Titel: Kamer 19
Auteur: Marc
Raabe
Uitgeverij: A.W.
Bruna Uitgevers
Publicatiedatum:
februari 2022
Recensie door:
Tamara
Kraaien: 2.5
Op het openingsevenement van de Berlinale zorgt een
snuff-movie voor een massale schok. Ruim 1800 sterren en beroemdheden zien hoe
een gruwelijke moord op camera is vastgelegd. Het slachtoffer is de dochter van
burgemeester Otto Keller. De dader dreigt dat het niet bij deze moord zal
blijven.
Rechercheur Tom Babylon en psychologe Sita
Johanns staan met hun onderzoek naar de moord onder hoge druk. Maar een groep
beroemdheden rond Otto Keller werkt hen tegen. De burgemeester heeft duidelijk
iets te verbergen.
Op de plaats-delict ontmoet Babylon een angstige
getuige: een meisje van elf jaar oud dat niet kan praten. Haar enorme
gelijkenis met Toms vermiste zus Viola rijt oude wonden bij hem open. Dan wordt
de dochter van een andere Berlijnse beroemdheid ontvoerd. En plotseling
realiseert Sita Johanns zich dat er een verband bestaat tussen haar en de
slachtoffers: een vreselijke gebeurtenis in haar jeugd – en het getal
negentien.
“De vingertop
is opengescheurd, er steekt een stukje bot door de huid heen.”
Het verhaal
begint als tijdens een openingsevenement een moord op het witte doek wordt
gepresenteerd. Chaos, ongeloof, verschrikking... alles gaat snel. Er ontsnapt
een oudere man samen met een jong meisje de zaal. Als Tom aankomt en hij ziet
de beelden, doet het meisje hem aan zijn vermiste zusje denken.
Ik moet
eerlijk toegeven…. Het begin was lekker! Gelijk een moord voor de kiezen en het
voelen oprijten van oude wonden. Ondanks dat ik het eerste deel niet gelezen
had, leek het mij niet een hele grote ramp.
Maar gaandeweg het boek, krijg ik toch wel steeds meer het gevoel dat ik het
eerste deel had moeten lezen. Veel dingen bleven toch een beetje een raadsel.
Was is er bijvoorbeeld tussen Tom en Sita voorgevallen? En waarom moest Tom
poedelnaakt naar het huis van de oude man lopen? En is Viola nu wel of niet
gevonden? En was het met die sleutel om de nek van het lijk wat ze in het
vorige boek hadden gevonden? Veel vragen, waar dit boek geen antwoord op geeft,
maar voor mij wel een beetje leesplezier heeft ontnomen.
Ben ik wild
van dit boek? Nee, niet bepaald. Hij was niet slecht, maar vond het best wat
langdradig. Ik kon niet echt warmlopen voor Tom en Sita, ik vond ze niet echt
bijster goed uit de verf komen. Af en toe was ik kwijt welke personage wat nu
precies deed. Wat ik wel mooi vond, was het stuk van Sita en Bene. Dat was
beeldend geschreven! Daar had ik best nog een aantal hoofdstukken van willen
lezen!
Het motief
vond ik ook wat zwakjes, dat had iets sterker gemogen.
Ga ik het
eerste deel nog een keertje oppakken? Nee, dat denk ik niet. Dit boek heeft
mijn interesse net niet voldoende gewekt om meer te lezen. (Inmiddels zijn er 3
delen verschenen met Babylon, mocht het jou wel aanspreken.)
Spanning: 2
Originaliteit:
4
Psychologische
ontwikkeling personages: 2
Leesplezier: 2
Schrijfstijl: 2
Plot: 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten