De engel van Sevilla, geschreven door Marelle Boersma

 

Het verhaal:
Sascha gaat werken in een resort voor ouderen in Sevilla, het Golden Care Resort.
Het is echt een droombaan. Het is er altijd mooi weer en ze ontmoet daar ook nog een leuke man, haar baas. Ze krijgen een stiekeme verhouding.
Dan overlijdt er één van de bewoners in het resort.
Sascha vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit.

Quote:
“Als een stralend wit paleis ligt het resort te pronken onder een diepblauwe lucht. Het lijkt bijna onmogelijk dat er iets naars staat te gebeuren.”

Recensie:
Voor ‘Thrillerlezers’ mocht ik het boek ‘De engel van Sevilla’ van Marelle Boersma lezen.

De cover is weer prachtig, de geeltinten laten het boek echt zomers aanvoelen.
De vrouw heeft een mooie roze jurk aan, die er door de kleur direct uitspringt.
Een erg aantrekkelijke cover, alleen daarom zou ik het boek al oppakken.
Deze cover zou ook heel goed bij een roman passen. Ik zou wel lezen waar het boek over ging alvorens het te kopen.

De engel van Sevilla is het nieuwste boek uit de reeks van ‘vertrekthrillers’ die Marelle Boersma heeft geschreven. Na haar emigratie uit Nederland is ze daarmee begonnen. Ze gaan over vrouwen die naar het buitenland vertrekken en daar tegen misstanden aanlopen.
Ik heb tot nu toe al deze boeken gelezen dus was erg nieuwsgierig naar dit boek.

Het boek begint over Sascha, die een eigen appartement koopt in het centrum van Sevilla.
Ze werkt in een prachtig verzorgingstehuis voor ouderen dat het Resort wordt genoemd.
Het Resort ziet eruit als een paleis met goudgele vensters, een binnentuin vol palmbomen, een grote vijver en een zwembad dat met parasols en luie ligstoelen omringd wordt.
Als je het zo leest dan heb je gewoon zin om daarheen te verhuizen wanneer je gepensioneerd bent.
De ouderen kunnen genieten van een heerlijk klimaat met veel zon en lekkere temperaturen, een prachtige omgeving en goede zorg.
Nadeel is dat ze een hoge aankoopsom betalen voor hun appartement maar als ze vertrekken krijgen ze dat geld niet terug.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Sascha, met afwisselende stukken van Maria Goedewaal en de dakloze Dario en zijn hond Juan Carlos.
Na het overlijden van medebewoner mevrouw Bastiaans en na het verhuizen van Sascha uit het Resort naar haar eigen woning komen er twee nieuwe bewoners bij, Maria Goedewaal en Els Poortvliet.
Maria hoort van het overlijden van de vorige bewoonster mevrouw Bastiaans en dat zij onderzoek deed naar het reilen en zeilen in het resort. Ze vertrouwt het niet en samen met haar medebewoonsters Els en Dollie gaat zij op onderzoek uit. Ze onderzoeken vooral de werknemers Lieke, Rebecca, Rodrigo, maar ook Sascha.
Sascha op haar beurt weet niets van het onderzoek van de oude dames en gaat zelf ook op onderzoek uit omdat zij het overlijden verdacht vindt, vooral nadat er nog meer mensen overlijden.

Mijn leeservaring:
Er zijn wat voorvallen in het boek, maar over het algemeen is het verhaal nogal tam.
Verrassingen komen naar mijn idee niet voor en de echte cliffhangers die zorgen voor  nieuwsgierigheid  alsook de onverwachte plotwendingen blijven zo goed als achterwege.
In veel van de eerdere boeken heeft de auteur maatschappelijke misstanden onder de aandacht gebracht maar deze vind ik hier niet echt terug. Ik mis de echte spanning, het voelt allemaal wat vlak aan. De schrijfstijl is vlot, en het boek leest daardoor als een trein.
Vanaf het begin had ik al door wie waarvoor verantwoordelijk was en ik werd ook niet echt aan het twijfelen gebracht.

Het verhaal op zich is goed. Ik mis wel de diepgang van sommige van de personages. Sascha wordt wel goed uitgediept en ik leefde daardoor met haar mee.
Het verhaal bevat romantiek, humor, vriendschap, nieuwsgierigheid, onrecht en moord maar een thriller zou ik het niet willen noemen. Het is eerder een Feelgood-boek met een beetje spanning.
Als je een spannende roman wilt lezen is dit een goed boek maar als thriller vond ik het wat teleurstellend.

Mijn beoordeling:
Wanneer ik het boek als een thriller zou beoordelen, dan geef ik het 3 kraaien.
Beoordeel ik het als een roman dan zou het 3,5 kraai krijgen.

Jantsje