maandag 16 augustus 2021

Het huis van berouw van Anita Terpstra

 


Een nieuwe start in een oud landhuis. Maar dan valt de eerste dode.
Nadat Rens haar verloofde voor het altaar liet staan omdat hij vreemdging, verdween hij spoorloos. Ze richt zich volledig op de renovatie van een vervallen landhuis. Dorpsbewoners waarschuwen haar dat de state vervloekt is, en dat er onverklaarbare dingen gebeuren, maar Rens gelooft niet in fabels en geesten. Dan wordt het lichaam van haar ex gevonden op het terrein van de state. Als vlak bij het landhuis nog meer doden vallen terwijl Rens in de buurt is, wordt ze het middelpunt van het politieonderzoek.
Ondertussen blijven de vreemde, angstaanjagende gebeurtenissen in de state elkaar opvolgen. Maar Rens weigert zich bang te laten maken, en gaat op zoek naar antwoorden. Wie probeert haar bang te maken? Of zijn er andere krachten aan het werk?

 

Mijn mening

Dit was mijn eerste boek van Anita Terpstra, en het is me zeer goed bevallen. Het verhaal draait rond Rens, een jonge vrouw die door haar verloofde op de meest gruwelijke manier werd bedrogen. Aan het altaar neemt ze wraak, waarna ze een nieuwe start neemt en zich stort op de renovatie van een oud, vrij creepy, landhuis. En dat zorgt natuurlijk meteen voor de nodige problemen, zoals het hoort bij oude, creepy landhuizen. (Nota: dit is geen horror dus geen angst indien je dit denkt!).

Rens gelooft niet alle verhalen die de ronde doen over het huis en negeert dus eigenlijke alle signalen dat er iets mis is. Tot het lijk van haar ex-verloofde op het terrein wordt gevonden. Rens wordt meteen in het vizier genomen door de politie, want alles blijft mislopen. Telkens ze ergens komt, wordt er wel een lijk gevonden of gebeurt er iets vreemds.

Rens, stoere vrouw als ze is, blijft weigeren toe te geven en beslist om de zaak zelf op te lossen, waardoor ze zelf nog meer in gevaar komt.

Rens is een personage dat me erg is bevallen. Vooral de scène aan het altaar zet haar meteen op de kaart als een vrouw die niet met zich laat sollen, en maar al te goed weet dat ze niet moet trouwen met een man die haar bij voorbaat al bedriegt en voorliegt. Haar verhuis naar het huis ondersteunt ook dit gevoel dat ze een vrouw is met een enorme wilskracht, en dat is tot op het laatste gebleven. Dat maakte dat ik erg van dit boek heb genoten. Het is zelden dat een vrouw zo sterk uit de verf komt en niet als een doetje of angstig wezentje overkomt als ze in gevaar is.

Als lezer vond ik de situatie en de namen van de personages even wennen. Het Friese aspect zal ongetwijfeld veel mensen aanspreken. De hele omgeving voelt boeiend aan en speelt eigenlijk een waardige bijrol in het geheel.

Door korte hoofdstukken en een sterk opgebouwd plot blijf je doorlezen om te ontdekken hoe de vork in de steel zit. Het gaat dan ook nog eens om een stevig boek, waardoor de pret langer blijft duren. Anita Terpstra heeft een uitstekende thriller neergezet met een geweldig boeiend hoofdpersonage.

4,5 kraaien

Lisa

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten