In 1997 komt de kleine Lucas om het leven. Een ongekende kilte daalt neer over het toch al liefdeloze gezin. De moeder is er vast van overtuigd: dit was geen ongeluk.
Dan maakt ‘Oscar’ een ferme sprong
in de tijd. Juni 2020. Ilse en Alex bereiden de tiende verjaardag
van zoontje Daan voor. Na een bezoek aan
het warenhuis verdwijnt het vier maand oude broertje van Daan, Oscar, uit de auto van mama Ilse. Wie o wie is er met Oscar vandoor en waarom?
De melding van Oscars verdwijning
katapulteert rechercheur André Claessens terug in de tijd. Gevoelens van schuld duiken op wanneer hij
denkt aan Shirley Schoenmakers. Op de
plaats delict wordt Theo Heemskerk overvallen door paniek. Hebben de asielzoekers een aandeel in de
verdwijning?
Tien jaar geleden lijkt er iets te
zijn gebeurd dat de levens van enkele van de personages voor altijd heeft
veranderd.
In ‘Oscar’ wordt voortdurend
geschakeld tussen heden en verleden. De
geur van narcissen die wiegen in de wind, de beelden van ongemeen veel bloed dat
nog steeds niet opgedroogd lijkt, overleven de tien jaren die zijn verstreken
tussen die ene noodlottige nacht of morgen en de vermissing van Oscar. Heel
sterke geuren en beelden die regelmatig weerkeren en die je dan ook
daadwerkelijk gaat ruiken en zien naarmate het verhaal je helemaal opslokt.
Als lezer bevind je je te midden van
de actie. De hoofdpersonages doen het
verhaal vanuit de ‘ik-vorm’. De
perspectieven vloeien naadloos in elkaar over.
Een vraag gesteld door de ene brengt de focus naar het personage dat
antwoordt. Dezelfde acties worden
belicht vanuit verschillende perspectieven.
De lezer zwenkt net als een camera tussen de verschillende personages en
krijgt een genuanceerd beeld van wat gebeurt of is gebeurd. Het maakt dat ‘Oscar’ leest als een film.
‘Oscar’ is een vat vol emoties. Die gieren door het boek. Het gevoel te hebben tekortgeschoten,
arrogantie, boosaardigheid, wraak, verraad, totale ontreddering en eenzaamheid komen
rauw en onversneden op het bord van de lezer.
De personages, elk met hun bagage en verleden, spelen hun rol met verve.
Je wil ze ofwel tegen je gilet trekken ofwel ze in een raket naar de maan en
ver daar voorbij sturen.
Het plot is ijzersterk
opgebouwd. De ongerustheid bij aanvang
van de thriller gaat over in nagelbijtende spanning. De spanningsboog blijft constant
hooggespannen. De ogenschijnlijk
toevallig aanwezige personages bij aanvang van het boek draaien als in een
draaikolk voortdurend om elkaar heen. De
vergaarde info zet aan tot speculeren.
Maar wat is echt en wat is waan? Zijn
alle personages wel zo eerlijk in het delen van de feiten?
‘Oscar’ leest als een rollercoaster:
je gaat steeds heftiger en moet de rit tot het eind uitzitten. Almaar sneller brengen almaar meer stukjes van
de puzzel je tot de climax van het verhaal.
Nog helemaal beduusd van de dolle rit trakteert de schrijfster nog op
een twist die inslaat als een bom. Neee!
‘Oscar’ is een psychologische
thriller die je naast een caleidoscoop aan emoties een zo hoge dosis aan
spanning biedt, dat je meent een zucht van verlichting te mogen slaken aan het
einde van het verhaal. Of toch niet?
vijf kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten