Verwoest leven
Tijdens een sessie hardlopen wordt Esmée Dejonge, rechter
van beroep, aangerand. Iemand lijkt nog niet klaar met haar. Maar waarom?
Op een avond terwijl Esmée en echtgenoot Olivier uiteten
zijn bij de schoonouders wordt de ex-vriend van oppas Jill voor de villa
van de familie Lagrain doodgeschoten. Was hij het bedoelde slachtoffer?
Rani Diaz en haar team worden op de zaak gezet. Het team
werkt weer als een goed geoliede machine. Rani heeft echter kopzorgen. Frederik
neemt deze keer geen blad voor de mond en wijst haar terecht. Bert is ook niet
in topvorm. Een man die wat pijntjes heeft, je weet wel.
Het verhaal switcht moeiteloos tussen het heden en toen.
Terwijl de personages in het heden een naam en een gezicht hebben, blijft de
‘ik’-persoon in het verleden driekwartboek lang een mysterie. De stukjes
beschikbare informatie ‘verplichten’ tot gissen over diens identiteit. Dan
verdwijnt ‘ik’ spoorloos.
Hoe passen alle personages en verhaallijnen in het verhaal
van Esmée? ‘Zonder genade’ kruipt als een boekenwurm in je hoofd en van dat
moment af wroet hij zich in de rondte die je hersenen zijn. Het mysterie rond
Esmée wordt alsmaar groter. Geheim na geheim. Dan als donder bij heldere hemel
… dat.
Korte hoofdstukken, wisselende perspectieven, de lezer
blijft up to date zowel in het heden als in het verleden. Het tempo ligt zeer
hoog, recht evenredig met de nood waarin Esmée verkeert.
Het is verre van fraai, dat wat gebeurt in ‘Zonder genade’.
Leugen op leugen, vernedering na vernedering, agressie van de ergste soort,
alles verterende geheimen … Het bepaalt de perceptie van de personages die
voortdurend evolueert. Dan wordt een punt bereikt waarop niemand nog terug kan.
Alle kaarten komen op tafel te liggen. Verwoestend, ongenadig. Zowel bij leven
als in de dood is het lot dat sommige personages is beschoren zonder genade.
‘Zonder genade’ is een vlot geschreven thriller waarin de
spanningsboog hoog gespannen staat. Nillens willens tracht je uit te vlooien
wie achter Esmée aanzit en waarom. Dat haar geheim die proporties zou aannemen
valt bij aanvang van het boek niet in te schatten. Schokkend!
‘Zonder genade’ is ondertussen deel 19 in de Rani Diaz-reeks.
De meest lugubere locaties inspireren Sterre Carron tot het schrijven van
verhalen die de verbeelding tarten. Iets zegt mij dat deze auteur nog lang niet
is uitverteld.
4 kraaien!!
Anita.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten