maandag 19 december 2022

De Heraklesmoorden, van Alexander Olbrechts.

 


Alexander Olbrechts bracht al eerder een paar boeken en een paar korte verhalen uit. Zijn nieuwste thriller, ‘De Heraklesmoorden’, is onderdeel van de Mythosmoorden-reeks. Het is het 1e boek dat ik van Alexander Olbrechts heb gelezen.

 

De info op de achterflap maakte mij al direct nieuwsgierig: In een Vlaamse zoo wordt een leeuw en zijn verzorger op gruwelijke wijze vermoord. Bovendien is er een Romeinse nr. I in het hoofd van de verzorgen gesneden. Hoofdinspecteur Rudi Smeets en zijn team worden op de zaak gezet. Als blijkt dat de moordenaar zich laat inspireren door de werken van Herakles, een bekende held uit de Griekse mythologie, volgt een race tegen de klok. Herakles kreeg tenslotte 12 moeilijk uitvoerbare werken te verrichten en het vermoeden bestaat dat deze moordenaar nog lang niet klaar is.

 

Toen ik de mooie cover in combinatie met de achterflap zag was ik gelijk onder de indruk. Zelf houd ik erg van de Griekse Mythen en ik was erg nieuwsgierig hoe deze werden verweven in dit verhaal.

 

Het boek begint direct heftig en spannend. Toegegeven, ik was zelf een beetje bang voor het leed van de dieren, maar Alexander weet alles heel invoelend en aangrijpend te verwoorden. Zijn schrijfstijl is beeldend, haast filmisch, met veel mooie vergelijkingen en met oog voor details voor de gevoelens en gedachten van de slachtoffers. Mensen die stuk voor stuk een liefdevolle relatie hebben opgebouwd met een uniek dier, en gedwongen worden lijdzaam toe te kijken, maken dat het verhaal echt bij je binnenkomt en diep onderhuids gaat. Toch heeft Alexander ook veel ietwat cynische humor in zijn verhaal verwerkt waardoor alles goed verteerbaar blijft. Zelfs voor een teergevoelig watje als ik zelf ben.

De spanningsboog is continue hoog wat maakt dat je het in sneltrein vaart wegleest. Kennis van de Griekse mythologie is overigens absoluut niet noodzakelijk, sterker nog, ik denk zelfs dat het een pré is als je niet van te voren weet welke werken Herakles kreeg toebedeeld. Samen met Rudi en zijn naaste teamleden Lucas en Delphine, raak je als lezer namelijk steeds een stukje verder in deze bizarre zaak.

 

Alexander heeft met dit originele en verrassende verhaal een boek geschreven dat waarschijnlijk een groot aantal verschillende soorten lezers zal aanspreken. Degene die houden van veel actie, en ook van soms best wrede moorden, komen ruimschoots aan bod. Ook degene die houden van een flinke dosis psychologische diepgang, met veel oog voor gevoelens en emoties, komen flink aan hun trekken. Misschien alleen de aller teerste zielen onder ons wat minder, maar het is wel een verhaal waarbij het heel duidelijk is dat het echt om fictie gaat, dus laat je er absoluut niet door weerhouden. Het duo Rudi, de al wat oudere die thuis flink onder de plak zit en Lucas, de enthousiaste die een stuk jonger is en ook nog in opleiding spreekt ook erg aan.

 

‘Op Lucas gezicht ontluikt een gretige blik, als een puppy die zijn baasje ziet.’

 

Al met al een erg spannende leeservaring waarbij het moeilijk was het boek even weg te leggen, je wil tenslotte meteen weten hoever de Herakles moordenaar vordert in zijn werken.

Aan het einde volgt nog een hele leuke twist die je doet lachen, en ook een beetje doet hopen dat we nog wat meer gaan horen van…

 

4,5 Kraai voor dit spannende boek!

Karin K.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten