De boekenkast van Sophia Drenth

 Sophia Drenth woont en werkt in Amsterdam. Haar boeken en verhalen vielen meerdere malen in de prijzen, waaronder de Bastaard Award, The Indie Award, EdgeZero en de Millenniumprijs. Luitingh-Sijthoff, Quasis uitgevers en Dutch Venture Publishing publiceerden diverse verhalen van haar hand. Onlangs kwam De bloedstollende avonturen van Vladimir von Rotenbeck 1 uit.

*Hoe divers is jouw boekenkast?

 

Redelijk divers. Het is een mix van fictie (voornamelijk fantasy) en non-fictie. Die non-fictie bestaat grotendeels uit researchboeken op het gebied van mode, hekserij, alchemie, plantenkunde, oorlogsvoering, wapens en zo. En dan is er ook nog een rijtje met boeken over sieraden maken en kralen.

 

*Staan ze op alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?

 

Ik sorteer mijn boeken op chaos. 😉 Er is een lichte onderverdeling in fictie/non-fictie en schrijver/onderwerp. Omdat ik de boel zit uit te mesten, zie ik de zin er niet van in om alles keurig te categoriseren.

 

*Wat zijn de 3 mooiste boeken die je hebt?

 

Gormenghast van Mervyn Peake

Sacrament van Clive Barker

The gargoyle van Andrew Davidson

 

*Staat jouw favoriete boek aller tijden daar ook tussen?

 

Dan kies ik op dit moment voor The gargoyle van Andrew Davidson. Dat is het laatste boek dat mijn leven overhoop gooide. Ik droeg het verhaal de hele dag bij me en hunkerde ernaar om verder te kunnen lezen. Dat voel ik doorgaans alleen wanneer ik in het schrijven van een boek verdrink.

 

Ik ben lange tijd gestopt met schrijven en het lezen schoot er vrijwel tegelijkertijd bij in. Het schrijfvirus heb ik teruggevonden, maar het leesvirus is achtergebleven. The gargoyle is een van de weinige boeken die me in de afgelopen jaren écht heeft geraakt.

 

*Belandt elk boek in de kast of doe je ook makkelijk weg?

 

Ik doe heel makkelijk boeken weg. Ik ben daar erg pragmatisch in. De afgelopen jaren heb ik mijn boekenverzameling (en mijn hele inboedel) enorm gedownsized. Zeker de helft van mijn boeken is de deur uit gegaan. De boekenkast in de slaapkamer is zo goed als leeg en ik ben nog lang niet klaar. Als ik een boek heb gelezen, dan draag ik dat bij me en hoef ik het niet fysiek in huis te hebben.

 

*Lees je veel?

 

Ik kom helaas te weinig aan lezen toe. De afgelopen jaren heb ik non-stop geschreven en na vier tot acht uur schrijven per dag, meestal zeven dagen per week, heb ik even genoeg van letters. Daarnaast lijd ik inmiddels ook aan de beroepsdeformatie dat ik nauwelijks nog kan lezen om te genieten. Ik lees altijd met een denkbeeldige, rode pen in de hand. Ik zou me wel weer eens helemaal in een boek willen verliezen. Dat is voor het laatst gebeurd bij het hierboven genoemde The gargoyle.

Nu ik zo weinig lees vind ik het moeilijk om te kiezen waar ik moet beginnen. Meestal koop ik eens in de zoveel tijd een boek van een collega op een beurs uit nieuwsgierigheid over wat zij schrijven.

 

*Waar lees je het allerliefste?

 

In bed.

 

*Aan welke boeken uit je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?

 

Kleine Sophie en Lange Wapper van Els Pelgrom. En dat terwijl ik er een hekel aan heb om Sophie te worden genoemd. Van mijn vader gekregen toen ik in het ziekenhuis lag. Ik dacht dat ik dat boek had meegenomen uit mijn ouderlijk huis, maar ik heb het nog niet teruggevonden. Ik zou het graag eens herlezen.

 

De griezels van Roald Dahl staat hier gesigneerd in de kast. Een van de weinige boeken die ik niet zal wegdoen.

 

*Kom je uit een gezin waar veel gelezen werd?

 

Mijn ouders lazen veel in hun jongere jaren. Er stond een kast vol stukgelezen pockets in hun slaapkamer. Mijn moeder was dol op spionageverhalen à la James Bond en Rechter Tie. Mijn vader hield van oubollige literatuur. Helaas zijn ze op een zeker moment gestopt met lezen. Te druk met hun eigen zaak. Toen was er alleen nog tijd voor de krant.

 

*Leen je wel eens boeken uit?

 

Als mensen een boek willen lenen gaan ze maar naar de bibliotheek. 😉