zondag 15 augustus 2021

De nimfen van Alex Michaelides

 


Edward Fosca is een moordenaar, dat weet psycholoog Mariana Andros zeker. Maar Fosca is ongenaakbaar. Hij is professor Grieks drama aan de universiteit van Cambridge, en zeer geliefd bij zowel collega’s als studenten. Hij heeft zelfs een mysterieuze groep vrouwelijke aanhangers, die zichzelf De Nimfen noemen.

Het nichtje van Mariana Andros roept de hulp in van haar briljante, maar ook getroebleerde tante als een van haar vriendinnen, die tot De Nimfen behoort, vermoord wordt. Al snel raakt Mariana geobsedeerd door Fosca. Is hij in staat om zijn studentes te vermoorden? En verklaart dat zijn passie voor Persephone en haar reis naar de onderwereld?

Als er nog een lichaam wordt gevonden, wil Mariana koste wat kost Fosca's schuld bewijzen. Ze zet alles op het spel: haar geloofwaardigheid, haar vriendschappen, en zelfs haar leven.

Mijn mening:

Als er nu één boek is waar ik dit jaar halsreikend naar heb uitgekeken, is het wel De Nimfen. Ik maak er geen geheim van dat De Stille Patiënt een van mijn favoriete boeken van de afgelopen jaren was, en dat ik vol ongeduld zat te wachten op de tweede van dit natuurtalent. Waar hij bij De Stille Patiënt meteen een lezerspubliek veroverde, zal hij dit bij zijn tweede ongetwijfeld nog vergroten.

Maar, het moet meteen ook gezegd worden dat Michaelides wellicht en zo goed als zeker niet voor iedereen zal schrijven. Hij heeft een zekere stijl die hij hanteert waarbij hij vooral de psychologie een erg grote rol zal laten spelen. Een boek dat gruwelijke scènes beschrijft, als dat is wat je zoekt, zal je hier niet vinden. Het gaat vooral over het menselijke aspect, waar hij erg goed in is. Combineer dit met Griekse mythologie, en je zit gebeiteld voor prima leesvoer. Het leuke is ook dat er bepaalde personages uit De Stille Patiënt terugkomen, omdat het zich in hetzelfde wereld afspeelt. (Nota: goede reden om dat boek nog eens te lezen!)

Het verhaal op zich is niet origineel. Therapeute die iemand wil helpen – ook gebruikt in het eerste boek – loopt volledig mis. Maar dan neemt het verhaal een heel andere wending (uiteraard) Mariana Andros, het hoofdpersonage, is een groepstherapeut die het erg moeilijk heeft na de dood van haar man. Ze heeft het steeds lastiger om grenzen te leggen tussen haar en haar patiënten, waardoor ze alsmaar dichterbij hen komt te staan, met alle gevolgen vandien. Bovendien heeft ze het daardoor vaak zo lastig, dat het ook voor de lezer soms gokken en raden is naar wie nu wat doet en waarom. De mannelijke personages in het boek (en het zijn er behoorlijk wat), hebben allemaal wel een of andere link naar hen als potentiële moordenaar, waardoor het raden is tot op het einde over hoe het nu allemaal in elkaar zit. Iedereen heeft zijn eigen agenda, het taalgebruik en de sfeer voelt dreigend aan doorheen het hele boek, en draagt bij tot de algemene sfeer van het verhaal.

Deze wereld en die van De Stille Patiënt heeft nog veel mogelijkheden, ik duim dat er nog een derde in de reeks komt, waarin nog meer van de personages met elkaar te maken krijgen. Ook al is De Nimfen niet zo verrassend als zijn voorganger, het is een uitstekend tweede boek van een auteur die nog maar net is begonnen.

4,5 kraaien

Lisa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten