Titel: Kick
Auteur: Chelsea Cain
Uitgeverij: The house of
books
Publicatiedatum:
augustus 2015
Recensie door: Tamara
Kraaien: 3
Heel Amerika staat op
zijn kop als de gekidnapte Kick Lannigan na vijf jaar levend wordt teruggevonden.
Haar ontvoerder heeft haar niet alleen misbruikt, maar ook opgeleid om sloten
open te breken, vuurwapens te gebruiken en explosieven te maken. Zwaar
getraumatiseerd probeert Kick haar leven op te pakken en ze gaat van therapie
naar therapie, maar niets helpt. Totdat ze zich, om zichzelf te kunnen
beschermen, specialiseert in vechtsporten, boksen en messenwerpen.
Tien jaar later raken er
in korte tijd twee kinderen vermist en wordt Kick benaderd door de
raadselachtige en steenrijke ex-wapenhandelaar John Bishop, die wil dat ze hem
helpt de kinderen te vinden. Kick weet echter nog niet dat hun zoektocht
rechtstreeks zal leiden naar haar eigen, gruwelijke verleden...
“Zijn buik lag open,
zijn darmen stroomden eruit.”
Soms heb je een boek in
de kast liggen die je op de één of andere reden niet oppakt. Ondanks dat je
eerdere werken van de auteur gelezen én verslonden hebt. Is het de angst om
teleurgesteld te worden? Of dat de auteur een hele andere weg is ingeslagen
waardoor de kans bestaat dat diegene een tree lager komt te staan in de lijst
met favoriete auteurs?
Dat had ik dus met dit
boek. Haar eerder werk met Gretchen heb ik verslonden, ervan genoten en
meegeleefd. Toen dit boek uitkwam, zonder Gretchen, met een nieuw karakter heb
ik bijna 2 jaar erover gedaan om het boek op te pakken en te gaan lezen....
Om eerlijk te zijn vond
ik Kick best verwarrend. Ze probeert steeds maar weer agressief te doen naar
mensen die te dicht bij haar in de buurt te komen en bedenkt steeds maar weer
nieuwe manieren om iemand te vermoorden. Op een gegeven moment begon ik erover
heen te lezen, want het begon mij toch wel een beetje te vervelen. Kick is
geprobeerd neer te zetten als een zwaar getraumatiseerde vrouw (logisch ook
gezien haar verleden) maar voor mij is dat niet echt gelukt. Ik kan mijn vinger
er ook niet echt op leggen waar dat aan dat ligt. Misschien omdat er juist
teveel nadruk op is gelegd is?!
Het gehele boek was voor
mij niet echt een toppertje, pas tegen het einde greep het boek mij vast zoals
een goed boek dat hoort te doen... Wel jammer dat het boek dan nog maar 20
bladzijdes te gaan heeft.
Eerlijk gezegd weet ik
ook niet echt wat ik nu van het verhaal moet vinden. Het was niet goed maar ook
niet slecht. Het was geen page-turner maar ook geen worsteling. Het einde
belooft wel een vervolg en ik denk dat we nog veel meer van Kick gaan lezen.
Ik denk dat ik nog 1
boek van Kick ga proberen voordat ik Cain een treetje lager op de lijst ga
zetten. Heel jammer, want door Gretchen weet ik dat ze het wel in huis heeft om
een lezer te tergen!
Spanning: 3
Psychologische
ontwikkeling personages: 4
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 3
Plot: 4
Spanning: 3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten