Lieke Brouwer, hulpverleenster, woont in Apeldoorn. Als ze getuige is van de zelfmoord van een van haar cliënten besluit ze naar haar oma in Noorwegen te gaan.
Er wordt al snel gespeculeerd over de Nachtvorst, die volgens de eeuwenoude
mythe in de regio vijftienjarige kinderen laat verdwijnen.
Vijfentwintig jaar geleden verdween het broertje van haar beste vriendin Freya,
Ivar spoorloos tijdens een kamp. Nu is de zoon van Freya, Lars verdwenen.
Lieke gaat samen met Birgit, een vriendin, rechercheur Stein Pedersen helpen om
de waarheid boven tafel te krijgen.
Recensie:
Tot aan zijn overlijden in 2011 werden de boeken geschreven door Paul Goeken. Hij
schreef onder de naam Suzanne Vermeer. Dat Goeken achter die naam schuilging,
werd pas na diens dood bekend. In overleg met zijn familie werd besloten om de
boeken voort te zetten. Wie ze nu schrijft blijft geheim.
Er wordt ook wel gesproken over meerdere auteurs.
Dat idee heb ik ook. Omdat het ene boek anders leest dan het andere.
De manieren van schrijven zijn verschillend. Andere zinsopbouwen en het
toewerken naar het einde is anders. De ene is meer als een young adult
geschreven en de andere als een goede thriller waar veel gebeurt.
‘Nachtvorst’ hoort voor mij bij de goede thrillers. Sterker nog, na Paul
zijn overlijden is er niet meer zo'n goede thriller van Suzanne Vermeer geweest
als deze vind ik.
De personen zijn goed uitgewerkt. Zo wordt hulpverleenster Lieke erg
geloofwaardig neergezet. De stress die ze heeft om alles op tijd te doen voel
je gewoon. Ze is onzeker over haar werk, terwijl ze heel betrokken is bij
haar cliënten. Ze helpt jongeren met zelfmoordgedachten, die zichzelf snijden
of gewoon geestelijk niet goed in hun vel zitten.
Je voelt met haar mee wanneer ze
weer een reprimande van haar meerdere krijgt omdat ze te veel tijd aan haar
cliënten besteed.
Ze is onzeker, ze twijfelt aan
zichzelf als hulpverleenster. Vooral na de zelfmoord van een van haar cliënten,
het meisje Chelsea. Ze liep net bij haar de deur uit toen het gebeurde. Ze zag
het niet aan komen.
Ze heeft het daar erg moeilijk mee.
Ze moet er steeds aan denken of ze het misschien had kunnen voorkomen.
Toch vind ik het ook wel lief van
haar meerdere dat ze haar zolang vrijaf geeft om de zelfmoord te verwerken. Dat
geeft aan dat ze toch wel menselijk is.
Het was een hele verrassing hoe het
in elkaar steekt. Het was een paar keer dat ik dacht dat het anders zat.
Wat er vijfentwintig jaar eerder was
gebeurd kwam steeds weer naar voren. Vooral omdat ze met hun vroegere
vrienden contact zochten.
Het verhaal klopt naar mijn gevoel
van alle kanten.
Ik weet niet of de nachtvorst echt een mythe uit Noorwegen is, maar zo niet dan
komt deze mythe zeer geloofwaardig over. De mythe zou zo kunnen bestaan. Het
mysterieuze over de nachtvorst maakt het spannend. Zijn ze gepakt door de
nachtvorst en hoe dan?
Fijn dat in de epiloog wordt verteld wat er toen met Ivar is gebeurd. Dat
maakt het verhaal voor mij af. Anders was ik mij blijven afvragen wat er met
hem was gebeurd.
Ik vond het echt een spannend boek om te lezen, wat ervoor zorgde dat ik tot in
de late uurtjes doorlas. Het boek moest gewoon uit. Ik moest weten hoe het zat.
Ik geef het boek dan ook 5 kraaien.
Jantsje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten