Op 15 juni 1994 liep Travis Green door de straten van Hartstead en vermoordde elf van zijn buren. Het laatste slachtoffer was de vader van de vierjarige Cassie Colman. De vijfentwintigste sterfdag nadert en Cassie zou het verleden liever vergeten, tot ze tussen de spullen van haar moeder iets vindt wat erop wijst dat ze is voorgelogen over de moorden. Cassie kan niet meer stoppen met het zoeken naar de waarheid, maar iemand zal alles doen om die begraven te houden…
Het verhaal begint met een terugblik naar 25 jaar terug
toen Travis Green elf van zijn buurtgenoten in koelen bloede neerschoot. Gelijk
zit je in het verhaal, je wilt meteen weten waarom hij dit deed, wat was zijn
motief om zomaar elf mensen te vermoorden, wat dreef hem tot deze daad.
Het verhaal gaat verder in de tegenwoordige tijd en vertelt
het verhaal van Cassie. Cassie vind ik een erg interessant personage, naast dat
zij de dochter is van een van de vermoorde mensen verteld zij ook een
ander verhaal, namelijk hoe moeilijk het soms is om voor een baby te zorgen. Ik
vond dit echt een super mooi gedeelte van het verhaal omdat je ook eens leest
hoe moeilijk het soms kan zijn om voor een baby te zorgen. Dat het lang niet
altijd een roze wolk is waar je op zit. Daarnaast wordt er ook nog eens heel
goed ingespeeld op dementie. De moeder van Cassie lijdt daar aan en ik vond ook
dit enorm goed verteld.
Het boek vond ik erg lekker lezen, je gaat er als een
speer doorheen. Ik vond het alleen niet erg spannend, ik had wat meer spanning
verwacht, het duurt best lang voordat dit een beetje op gang kwam. Maar door
alle details over vroeger blijft het wel erg interessant en wil je blijven
lezen, want de vraag blijft wat dreef Travis om dit te doen. Zodra Alison
de journalist in het verhaal kwam ergerde ik mij een beetje, want journalisten
kunnen natuurlijk enorm irritant zijn. Maar het eind maakt dit zeker ook weer
goed.
Het eind had ik niet verwacht en kwam echt als een grote
plottwist voor mij, dit maakte het ook wel erg leuk omdat ik ervan hou om
tijdens het hele verhaal telkens mensen te verdenken van iets en dat het eind
dan compleet de andere kant op gaat. Kortom, er had van mij best wat meer
spanning in het verhaal mogen zitten, maar doordat het zo goed geschreven is en
het een beetje een mysterie blijft hoe het nu zit wil je absoluut blijven
lezen.
Ik geef dit boek vier Kraaien.
Silena
Geen opmerkingen:
Een reactie posten