vrijdag 20 augustus 2021

Die zomer van Sharon Bolton




Sharon Bolton is voor mij een naam waar ik bij wijze van spreken nog geeneens de achterflap zou hoeven lezen om te starten. Van haar laatste boeken heb ik zeer genoten en de verwachting is vrij hoog.

 

De echte psychologische thrillers hebben uitgebreid aandacht voor de personages waar je gaat begrijpen wat de rollen in de groep zijn. Je krijgt je voor- en afkeuren voor bepaalde groepsleden.

Talitha, Xavier, Meghan, Amber, Dan en Felix, zes jongeren die net eindexamen hebben gedaan en wachten op de uitslag hebben de avond ervoor een feestje met veel drank. Ze hebben weinig zorgen over de uitslag want ze gaan een mooie toekomst tegemoet is het idee. Felix oppert om een weddenschap uit te voeren die ze vaker deden maar dit keer krijgt deze die avond een dodelijke afloop. Meghan neemt alle schuld op zich onder de voorwaarde dat zij na vrijlating van de gevangenisstraf een ieder van de groep om een gunst mag vragen. Ze zijn het hier over met elkaar eens en spreken dan ook af dat een ieder zich verplicht om die ene gunst in te willigen zo niet dan zal Meghan alsnog naar buiten brengen hoe het echt gegaan is.

 

Iedereen opgelucht, allemaal geslaagd en men kan aan zijn gouden toekomst beginnen en Meghan gaat naar de gevangenis.

 

Het boek vervolgt dan 20 jaar later als Meghan eindelijk vrijkomt. Dan is het tijd om de gunsten op te gaan vragen bij haar oude vrienden, die al die jaren nooit wat van zich hebben laten horen. Natuurlijk hebben ze wel goed voor zich zelf gezorgd en carrière gemaakt.

 

Er ontwikkelt zich een spel waar de oude vrienden schrikken van de gunsten die geëist worden. In plaats van dankbaarheid voor wat Meghan voor hen deed, gaan ze proberen onder haar eisen uit te komen. De spanningen stijgen naar een hoogtepunt en ik kan en wil gewoon niet stoppen met lezen. Wat een geweldige schrijfstijl heeft deze auteur toch.

 

Als er iemand sterk is in plotwendingen is dat Bolton wel. Constant denk je van wat gebeurt hier. Hoe zit het toch in elkaar. Hoe zitten die verhoudingen onderling? Waarom maakte Meghan toen 20 jaar geleden die keus? Waarom gedragen de anderen zich zoals ze dat doen. Hoe zijn de verhoudingen? Het is nagelbijtend spannend en steeds sneller slaan de bladzijdes bijna van zelf om!

Dit gaat in mijn lijstje van 5 kraaien komen denk ik heel lang. Maar helaas vind ik het einde toch wat jammer, het komt te snel en te kort door de bocht naar mijn gevoel. Daarom een half puntje lager, maar heel erg genoten heb ik toch echt wel.


4,5 Kraaien

Geen opmerkingen:

Een reactie posten