden. Vooral die eerste 50
blz. zaten (voor mij dan) wat verwarrend en complex in elkaar waarbij ik moeite
had om het verschil tussen wat fictie is en wat waarheid te blijven zien. De
auteur wiens manuscript je namelijk meeleest schrijft over zichzelf. Gelukkig
staat er steeds boven de hoofdstukken wat fictie is en wat werkelijkheid, maar
dan nog kostte het mij dus wat concentratie.
Na deze eerste 50 blz. komt Gunnar Barbarotti ten tonele en
ook Eva Backman. Ze is zijn partner op het werk alsmede zijn levenspartner. Samen
spitten ze het manuscript door en onderzoeken ze de vreemde verdwijning van de
auteur. De zaak wordt alsmaar complexer als er een tweede verdwijning uit de
schrijverswereld wordt gemeld.
‘Mensen zijn gek”, constateerde de dichter geïnspireerd en
liet een boer. ‘Vooral mensen die boeken lezen.’
Håkan Nesser heeft een heel beeldende manier van schrijven
waarin hij af en toe wat licht cynische humor verwerkt. De verhalen hebben
doorgaans een erg traag verloop en alleen een lezer die van deze opbouw houdt
zal er echt blij van worden. Geen snelle actie dus, en ook geen tenenkrommende
spanning. Misschien is de term thriller ook niet helemaal lading-dekkend, er
zit wel degelijk wat spanning in maar deze is slechts mondjesmaat en onderhuids
voelbaar. Dat geldt voor veel van zijn verhalen maar als ik heel eerlijk ben,
dan is dit boek wel een uitblinker daarin.
Een verhaal dus dat bijzonder traag verloopt. Ook een
verhaal waarbij nogal wat bijkomende zaken uitvoerig en gedetailleerd worden beschreven.
Het is een flink boek, bijna 400 blz., maar vooral het aantal personages deed
mij af en toe enorm balen (ik dus… de fan). Bij elk boek schrijf ik altijd elk
personage bij naam en korte aanduiding op een notitieblok op, maar deze
overstegen nu de 50 in aantal. En ik schrijf ze dus allemaal op omdat je bij
aanvang van een nieuwe naam nooit kunt weten welke in het vervolg van het
verhaal een belangrijke rol gaat spelen. Die belangrijke rol was er gelukkig
niet voor alle 50 personen, maar toch. Ik heb mij dus best geregeld gestoord
aan de hoeveelheid ‘ruis’ en ik had meer kunnen genieten van een boek met minder
personages en ook met minder details die er voor het plot niet echt toe deden. Dan
was er meer duidelijkheid gebleven en had je ook gemakkelijker de rode draad
kunnen blijven volgen. Bovendien speelt het boek zich af ten tijde van de
corona pandemie, iets dat mij persoonlijk ook een beetje stoorde en waardoor
het nu wat gedateerd overkomt. Toch was deze setting, zonder verdere spoilers
weg te geven, voor dit specifieke verhaal wel nodig. Vond ik dit dan een slecht
boek? Nee, dat maakt het juist ook zo zonde… het boek is bijzonder origineel, heeft
een briljant plot en ook een fantastisch einde. Maar tegen de tijd dat je daar
bent aangekomen heb je dus al heel wat blz. met extra ballast achter je gelaten
en, in mijn geval, ook wat gefoeter en gezucht. Maar wie dus houdt van een super,
super traag verlopend maar wel boeiend verhaal waarbij je geconcentreerd je
aandacht moet houden wordt beloond met een mooie ontknoping op het einde.
Omdat het bij een complex boek als dit niet rechtvaardig is om
slechts één totaal aantal punten te geven de volgende verdeling:
Spanning 2, Originaliteit 5, Psychologische ontwikkeling
personages 3,5, Leesplezier 3,5, Schrijfstijl 3,5 en Plot 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten