Titel: Heartbreak Bay
Auteur: Rachel
Caine
Uitgeverij: Xander
Uitgevers B.V.
Publicatiedatum:
juni 2020
Recensie door:
Tamara
Kraaien: 2
In
Heartbreak Bay, het vijfde deel in de Stillhouse Lake-serie van Rachel Caine,
blijkt het duistere verleden van Gwen Proctor nog niet achter haar te liggen
als er twee dode meisjes gevonden worden.
Een auto in het water van een afgelegen vijver met
daarin de lichamen van twee meisjes, vastgebonden in hun autostoeltjes. Het
mysterie van hun spoorloos verdwenen moeder leidt privédetective Gwen Proctor
steeds dichter naar het gevaar. Gwen had haar leven juist net weer op orde.
Haar kinderen zijn bijna volwassen, ze heeft een liefdevolle relatie, en haar
duistere verleden ligt ver achter haar. Maar juist dat laatste heeft de
aandacht getrokken van een levensgevaarlijke en doodstille moordenaar. De
problemen zijn nog maar net begonnen... net als een reeks nieuwe moorden.
Terwijl Gwen er alles aan doet om de zaak op te lossen, moet ze vechten tegen
een onzichtbare killer, die alles op alles zet om te winnen.
De Stillhouse Lake-serie heeft het allemaal: een
herkenbare hoofdpersoon,
intrigerende plots, nagelbijtende spanning en een even verrassende als
angstaanjagende serial killer.
“Een paar geweerschoten vanaf
een laag dak, en onze hersenen bevlekken de muren.”
Het vijfde deel alweer van
Rachel Caine. Helaas is de auteur vorig jaar in
november overleden. Ik heb alle 5 de delen gelezen en alle 5 vond ik ze heel
wisselend. Sowieso van deel 3 en 4 was ik niet heel wild van. Het was vooral
veel herhaling maar ook veel ongeloof. Op een gegeven moment leek Gwen een
soort James Bond, Stallone en superman in 1 te zijn.
Ik begon daarom ook met
gemengde gevoelens aan dit boek. In dit
verhaal staat wederom het verleden van Gwen centraal. Ook dit keer wordt haar
dode man herkauwd tot in den treure. En ook de bedreigingen blijven hetzelfde.
Dat was een beetje wat mij enorm tegenstond. Had echt het
“Jaaahaaaa” gevoel. Waarom dan toch doorlezen vraag je je af… Omdat “de zaak”
waar Gwen aan werkt best wel interessant was.
Dit keer waren Gwens
“superpowers” wat minder, gelukkig. Het verhaal leest ook lekker weg, het is
niet echt een hoogstandje. Maar dan…. Dan treft Gwen iemand aan, waarvan de
armen en benen van zijn geamputeerd en de wonden met doeken verbonden.
Wonderlijk lijkt deze persoon ook nog in leven én te kunnen praten! Echt waar
mensen…. Ik verzin dit niet! Wat vond ik dat een domper.
Mocht er toch een deel 6 uitkomen, mag ik hopen dat de familie of vrienden (of
wie de draad dan ook oppakt) een andere weg gaan inslaan, want het wordt nu wel
een beetje saai eerlijk gezegd.
Spanning: 2
Originaliteit:
3
Psychologische
ontwikkeling personages: 3
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 3
Plot: 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten