Tien jaar later heeft Laurel de hoop nog altijd niet opgegeven dat ze Ellie zal vinden. Als ze een charismatische man leert kennen voor wie ze als een blok valt, brengt dit wat licht in haar leven. Maar wat haar volledig de adem beneemt is zijn negenjarige dochter. Want dat meisje is het evenbeeld van Ellie. En alle onbeantwoorde vragen die Laurel al zo lang achtervolgen komen in volle vaart terug.
Wat is er met Ellie
gebeurd? En wie heeft er nog steeds geheimen prijs te geven?
Mijn mening:
Lisa Jewell is in mijn
bescheiden mening een van die typische auteurs die jaarlijks erg degelijk werk
afleveren, maar niet echt in the picture lopen. Ze houden wel van de schaduw,
waar ze hard kunnen werken aan hun boeken. Jewell heeft zich in de loop der
jaren ontpopt als een sterkhouder in het genre psychologische thrillers, en
haar nieuwste ‘Toen was ze weg’ is daar geen uitzondering op. Vanaf de eerste
noot wordt heel duidelijk dat dit geen gemakkelijk boek is, over een onderwerp
dat toch wel behoorlijk hedendaags is. Verdwijningen van kinderen spreken vaak
tot de verbeelding, zeker als het ook nog eens gaat om tienermeisjes.
Na ‘De mensen boven ons’,
haar vorige boek, was ik razend nieuwsgierig naar deze nieuweling, en Jewell
heeft me absoluut niet ontgoocheld. Ik had het behoorlijk moeilijk om het boek
opzij te leggen, moest mezelf ook dwingen om niet telkens weer een pagina te
lezen.
Laurel, het
hoofdpersonage, lijdt enorm onder de verdwijning van haar vijftienjarige
dochter Ellie, tien jaar geleden. Niemand had ook maar iets gezien, alsof ze
als sneeuw voor de zon weg was. Laurel is de enige die na al die tijd de hoop
niet heeft opgegeven en blijft halsstarrig geloven dat ze ooit Ellie terug zal
vinden.
Dan ontmoet ze de knappe
Floyd, een man die haar voor het eerst in jaren kan bekoren, en haar doet
geloven in een beter leven. Maar dan ziet ze zijn dochter Poppy, die sprekend
op haar eigen dochter lijkt. Meteen beginnen er allerlei speculaties de kop op
te steken, tot op het moment dat de lezer zich oprecht en met afschuw afvraagt
of bepaalde vreselijke vermoedens waar kunnen zijn.
Zoals altijd werkt Jewell
met complexe personages en tijdlijnen, waardoor je echt wel je hoofd erbij moet
houden om het verhaal te kunnen volgen. Aanvankelijk moet de lezer zeker
aandacht bijhouden wie wie is, waarna de puzzel in elkaar begint te vallen.
Jewell neemt zoals bij
elk boek de tijd om de personages een leven te geven, en daarna gaat het zo
snel dat het verhaal ademloos in elkaar begint te vallen. Jewell is een auteur
die met stip in mijn top tien staat als must-reads als er een nieuw boek van
uitkomt, en dat is ook deze keer weer gebleken. Ik kan niet anders dan dit boek
een ware topscore te geven, dik verdiend.
Vijf kraaien
Lisa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten